Οι Νέοι του Ολυμπιακού ζουν το απόλυτο όνειρο στο φετινό UEFA Youth League. Ένα όνειρο που δεν ήρθε από το πουθενά, ούτε «γεννήθηκε» από τη μία στιγμή στην άλλη. Πρόκειται για μία αγωνιστική υπέρβαση κι όχι ένα ποδοσφαιρικό θαύμα. Μία υπέρβαση με τη σφραγίδα του Σωτήρη Συλαϊδόπουλου για μία ομάδα που έχει μέσα της το DNA του Ολυμπιακού σε όλο του το μεγαλείο και με αυτό πορεύεται, με το βλέμμα στην κορυφή της Ευρώπης.
Το μέγεθος της τεράστιας επιτυχίας των Ερυθρόλευκων «μπέμπηδων» το καταλαβαίνει εύκολα και κάποιος που δεν έχει καμία επαφή με το λεγόμενο ως Champions League των Νέων. Όταν αποκλείεις ομάδες-μεγαθήρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που φημίζονται για τις κορυφαίες ακαδημίες τους, όπως η Ίντερ, η Λανς και η Μπάγερν Μονάχου τότε δικαιούσαι να κάνεις λόγο για δικαίωση ενός ποδοσφαιρικού πλάνου βασισμένου σε αρχές, ταλέντο και οικογενειακό κλίμα. Κι έτσι είναι. Τίποτα δεν ήρθε στην τύχη και σίγουρα τίποτα δεν τους ήρθε έτοιμο.
Ναι, σαφώς και είναι υπέρβαση να φτάσει μία ελληνική ομάδα στο Final-4 της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης στην κατηγορία της (κάτω των 19 ετών). Αλλά αυτά τα παιδιά τα κατάφεραν. Με τσαμπουκά, με εγωισμό, με πίστη στις δυνατότητές τους και με ένα ποδόσφαιρο με ορθολογισμό που αναδεικνύει τόσο τη δεδομένη ατομική ποιότητα του ρόστερ αλλά και την ομαδικότητα. Για την ακρίβεια, είναι η αποθέωση της ομαδικότητας, αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά τα γκολ που έφεραν την ομάδα του Συλαϊδόπουλου σε θέση να διεκδικεί την είσοδό της στον τελικό κόντρα στη γαλλική Ναντ.
Τι να πει κανείς για την γκολάρα του Παπακανέλλου που άφησε μέχρι και τον Τούχελ με το στόμα ανοιχτό. Ή για το τελείωμα του Μπάμπη Κωστούλα που θύμισε Ελ Αραμπί και πανηγύρισε σαν αυτόν βγάζοντας τα… πιστόλια στο Μόναχο. Ένας αδίστακτος «πιστολέρο» ήταν ολόκληρος ο Ολυμπιακός το απόγευμα της Τρίτης (12/3) στο Μόναχο, σε μία ιστορική ημέρα για τον σύλλογο και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Γιατί αυτή η επιτυχία και το μέγεθός της αφορά ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο κι ως τέτοια πρέπει να τη βλέπουμε.
Τα πιτσιρίκια του Ολυμπιακού, που έγιναν απότομα άντρες φέτος, κάνουν πράξη το «we keep on dreaming» βάζοντας τα γυαλιά στους «μεγάλους» αλλά και σε όσους έπαψαν να πιστεύουν στον ποδοσφαιρικό ρομαντισμό. Θαύματα στον αθλητισμό θα συμβαίνουν πάντα, υπερβάσεις με τέτοιο χαρακτήρα και αυτή την ενέργεια, όμως, μία στο τόσο.
Ας (τους) το απολαύσουμε λοιπόν, κυρίως μέσα από τη χαρά αυτών των παιδιών αλλά και των «συντελεστών» πίσω από αυτή την επιτυχία. Με πρώτο τον αρχιτέκτονα, Σωτήρη Συλαϊδόπουλο.
