Μετά από ενδελεχή(;) έρευνα που κράτησε κάμποσο καιρό, τα απομεινάρια της διοίκησης της ΕΠΟ (η οποία εξακολουθεί να έχει «προσωρινό» πρόεδρο μετά την παραίτηση του εκλεγμένου Θοδωρή Ζαγοράκη) κατέληξαν στην επιλογή του Γκουστάβο Πογιέτ για τον πάγκο της εθνικής.
Για τα κριτήρια που τέθηκαν εξαρχής, μπορούμε να υποψιαστούμε πολλά, πριν ακόμα ανακοινωθεί το όνομα του Ουρουγουανού. Και μόνο το γεγονός ότι ακούστηκε μέχρι και ο Χιμένεθ, μπορεί εύκολα κάποιος να συμπεράνει ποιοι και με ποιον τρόπο έριχναν στο τραπέζι τις υποψηφιότητες.
https://athlosnews.gr/poget-yparchei-to-yliko-gia-na-epistrepsei-i-ellada-stis-megales-diorganoseis/
«Προπονητής με πλούσιο βιογραφικό ο Γκουστάβο Πογιέτ» λένε και γράφουν κάποιοι στα σάιτ. Μάλιστα. Να το δούμε λίγο πιο προσεκτικά αυτό το πλούσιο βιογραφικό; Διότι δεν με έβγαλαν για πλάκα Mythbuster…
Ντεμπούτο ως πρώτος προπονητής στην Μπράιτον που τότε ήταν στη League One. Την ανέβασε στην Championship στην πρώτη ολόκληρη χρονιά του, έμεινε σχεδόν τέσσερις σεζόν συνολικά και το καλοκαίρι του 2013 απολύθηκε. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους πήγε στη Σάντερλαντ ως ο πρώτος Ουρουγουανός τεχνικός στην ιστορία της Premier League και την ίδια σεζόν έφτασε στον τελικό του Λιγκ Καπ αποκλείοντας τη Γιουνάιτεντ στα πέναλτι. Έναν μήνα αργότερα οι Κόκκινοι Διάβολοι χρειάστηκαν μια μεγάλη ανατροπή (και κάμποσο σπρωξιματάκι) προκειμένου να αποκλείσουν τον Ολυμπιακό στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Η περιπέτεια στη Σάντερλαντ έληξε άδοξα τον Μάρτιο του 2015, με την ομάδα να βρίσκεται στη 17η θέση της βαθμολογίας. Κάπου εκεί σηματοδοτείται ουσιαστικά και το τέλος μιας υποσχόμενης καριέρας: στις 29 Οκτώβριου του ’15 αναλαμβάνει την ΑΕΚ και τον Απρίλιο απολύθηκε ενώ εκκρεμούσαν οι ημιτελικοί του κυπέλλου (η περιβόητη κούπα του Κοντονή που έφερε τους παίκτες του Ολυμπιακού από τις παραλίες στο ΟΑΚΑ).
Μάιος του 2016, ανακοινώνεται από την Μπέτις. Έξι μήνες μετά απολύεται από την Μπέτις. Προφανώς θα είχε φύγει πολύ νωρίτερα αν δεν είχε μεσολαβήσει η αγωνιστική απραξία του καλοκαιριού. Η Ευρώπη πλέον δεν τον χωρούσε. Μετακομίζει στη Σανγκάη αμέσως μετά το διαζύγιο με τους Σεβιγιάνους και πριν συμπληρώσει δέκα μήνες απολύεται.
Ο Ιανουάριος του 2018 τον βρίσκει στην Μπορντό. Και με το που μπήκε ο Σεπτέμβρης, μια ακόμη απόλυση. Μετά από δυόμισι χρόνια ανεργίας, η Ουνιβερσάδ Κατόλικα τον έφερε στη Χιλή τον Φεβρουάριο του 2021, για να τον διώξει τον Αύγουστο μετά από τη χειρότερη σεζόν της δεκαετίας της (όπως χαρακτηρίστηκε από τα ΜΜΕ της χώρας).
Τώρα που το ξαναβλέπω, υπάρχει όντως ένας πλούτος στο βιογραφικό του Γκας του Πογιέτ. Χώρια το ότι ελάχιστον προπονητές στον κόσμο δεν έχουν καταφέρει να συμπληρώσουν έστω δέκα μήνες στην ίδια ομάδα την τελευταία επταετία. Τουλάχιστον στην εθνική Ελλάδας δεν θα έχει αυτό το άγχος. Το δεκάμηνο θα το κλείσει σίγουρα αφού δεν προλαβαίνει να… αποτύχει ως το τέλος του έτος.
Η ποδοσφαιρική λογική δεν συναντήθηκε ποτέ με την περιβόητη «εξυγίανση» της ΕΠΟ και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το αποτέλεσμα είναι να πληρώνει και η εθνική τις αμαρτίες εκείνων που λυμαίνονται το άθλημα εδώ και χρόνια. Τελευταίος κανονικός προπονητής που βρέθηκε στον πάγκο της εθνικής ήταν ο Σκίμπε, έστω κι αν εκείνη την εποχή μαινόταν ο παρασκηνιακός πόλεμος εναντίον του Ολυμπιακού. Θυμηθείτε το στημένο «επεισόδιο» που έδωσε την αφορμή που αναζητούσαν οι εξυγιαντές για να πάρουν την εθνική από την Καραϊσκάκη και να τη μετατρέψουν σε περιοδεύοντα θίασο.
Μετά από τόσες «επιτυχίες» λοιπόν, ο Πογιέτ κρίθηκε ο καταλληλότερος για να αναλάβει την εθνική Ελλάδας. Και τι έγινε που δεν έχει την παραμικρή εμπειρία από εθνικές ομάδες; Σάμπως είχε ο Αναστασιάδης ή ό Φαν’τ Σχιπ; Όλοι στου κασίδη το κεφάλι μαθαίνουν. Το «μαθαίνουν» τρόπος του λέγειν βεβαίως, διότι τα τραγικά αποτελέσματά τους υποδηλώνουν ακριβώς το αντίθετο. Το μόνο ρεαλιστικό είναι ότι πρόκειται όντως για κασιδιάρικο κεφάλι έτσι όπως το κατάντησαν οι καταστροφείς του ελληνικού ποδοσφαίρου…