Ο Άρης επέστρεψε στη βάση του μετά το «ναυάγιο» στην Τρίπολη όντας βυθισμένος -ξανά- στην εσωστρέφεια, με την πρώτη αγωνιστική γεύση του 2024 να είναι άκρως πικρή για την ομάδα του Άκη Μάντζιου.
Το 3-2 με ανατροπή από τον Αστέρα ξύπνησε άσχημες μνήμες στους αδιόρθωτους Κίτρινους, που πλέον οφείλουν να σηκώσουν ανάστημα και να στρέψουν την προσοχή τους στο κυριακάτικο (7/1) ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην έδρα τους. Αν και ακόμα στην περίπτωση νίκης στο μεγάλο παιχνίδι της Θεσσαλονίκης, η μεγάλη εικόνα δεν θα αλλάξει: ο Άρης έχει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα που του βγαίνουν και στο χορτάρι, με αποτέλεσμα να παραμένει στάσιμος και άεργος όσο τα πάντα γύρω του αλλάζουν, εξελίσσονται. Και με το «γύρω» του εννοούμε τους υπόλοιπους «μεγάλους», που είναι όλοι στο κόλπο της διεκδίκησης του τίτλου και μέσα σε τουλάχιστον δύο στόχους.
Αυτή τη στιγμή, οι Θεσσαλονικείς, έχουν μπροστά τους δύο εβδομάδες που θα κρίνουν τα πάντα για τον πραγματικό στόχο (και) της φετινής σεζόν, που δεν είναι άλλος από την κατάκτηση του Κυπέλλου. Βέβαια, έτσι όπως τα έκαναν κόντρα σε Λαμία και Αστέρα, πλέον δεν πείθουν ούτε τους πιο αισιόδοξους οπαδούς τους πως θα καταφέρουν να αποκλείσουν την ΑΕΚ σε διπλά παιχνίδια.
Αστέρας – Άρης 3-2: Κίτρινο ναυάγιο στην Τρίπολη, οι Αρκάδες μπήκαν στο 2024 με επική ανατροπή!
Την ίδια στιγμή, στο πρωτάθλημα, η 5η θέση μόνο δεδομένη δεν πρέπει να φαντάζει, καθώς η ομάδα του Μάντζιου έχει σοβαρό πρόβλημα προσωπικότητας και σαφής έλλειψη χαρακτήρα. Γενικώς, παίζει το ίδιο ποδόσφαιρο που έπαιζε και στην πρώτη θητεία του Έλληνα τεχνικού, αλλά με σαφώς χειρότερο ρόστερ!
Οι επιλογές του καλοκαιριού (μισές του Παλίκουτσα και άλλες μισές του Θόδωρου Καρυπίδη) μόνο πετυχημένες δεν μπορούν να θεωρηθούν, αν εξαιρέσουμε αυτές των Μοντόγια, Μορόν, Σουλεϊμάνοφ και Βερστράτε (που πάντως βγάζει συχνά προβλήματα τραυματισμού και γι’ αυτό τον άφησε να φύγει η Σταντάρ Λιέγης). Ο Άρης δεν έχει ταυτότητα και κατά συνέπεια σταθερότητα στο παιχνίδι του, την πληρώνει σαν… μικρή ομάδα κάθε φορά που μπαίνει μπροστά στο σκορ και είναι αγωνιστικά ανώριμος για να «σηκώσει» τις πολλές και δικαιολογημένες απαιτήσεις του κόσμου του. Μία ομάδα που -όπως πολλάκις έχουμε γράψει- υστερεί στο οργανόγραμμα της και πρέπει να αλλάξει πολλά πρώτα στο εσωτερικό – διοικητικό της κομμάτι, προκειμένου να κάνει το «βήμα παραπέρα» στο χορτάρι.
Ο ισχυρός άνδρας της ομάδας, Θ. Καρυπίδης, έχει αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο -αν όχι ολόκληρο- μερίδιο ευθύνης και τη δεδομένη χρονική περίοδο δείχνει δύσκολο να τηρήσει τις μεγάλες υποσχέσεις του για έναν Άρη ισχυρό, που θα διεκδικεί τίτλους και ευρωπαϊκές πορείες. Είναι βέβαιο ότι δεν θα τα παρατήσει γιατί έχει ισχυρό εγωισμό και έχει δεθεί με τον σύλλογο, αλλά όπως φαίνεται από την καθημερινότητα της ομάδας χρειάζεται… βοήθεια. Τόσο επενδυτική όσο και αγωνιστική. Γιατί όσο συνεχίζει στο… άγνωστο, τόσο ο Άρης θα «βουλιάζει» σε Τρίπολες, Λαμίες και τις υπόλοιπες έδρες στην επαρχία. Το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ που ακολουθεί είναι μία διαφορετική κουβέντα, αλλά το ξαναλέμε: ακόμα και νίκη να έρθει σε αυτό, ο Άρης δεν θα έχει πετύχει απολύτως τίποτα, πέρα από μία βραδιά που επιτέλους θα μοιράσει λίγα χαμόγελα στους χιλιοταλαιπωρημένους οπαδούς του…
Υ.Γ.: Η κουβέντα για τον περιβόητο «συμπαίκτη» που προανήγγειλε η πλευρά Καρυπίδη μόνο καλό δεν κάνει στον σύλλογο, όσο μένει σε καφενειακά επίπεδα. Η ΠΑΕ Άρης, θα ήταν ορθό, να προχωρήσει σε ανακοινώσεις ή έστω διευκρινίσεις για το πώς έχει η κατάσταση, για κάτι που απασχολεί ολόκληρο τον σύλλογο και το μέλλον του σε αγωνιστικό και οικονομικό επίπεδο. Τα ονόματα που ακούγονται πολλά, αλλά η αλήθεια διαφέρει. Δεν βρίσκεται καν κάπου στη μέση.
Ήρθε η ώρα ο Θόδωρος Καρυπίδης να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις στον κόσμο της ομάδας και να αφήσει σε άλλους, πιο αρμόδιους, τον ρόλο του τεχνικού – αθλητικού διευθυντή αλλά και γενικού μάνατζερ, τους οποίους εδώ και χρόνια τείνει να υπηρετεί από μόνος του.
