Μία ήττα στις καθυστερήσεις πάντα ενοχλεί. Έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς στη Γαλλία και παρά το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός, ο βαθμός της ισοπαλίας έπρεπε να κατακτηθεί τόσο για ψυχολογικούς όσο και αγωνιστικούς λόγους. Η Ναντ μπορεί να ήταν καλύτερη, αλλά δεν έδειξε και κάτι ιδιαίτερο ως ομάδα.
Σε επτά ευρωπαϊκούς αγώνες μέχρι στιγμής, ο Ολυμπιακός δέχτηκε γκολ στις καθυστερήσεις για τέταρτη φορά. Δεν υπάρχει καθαρό μυαλό, ιδιαίτερα στην τελική ευθεία των αναμετρήσεων. Η ομάδα δεν μπορεί να παίξει με σκοπιμότητα και να γίνει κυνική. Ήρθε και η φάση του 90’+3′, όπου υπάρχει διπλό κραυγαλέο διαιτητικό λάθος, για να χάσει από τη Ναντ.
Ξέχωρα από την αγκωνιά του Παλουά στον Αμπουμπακάρ Καμαρά, μπροστά στα μάτια του διαιτητή, αυτός ο απαράδεκτος Αυστριακός έπρεπε να σταματήσει το παιχνίδι από τη στιγμή που ο παίκτης του Ολυμπιακού ήταν πεσμένος στον αγωνιστικό χώρο. Υπάρχει ρητή οδηγία να διακόπτεται το παιχνίδι όταν υπάρχει τραυματισμός στο κεφάλι, αλλά ο Λέχνερ παραβίασε αυτόν τον άτυπο κανόνα. Αντίθετα, ο αγώνας συνεχίστηκε και οι Ερυθρόλευκοι δέχθηκαν το μοιραίο γκολ.
Ναντ – Ολυμπιακός: Το χαστούκι του Παλουά στον Καμαρά πριν τη φάση του 2-1 (vid)
Ο Ολυμπιακός έπαιξε ένα ανταγωνιστικό παιχνίδι στο Europa League με μόλις δύο κεντρικούς μέσους. Τον Μπουχαλάκη και τον Κούντε. Ο Εμβιλά δεν ακολούθησε καν την αποστολή λόγω ίωσης, ενώ ο Ίνμπομ Χουάνγκ έμεινε στον πάγκο λόγω ενοχλήσεων στην αριστερή γάμπα. Αν έπαιζε ο Νοτιοκορεάτης πολύτιμος χαφ, ίσως το πρόβλημα τραυματισμού που αντιμετωπίζει να γινόταν μεγαλύτερο. Η ομάδα δεν είχε άλλον κεντρικό μέσο στον πάγκο (μόνο ο Ανδρούτσος έχει παίξει στη συγκεκριμένη θέση), αλλά προς το τέλος του αγώνα μπορούσε να μπει ο Βαλμπουενά για να κρατήσει μπάλα και να ηρεμήσει τους υπόλοιπους συμπαίκτες του, που έδειχναν αγχωμένοι για το αποτέλεσμα όσο πλησίαζε ο αγώνας προς το τέλος του.
Από την πρώτη στιγμή έχουμε αναφέρει πως ο Κάρλος Κορμπεράν σκέφτεται σοβαρά σχηματισμό με τρεις στόπερ και το υλοποίησε για πρώτη φορά από την αρχή ενός ματς μέσα στην έδρα της Ναντ. Δεν είναι αποδεκτό σε αυτό το υψηλό αγωνιστικό επίπεδο, να δέχεται τέτοια γκολ ο Ολυμπιακός. Παίζοντας με τρεις στόπερ και τα δύο σημειώθηκαν μέσα από την «καρδιά» της άμυνας. Το πρώτο, μάλιστα, ύστερα από κάθετη πάσα στην πλάτη της άμυνας, με την μπάλα να περνάει ανάμεσα από τους στόπερ.
Στο δεύτερο, ο σκόρερ πήρε την κεφαλιά ανενόχλητος με τους κεντρικούς αμυντικούς απλά να παρακολουθούν. Ο Ρέαμπτσιουκ πραγματοποίησε μία από τις χειρότερες εμφανίσεις του. Πραγματικά, ειδικά στο τέλος, έδειχνε ανήμπορος στον αγωνιστικό χώρο και δεν μπορούσε να κάνει ούτε φάουλ πάνω στον Μπλας (παρά τα μαρκαρίσματα με χέρια και πόδια).
Αυτό, όμως, που πρέπει να διορθωθεί άμεσα και δεν έχει αλλάξει με την έλευση του νέου προπονητή είναι κάτι που έχω γράψει ουκ ολίγες φορές, ακόμα και μετά το πρόσφατο παιχνίδι με τον Ιωνικό. Ο Ολυμπιακός πρέπει να έχει την μπάλα στην κατοχή του. Στα πόδια των ποδοσφαιριστών του. Και η Ναντ, φαινόταν πολύ καλύτερη ομάδα από αυτή που πραγματικά είναι επειδή τής το επέτρεψε ο Θρύλος. Τής έδωσε αυτό το δικαίωμα.
Όταν ο Πρωταθλητής Ελλάδας αποφάσισε να παίξει ποδόσφαιρο, είχε ένα πολύ καλό δεκαπεντάλεπτο στο δεύτερο ημίχρονο, στο οποίο σκόραρε έστω και με αυτογκόλ. Δεν γίνεται να μπαίνει η ομάδα στον αγωνιστικό χώρο με αυτήν τη λογική. Να δίνει την μπάλα στον αντίπαλο χωρίς πρώτα εκείνος να έχει «ματώσει» για να την πάρει από τον Ολυμπιακό. Το δυσάρεστο είναι πως η ομάδα δεν παίζει τα παιχνίδια της. Με έναν τρόπο προσπαθεί να τα διεκπεραιώσει και να υποστεί τη μικρότερη δυνατή ζημιά. Αυτό πρέπει να αλλάξει…
Ο Ολυμπιακός είναι αναγκασμένος να «δέσει» μέσα από τους επίσημους αγώνες έχοντας καινούργιο προπονητή και τόσες αλλαγές στο ρόστερ του (που κορυφώθηκαν στο φινάλε της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου) και αν συνεχίσει σε αυτό το «καλούπι», τότε θα συνεχίσει να περνάει δύσκολες στιγμές. Δεν φταίει κανένα σύστημα. Όλα είναι θέμα νοοτροπίας και φιλοσοφίας για τον τρόπο παιχνιδιού. Από το πρώτο λεπτό, ο Ολυμπιακός πρέπει να προσπαθεί να πιέσει και να επιτεθεί. Όχι να περιμένει τον αντίπαλο και να τού δίνει στο πιάτο την μπάλα, όπως έκανε στο πρώτο ημίχρονο επί γαλλικού εδάφους.
Αν δει κάποιος το τελικό στατιστικό με το ποσοστό κατοχής, θα αναρωτηθεί «… τι μας λες ρε μεγάλε». Όντως, το 53%-47% υπέρ της Ναντ δείχνει ότι το ματς ήταν ισορροπημένο. Το θέμα, όμως, είναι ότι η κατοχή του Ολυμπιακού περιορίστηκε σε σίγουρες πάσες στο χώρο της άμυνας και του κέντρου. Η μπάλα πρέπει να κυκλοφορεί και προς τα εμπρός, κάτι που τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν γίνεται με σταθερότητα και συνέπεια. Με λίγα λόγια, η ομάδα πρέπει να ξέρει τι να την κάνει και αυτό είναι δουλειά του προπονητή.