Ο Άρης πέρασε στον τελικό, 14 χρόνια μετά, αλλά επί της ουσίας ακόμη δεν έχει καταφέρει τίποτα. Για την ακρίβεια, για να μην τα ισοπεδώσουμε όλα, κατάφερε στη διαδρομή του προς την επιστροφή σε ένα μεγάλο ραντεβού τίτλου να αφήσει εκτός την περσινή κάτοχο του τροπαίου και νταμπλούχο ΑΕΚ, νωρίς, στη φάση των «16».
Τότε ήταν που γύρισε ο διακόπτης της μοίρας για τον Άρη του Άκη Μάντζιου αλλά και γενικότερα. Εκείνη η πρόκριση στα πέναλτι «έφτιαξε» την ψυχολογία των παικτών, απομάκρυνε από τον ουρανό του «Βικελίδης» το μαύρο πέπλο των προηγούμενων οδυνηρών αποκλεισμών και με όλο τον σεβασμό σε Νίκη Βόλου και Παναιτωλικό που ακολούθησαν, φέτος ήταν η σειρά του Άρη να πάρει μια χαρά. Παρωδική όμως, καθότι τα πάντα για το πρόσημο της σεζόν αλλά και της γενικότερης σύγχρονης ιστορίας του, θα κριθούν στον τελικό της 18ης Μαϊου, εφόσον κι αν οριστεί για τότε ο τελικός για τον οποίο ακόμη δεν έχει βρεθεί έδρα. Τα γνωστά τερτίπια της ΕΠΟ…
Τελικό Κυπέλλου σε Τούμπα ή AEL FC Arena με παρουσία κόσμου ζητάει ο Άρης
Κόντρα στον Παναιτωλικό ο Άρης ήταν βουτηγμένος στο άγχος, αλλά αυτή τη φορά μπόρεσε να το διαχειριστεί. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά του με τις άλλες σεζόν, αυτό του έφερε η μεγάλη πρόκριση επί της ΑΕΚ και η αύρα του Μάντζιου που έχει το «know how» για να γράφει ιστορία με την ομάδα της Θεσσαλονίκης, τουλάχιστον ως προπονητής. Τώρα, ο Άρης, πρέπει να αποδείξει πρώτα στον εαυτό του και μετά στους άλλους ότι στα πλέι οφ δεν θα κάνει απλώς «προθέρμανση» ενόψει τελικού, ακόμα κι αν ο στόχος της 4ης θέσης είναι από μακρινός έως αδύνατος.
Μάντζιος: Υπάρχει άγχος γιατί θυσιάσαμε όλη τη σεζόν για το Κύπελλο, το θέλουμε πάρα πολύ
Αγωνιστικά, το έχει. Είναι σε καλή κατάσταση, με την ψυχολογία στα ύψη και έναν προπονητή που ξέρει να παίρνει το καλύτερο από τους παίκτες του. Το κίνητρο υπάρχει και πρέπει να παραμείνει ζωντανό σε αυτούς τους δύο μήνες. Ειδάλλως, υπάρχει ο κίνδυνος ο Άρης να τα χάσει ξανά όλα μέσα σε μία νύχτα. Μία νύχτα που περίμεναν 14 χρόνια οι οπαδοί του. Για να μην αναφερθούμε σε αυτούς που πρόλαβαν το τελευταίο Κύπελλο του 1970 απέναντι στον ΠΑΟΚ.
Γι’ αυτούς αλλά και για όσους δεν πρόλαβαν να ζήσουν τίποτα από τα παραπάνω, ο Άρης έχει μεγάλο χρέος προς την ιστορία του. Και η αλήθεια είναι πως, αν κάποιος άξιζε να τον οδηγήσει μέχρι εκεί, αυτός είναι ο Άκης Μάντζιος. Για ποδοσφαιρικούς και μη λόγους. Αυτός που τον οδήγησε στην 2η θέση της κανονικής περιόδου πριν τρία χρόνια κι αυτός που δεν φοβήθηκε να αναλάβει την ευθύνη σε άλλη μία δύσκολη περίοδο για τον σύλλογο.
Το ποδόσφαιρο κάτι του(ς) χρωστά…