Η Ελλάδα θα μείνει για τρίτη σερί σεζόν χωρίς εκπροσώπηση στους ομίλους του Champions League. Όπως όλα δείχνουν, θα περιμένει υπομονετικά μέχρι ο Ολυμπιακός να δημιουργήσει ξανά ένα αξιόμαχο σύνολο, ικανό να περάσει τρεις προκριματικούς γύρους αν χρειαστεί, έστω και ως πρωταθλητής.
Χωρίς τη μνημειώδη ρέντα του, αυτή που μετέτρεψε έναν διαφαινόμενο διασυρμό σε πρόκριση μέσα στο Βελοντρόμ, ο Παναθηναϊκός αποδείχτηκε ένας μάλλον βατός αντίπαλος για μια ομάδα σαν την Μπράγκα. Οι Πορτογάλοι πέρασαν με δυο νίκες στους ομίλους του Champions League, επιστρατεύοντας ποδοσφαιρικό κυνισμό στον επαναληπτικό του ΟΑΚΑ. Όπερ μεθερμηνευόμενον εστί «σας περιμένουμε υπομονετικά μέχρι ο Μπρούμα να βάλει το γκολ στην κόντρα».
Το ίδιο και κάτι παραπάνω έκανε η Αντβέρπ, η οποία κράτησε με νύχια και δόντια το 1-0 στην Αμβέρσα παίζοντας για αρκετή ώρα με παίκτη λιγότερο και στη συνέχεια ήρθε στην OPAP Arena για να πάρει στο ρελαντί δεύτερη νίκη. Σε περίπτωση που δεν το προσέξατε, το πραγματικό ξεγύμνωμα για την ΑΕΚ δεν ήρθε στο 0-1 που ξεκίνησε από πλάγιο άουτ, αλλά στο 1-2 όταν θεωρητικά η Ένωση θα πίεζε αφόρητα και οι Βέλγοι θα προσπαθούσαν πάση θυσία να κρατήσουν το 1-1.
Βλέποντας ξανά με ηρεμία το ματς κάποιος, θα διαπιστώσει πως ό,τι ώρα ήθελε η Αντβέρπ μπορούσε να δημιουργήσει φαρμακερές ευκαιρίες, εκμεταλλευόμενη τον αφελή τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ανασταλτικά η ΑΕΚ όταν οι παίκτες του Αλμέιδα χάνουν την μπάλα
Αν ο Πανσερραϊκός του Πάμπλο Γκαρσία κατάφερε να προηγηθεί και εντέλει να κόψει βαθμούς από την Ένωση εν μέσω… διαιτητικής αιχμαλωσίας, μόνο περίεργο δεν είναι το ότι η νεολαία του Φαν Μπόμελ έκανε πάρτι μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια, αφήνοντας τους γηπεδούχους να νομίζουν ότι ελέγχουν το παιχνίδι. Κατέστη απολύτως σαφές όμως πως αυτοί που έκαναν το κουμάντο από την αρχή ως το τέλος ήταν οι Βέλγοι.
Πάνω απ’ όλα κατέστη σαφές πως το Τσάμπιονς Λιγκ δεν είναι για όλους. Η τελευταία μέρα του Αυγούστου βρίσκει τους δυο αποκλεισμένους της Ελλάδας τρομερά απογοητευμένους κι ας προσπαθούν να περάσουν το αντίθετο μέσα από τα ΜΜΕ. Ο Παναθηναϊκός δεν θα είχε να λογοδοτήσει σε κανέναν αν αποκλειόταν φυσιολογικά από τη Μαρσέιγ.
Από τη στιγμή όμως που η τεράστια ρέντα του και η διπλή αυτοχειρία του Γκεντουζί τον έστειλαν στα πλέι οφ, οι δικαιολογίες απέναντι στην Μπράγκα είναι σαφώς λιγότερες. Και εννοείται πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θα χρεωθεί ένα σημαντικό μέρος της εφιαλτικής βραδιάς στο ΟΑΚΑ, ανεξάρτητα από το τι λέγεται αυτές τις μέρες.
Τα τελευταία 13 χρόνια μονάχα σε μια περίσταση το ελληνικό ποδόσφαιρο εκπροσωπήθηκε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ από άλλη ομάδα πέραν του Ολυμπιακού. Το 2018 όταν η πρωταθλήτρια ΑΕΚ απέκλεισε Σέλτικ και Βίντι στα προκριματικά, για να ολοκληρώσει εντέλει τις υποχρεώσεις της με το απόλυτο αρνητικό ρεκόρ των μηδέν βαθμών.
Ο Ολυμπιακός παραμένει ο μόνος ελληνικός σύλλογος που έχει πάρει εισιτήριο για τους ομίλους αποκλείοντας τρεις αντιπάλους (το καλοκαίρι του 2019 κόντρα σε Πιλζέν, Μπασακσεχίρ και Κράσνονταρ) και μάλιστα με πέντε νίκες και μια ισοπαλία. Ο Παναθηναϊκός φέτος προσπάθησε να κάνει το ίδιο, αλλά αποκλείστηκε στις… «λεπτομέρειες». Έτσι περιέγραψαν οι λάτρεις της αντικειμενικής δημοσιογραφίας τις δυο ήττες των Πρασίνων και τα μόλις τρία γκολ που τους έλειψαν για να περάσουν την Μπράγκα…
Σε συγκυρίες σαν την τωρινή έρχεται στην επικαιρότητα το διάσημο παραμύθι που χρησιμοποιούσαν για χρόνια οι πάσης φύσεως «αντικειμενικοί» και «ανεξάρτητοι». Αυτό που έλεγε «ο Ολυμπιακός γιγαντώθηκε με τα λεφτά του Champions League» και που υπονοούσε (καμιά φορά δεν το υπονοούσε απλώς) ότι οι Ερυθρόλευκοι έκλεβαν τον ιδρώτα των αντιπάλων τους στο ελληνικό πρωτάθλημα για να παίρνουν τα λεφτά από την UEFA και να γίνονται ακόμα πιο ισχυροί.
Και παρότι γίνονταν όλο και πιο ισχυροί, συνέχιζαν «να τους κλέβουν» αφού ως γνωστόν ο Ολυμπιακός μπορεί να είχε παιχταράδες από τα εκατομμύρια που «έκλεβε», αλλά δεν πήρε ποτέ ένα καθαρό πρωτάθλημα. Μη γελάτε, υπάρχουν ένα σωρό άνθρωποι εκεί έξω που αυτά τα πράγματα τα έχουν πιστέψει και τα λένε και τα γράφουν δημόσια. Εκεί που αρχίζει η δυσκολία είναι όταν πρέπει να παραθέσουν επιχειρήματα.
Ο Ολυμπιακός όντως πήρε πολλά χρήματα από το Τσάμπιονς Λιγκ στις αλλεπάλληλες συμμετοχές της εποχής Κόκκαλη. Έλα όμως που δεν ήταν ο μοναδικός. Μέσα στο παραμύθι τους, οι λάτρεις της δημιουργικής δημοσιογραφίας παραλείπουν για κάποιον περίεργο λόγο να αναφέρουν πως από το 1998 μέχρι το 2008 ο Παναθηναϊκός έπαιξε επτά φορές στους ομίλους. Επαναλαμβάνω, επτά φορές!
Σε έξι περιστάσεις μοιράστηκε τα χρήματα με τον Ολυμπιακό (το 2003 και με την ΑΕΚ στη μοναδική τριπλή εκπροσώπηση της Ελλάδας στους ομίλους), ενώ την έβδομη (2008/09) τα πήρε όλα δικά του, μετά το στραπάτσο των Πειραιωτών στην Κύπρο. Κι αν δεν υπήρχε ο περιβόητος Δούρος, ο ΠΑΟ θα είχε μηδέν πρωταθλήματα μέχρι να πάρει το διάσημο «πρωτάθλημα της μπουγάδας» το 2010 που εξελίχθηκε σε πράσινη ταφόπλακα για σχεδόν μιάμιση δεκαετία.
Αν όντως ο Ολυμπιακός «γιγαντώθηκε» από τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ, τότε σίγουρα ο Παναθηναϊκός συρρικνώθηκε. Μέχρι που εξαϋλώθηκε όταν έπαιξε για τελευταία μέχρι σήμερα φορά στους ομίλους, τη σεζόν 2010/11…