Όσο κι αν ψάξει κάποιος, δεν πρόκειται να βρει έστω και έναν οπαδό του Ολυμπιακού που να μη δηλώνει απογοητευμένος από τη φετινή εικόνα της ομάδας του. Όχι μόνο τώρα που οι Ερυθρόλευκοι που είναι στο -9 μετά τη σφαγή κόντρα στην ΑΕΚ, αλλά και πολύ νωρίτερα, όταν η διαφορά ήταν σε απόσταση βολής.
Αντιθέτως, ένας ουδέτερος παρατηρητής θα συναντούσε μόνο ενθουσιώδεις οπαδούς στις τάξεις του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ. Αν μάλιστα είναι και αναγνώστης δημοφιλών αθλητικών ιστοσελίδων, δύσκολα θα του διέφευγε ο πανηγυρικός τόνος με τον οποίο προσεγγίζονται οι δυο πρωτοπόροι. Όχι μόνο τώρα που η διαφορά από τον Ολυμπιακό είναι στο +9, αλλά εδώ και καιρό.
ΘΥΡΑ 7: Ευθύνη του προέδρου τα φετινά λάθη, είδαμε τον χειρότερο Ολυμπιακό της 12ετίας
Τα εγκώμια από τον περιβόητο «αντικειμενικό» Τύπο – τον ηλεκτρονικό, διότι ο έντυπος έχει προ πολλού χρωματιστεί και χωριστεί σε στρατόπεδα – σε κάνουν να πιστεύεις πως κάτι ιστορικό συντελείται στη φετινή Super League. Ότι ξαφνικά εμφανίστηκαν ταυτόχρονα οι μετενσαρκώσεις παγκόσμιων ποδοσφαιρικών θρύλων ντυμένων στα πράσινα και τα κιτρινόμαυρα.
Μέσα σε αυτό το πανηγυρικό κλίμα εννοείται πως ουδείς διατυπώνει σοβαρές ενστάσεις ή προβληματισμούς για την αξιοπιστία του πρωταθλήματος. Καθόλου τυχαίο γεγονός ασφαλώς, μια και είναι γνωστό τοις πάσι πως τα καλύτερα και πιο καθαρά πρωταθλήματα είναι αυτά που δεν καταλήγουν στον Ολυμπιακό. Ακόμα και η πιο διεφθαρμένη διοργάνωση όλων των εποχών, όπως αυτή της φετινής Super League, αντιμετωπίζεται ως κρυστάλλινη και καθάρια. Ή τέλος πάντων ως μια διοργάνωση που τα όποια «λαθάκια» δεν αλλοιώνουν την πραγματικότητα…
Το πρωτάθλημα ήταν να χαθεί από πέρυσι, αλλά δεν υπήρχε κανείς άλλος να το πάρει
Αποκλείεται να σας έχει διαφύγει το γεγονός πως η ΑΕΚ παρουσιάζεται από τους αντικειμενικούς (ο «αντικειμενικός» στον ελληνικό αθλητισμό είναι έννοια συνώνυμη του αντιολυμπιακού) αναλυτές σαν Μπαρτσελόνα του Πεπ και ο ΠΑΟ κάτι σαν Μπάγερν της εποχής Μπεκενμπάουερ και Γκερντ Μίλερ.
Τα εγκώμια είναι τόσα πολλά σε καθημερινή βάση ώστε οι αναγνώστες μπαίνουν στον πειρασμό να αναρωτηθούν γιατί όλα αυτά τα παγκόσμια αστέρια φοράνε ακόμη τη φανέλα του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ και δεν έχουν κλείσει ήδη στη Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα και την Μπάγερν. Όπως επίσης γιατί ο Αλμέιδα δεν έχει πρόταση από τη Λίβερπουλ και ο Γιοβάνοβιτς από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Γενικώς έχει μεγάλο ενδιαφέρον να διαβάζεις όλα αυτά τα ωραία πράγματα. Μόνο που σου δημιουργείται εύλογα μια πολύ μεγάλη απορία. Αφού ο Ολυμπιακός είναι ομολογουμένως ο χειρότερος της εποχής Μαρινάκη (εκείνος της σεζόν 2017/18 που ήταν πρώτος μέχρι την απόλυση Λεμονή φαντάζει dream team μπροστά στον φετινό) και ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ διαθέτουν υπερομάδες με παίκτες παγκοσμίου επιπέδου και προπονητές που θα ζήλευαν τα μεγαλύτερα κλαμπ της Ευρώπης, πώς γίνεται να χρειάζονται τα τανκς της εξυγίανσης προκειμένου να πάρουν το πρωτάθλημα από μια τόσο προβληματική ομάδα;