Ο Άρης έχασε από μία ανώτερη ομάδα κι αυτό είναι δεδομένο.
Η ΑΕΚ του Αλμέιδα έχει καλύτερα τρεξίματα, περισσότερη φαντασία στο παιχνίδι της, οργάνωση και μεγαλύτερη ατομική ποιότητα σχεδόν σε όλες τις θέσεις κι αυτό το πιστοποίησε σε μία δύσκολη έδρα όπως το Χαριλάου. Απεναντίας, για τους Θεσσαλονικείς ήταν ένα ακόμη ηχηρό αγωνιστικό χαστούκι, σε μία σεζόν που τα λάθη (και) του Θόδωρου Καρυπίδη είναι σημαντικά και το γεγονός ότι του πιστώνεται το πληρέστερο ρόστερ της σύγχρονης εποχής του συλλόγου, με παίκτες που δεν πιστεύαμε ότι θα βλέπαμε στην Ελλάδα, τον φέρνει αντιμέτωπο με ακόμη μεγαλύτερες ευθύνες.
Ο Άρης στα δύο τελευταία ματς με Βόλο και ΑΕΚ έδειξε ομάδα που δεν ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο και «πνίγεται» μέσα από τα δικά της λάθη. Παράλληλα αρχίζει και φέτος να βλέπει τα δίχτυα με… κιάλια, ενώ σε επίπεδα δημιουργίας ο μέσος όρος ευκαιριών της μέχρι τώρα στη Super League είναι κάτω από αυτόν της ομάδας του 2020-21, που προπονούσε ο Άκης Μάντζιος.
Είναι γνωστό ότι ο ισχυρός άνδρας των Κιτρίνων διαφωνούσε σε πολλά με τον Χερμάν Μπούργος και ουσιαστικά η μεταξύ τους σχέση «ράγισε» από την βραδιά του ευρωπαϊκού αποκλεισμού κόντρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ, όταν ο Καρυπίδης θεώρησε πως ο Αργεντίνος τεχνικός ήταν εκτός κλίματος αγώνα, για να το πούμε όσο πιο light γίνεται. Και με βάση το πώς εμφανίστηκε ο Άρης στο χορτάρι μετά το 1-0 του Γκρέι, είχε απόλυτο δίκιο. Ο Μπούργος δεν έκανε ούτε τα αυτονόητα και μόλις κατάλαβε ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, ήταν ήδη πολύ αργά. Ο Ζάχαβι είχε κάνει τη ζημιά.
Γυρνώντας στο σήμερα, ο Άλαν Πάρντιου και το κοουτσάρισμά του στα παιχνίδια με Βόλο και ΑΕΚ δείχνουν ότι στο κομμάτι σωστής διαχείρισης του αγώνα από τον πάγκο δεν άλλαξαν και πολλά. Οι Κίτρινοι της Θεσσαλονίκης παρουσιάστηκαν μονοδιάστατοι στο ντέρμπι της Κυριακής κόντρα σε μία ΑΕΚ που άλλαζε ταχύτητα όποτε το ήθελε, με έναν Αλμέιδα που και ρίσκα πήρε και οι αλχημείες του βγήκαν.
Εκ του αποτελέσματος, φάνηκε ότι οι Νταμπό και Ματέο Γκαρσία δεν μπορούν να γίνουν Πινέδα και Γκατσίνοβιτς, ωστόσο το τέμπο και τις γραμμές τους μπορούσαν και έπρεπε να το ανεβάσουν. Αυτό, ωστόσο, δεν έγινε ποτέ με τον Άρη να παραμένει με… πρώτη ταχύτητα σε όλο το ματς.
Στο μόνο σημείο που πήγε να πατήσει απαλά το πόδι στον συμπλέκτη ήταν από το 5ο μέχρι το 20ο λεπτό όταν έφτιαξε και τις περισσότερες απειλές του με κύριους εκφραστές τον Μανού Γκαρθία που ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα και τον Ιτούρμπε, ο οποίος πάντως εξαφανίστηκε στο δεύτερο μέρος.
Σε όλη αυτή τη «μονοτονίλα» ο Πάρντιου έμεινε αμέτοχος και έπαθε… Μπούργος αργώντας αρκετά τις αλλαγές του αλλά και την εντολή για πίεση ψηλά. Που αν κρίνουμε από την εικόνα στο τελευταίο 20λεπτο, δεν έγινε ποτέ με τον σωστό τρόπο.
Με λίγα λόγια ο Άρης έχασε με κάτω τα χέρια μέσα στο σπίτι του αδικώντας για άλλη μία φορά τον καλό του εαυτό, που εμφάνισε τόσο στο δεύτερο ημίχρονο με τον Ολυμπιακό όσο και στο ματς της Τρίπολης κόντρα στον Αστέρα. Χαμηλή ένταση που προκάλεσε ακόμα πιο χαμηλό ρυθμό, έλλειψη ιδεών και σωστής ανασταλτικής λειτουργίας, μαρκαρίσματα με τα… μάτια από τα χαφ και μία άμυνα που χωρίς τον Μπράμπετς χάνει την ταυτότητά της.
Τουλάχιστον ας έπαιρνε ένα ρίσκο, να παίξει λίγο με τη φωτιά, να βγάλει τσαγανό και πάθος και στο τέλος να χάσει. Τέτοια γιούχα σίγουρα δεν θα έτρωγε από τους οπαδούς στο Χαριλάου που στήριζαν μέχρι το 90′ αλλά μετά ξέσπασαν. Κι ως ένα βαθμό, με τα δίκια τους.
Πάντως, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν είναι μόνο ο Μπούργος, ο Πάρντιου και οι λοιποί που επωμίζονται την ευθύνη. Κυρίως την παίρνει πάνω του ο Θ. Καρυπίδης που ενώ από την αρχή του καλοκαιριού δεν πίστευε στον Μπούργος αποφάσισε να τον κρατήσει στην προετοιμασία και το ξεκίνημα της σεζόν.
Μία απόφαση που φέρνει από πολύ νωρίς τον Πάρντιου σε δύσκολη θέση, τη στιγμή που ο Άγγλος καλά-καλά δεν έχει μάθει ακόμη όλα τα ονόματα των ποδοσφαιριστών του. Μαζεύτηκαν και τόσοι φέτος που, σίγουρα, θα τού πάρει χρόνο…
Υ.Γ. Η «μαύρη τρύπα» του Άρη στον χώρο του κέντρου παραμένει ανοιχτή και δύσκολα θα κλείσει με έναν καλό Ετέμπο. Οι απουσίες των Ματίγια, Σάσα, ακόμα και του Τζέγκο από τον περασμένο Γενάρη είναι εμφανείς και οι αντικαταστάτες τους (Νταμπό – Ντιόπ) αποδεικνύονται «soft», για την ώρα…
Υ.Γ.2 Σημαντικότατο θέμα έχουν οι Κίτρινοι και στα πλάγια μπακ με τους Μαζικού – Εμπακατά να είναι κάκιστοι στο ένας εναντίον ενός και αρκετά πίσω σε φυσική κατάσταση, όταν βρίσκουν απέναντί τους παίκτες όπως ο Λιβάι Γκαρσία και ο Ελίασον. Είναι δεδομένο και αποδεδειγμένο πλέον ότι και σε αυτή τη θέση οι Θεσσαλονικείς έχασαν τα πολλά (Σούντγκρεν, Γκάνεα) για τα λίγα, με τον Καρυπίδη να έχει αρκετή δουλειά ενόψει της μεταγραφικής περιόδου του χειμώνα. Εκτός αν αποφασίσει, μέχρι τότε, να προσλάβει έναν τεχνικό διευθυντή που θα ασχολείται εξ’ ολοκλήρου με το ζήτημα των μεταγραφών και των αποδεσμεύσεων, όπως κάνουν και οι υπόλοιπες ομάδες του BIG-5.
