Αναμένοντας την ολική, είδατε τα αποτελέσματα από τη μερική επιστροφή στην κανονικότητα; Το ελληνικό μπάσκετ «αναπνέει» ξανά. Όχι σε απόλυτο βαθμό, αλλά μία ματιά στις αντιδράσεις του πράσινου μηχανισμού αρκεί για να γίνει αντιληπτός ο πανικός, στον οποίον έχουν περιέλθει.
Η «ξαφνική» εξαγγελία για επαναδραστηριοποίηση από έναν άνθρωπο που ποτέ δεν έφυγε από τη διοικητική ηγεσία, τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη στον πρόεδρο της ΕΟΚ, Βαγγέλη Λιόλιο, αλλά και η… απεριόριστη αγάπη για τον διαιτητή Τάσο Μάνο, που δεν πρόκειται ποτέ ξανά να σφυρίξει σε αγώνα του Ολυμπιακού, είναι μόνο ορισμένες από τις σπασμωδικές κινήσεις, μέσα σε διάστημα τεσσάρων ημερών από την 17η Ιουνίου του 2022, όταν ο τρεις φορές Πρωταθλητής Ευρώπης επέστρεψε εκκωφαντικά στην κορυφή του ελληνικού μπάσκετ.
Δ. Γιαννακόπουλος: Πώς μπορεί να «επιστρέφει» κάποιος που δεν έφυγε ποτέ;
Η απόλυτη κυριαρχία του Ολυμπιακού για τη σεζόν 2021/22, δεν χωνεύεται εύκολα από τον οργανισμό του Παναθηναϊκού. Κατανοητό. Η θριαμβευτική κατάκτηση του Πρωταθλήματος με «σκούπα» και κατ’ επέκταση του νταμπλ, το ιστορικό ρεκόρ με τις 7 συνεχόμενες νίκες των Ερυθρόλευκων κόντρα στον Παναθηναϊκό, αλλά και η επιστροφή του Θρύλου στο Final-4 της Euroleague (με την παρουσία 12.000+ Ολυμπιακών στο Βελιγράδι να αφήνουν άφωνη την Ευρώπη, προκαλώντας θαυμασμό), έπεσαν κάπως βαριά στο αντίπαλο στρατόπεδο. Μία ομάδα με παρόν και μέλλον ταπείνωσε μία άλλη, που έπεσε στον λάκκο τον οποίο η ίδια έσκαψε.
Τι να κάνουμε… Θα τα συνηθίσουν όλα αυτά. Άλλωστε, στην Ευρωλίγκα, μία είναι η ελληνική ομάδα που πρωταγωνιστεί, ενώ σιγά-σιγά τα Πρωταθλήματα, τα Κύπελλα και τα Σούπερ Καπ (ελπίζουμε ξαφνικά να μη σταματήσει αυτή η διοργάνωση που έχει ζωή δύο ετών, μετά την αναβίωσή της, το 2020) θα έχουν την κατάληξη που πρέπει.
Για 25 ολόκληρα χρόνια, η διαιτησία δεν… επηρέαζε αγώνες, νίκες και τρόπαια. Στο μπάσκετ κερδίζει πάντα ο καλύτερος, έλεγε το αφήγημα. Μέσα σε μία σεζόν, «χάλασε» το ελληνικό μπάσκετ. Έτσι λένε αυτοί που το κατέστρεψαν και το οδήγησαν στην απαξίωση. Αλήθεια, είχε ρωτήσει ποτέ κανείς τόσο επίμονα τον πρώην πρόεδρο της ΕΟΚ, Γιώργο Βασιλακόπουλο, για τη διαιτησία και συγκεκριμένους διαιτητές, όπως συνέβη την Τρίτη (21/6) με τον νυν πρόεδρο της Ομοσπονδίας, Βαγγέλη Λιόλιο; Αλήθεια, είχε ρωτήσει ποτέ κανείς για τα επαναλαμβανόμενα διαιτητικά σκάνδαλα που παραχάραξαν την ιστορία του αθλήματος στην Ελλάδα και πώς γίνεται συγκεκριμένοι διαιτητές να σφυρίζουν όλα τα κρίσιμα ντέρμπι, κρίνοντας νίκες και τρόπαια;
Όσο και να σκούζουν, η απόλυτη κάθαρση θα επέλθει στο ελληνικό μπάσκετ. Οι αγώνες και οι τίτλοι θα κρίνονται μόνο μέσα στα γήπεδα. Εκείνο το «13-1» στην ψηφοφορία του ΕΣΑΚΕ, τον Μάιο του 2019, με το οποίο είχαν απορριφθεί όλες οι προτάσεις του Ολυμπιακού για την αναγέννηση στο ελληνικό μπάσκετ, θα το πληρώσουν για διαμάντι. Ομάδες που χρωστούν σε όποιον μιλάει ελληνικά και αγγλικά, δεν έχουν θέση στο μπάσκετ της νέας εποχής. Η διαφθορά θα εξαλειφθεί είτε το θέλουν είτε όχι.
Απίστευτο το πόσο έχει πονέσει, ήδη, η μερική κανονικότητα που έχει επέλθει στο ελληνικό μπάσκετ ύστερα από 25 χρόνια απόλυτης διαφθοράς. Ξαφνικά, η διαιτησία βρίσκεται στο επίκεντρο, ενώ μέχρι πέρυσι δεν επηρέαζε νίκες και τρόπαια. Αν και ακόμα θέλω περισσότερες πράξεις, φαίνεται ότι κάτι έχει αλλάξει προς τη σωστή κατεύθυνση. Η προκλητική αντίδραση μιας παγιωμένης κατάστασης ετών και ενός ολόκληρου συστήματος που βρίσκεται σε πανικό, δείχνει ότι το ελληνικό μπάσκετ μπορεί να ονειρεύεται ξανά μεγάλες στιγμές, αξιοκρατία και Δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει γυρισμός για την κάθαρση. Θέλουμε διαφάνεια παντού και ίσους όρους για όλους.
Ο Βαγγέλης Λιόλιος έχει αναλάβει μία μεγάλη ευθύνη και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Πρέπει να μην υποκύψει, να τούς ταράξει στη νομιμότητα και να βάλει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Να λέμε, πλέον, τη λέξη ΕΟΚ και να μη λερώνουμε το στόμα μας.
