Η προκριματική φάση του CEV Champions League τα τελευταία χρόνια δεν είναι καθόλου φιλική για τον Ολυμπιακό. Όσο μεγάλη δυναμική κι αν έχουν οι πρωταθλητές Ελλάδας, το σύστημα διεξαγωγής είναι διαφορετικό κάθε χρόνο (ανάλογα με τις ορέξεις της ομοσπονδίας) και εμπεριέχει ταλαιπωρία κόντρα σε αντιπάλους που είτε είναι στα μέτρα των Ερυθρόλευκων, είτε κρύβουν κινδύνους.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκε πριν από τρία χρόνια η Χέμπαρ Πάζαρτζικ, η τότε πρωταθλήτρια Βουλγαρίας που έκοψε τον δρόμο του Ολυμπιακού για τους ομίλους, την τελευταία φορά που οι Ερυθρόλευκοι έδωσαν διπλά παιχνίδια για να μπουν στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση.
Πέρυσι ήταν ένα μονό τουρνουά στη Ρουμανία και με τρία εισιτήρια να δίνονται από τα προκριματικά. Τώρα, δίνονται ξανά δύο, αλλά σε διπλά ματς και με τον Ολυμπιακό να πέφτει στη σκληρή πλευρά του ταμπλό, όντας παράλληλα και σε χαμηλό επίπεδο ετοιμότητας λόγω μικροτραυματισμών και ελλείψει φιλικών αγώνων.
Με σιγουριά μπορούμε να πούμε πως η Λας Πάλμας (2/10, 19:00, COSMOTE SPORT 9) σε επίπεδο επικινδυνότητας – ανεξαρτήτως έκβασης των δύο αγώνων – είναι μακράν της δεύτερης, η πιο σκληρή ομάδα που θα μπορούσε να πετύχει στους Πειραιώτες. Κι αν τότε η Χέμπαρ (που έχει τα ίδια… χρώματα), ήταν εκ των πραγμάτων δύσκολη λόγω και τη σχολής του βουλγάρικου βόλεϊ, στην περίπτωση των πρωταθλητών Ισπανίας η δυσκολία έγκειται σε διαφορετικά δεδομένα.
Οι Ισπανοί έχουν παραδοσιακά σχολή σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ με αμέτρητες επιτυχίες σε επίπεδο εθνικών ομάδων και συλλόγων, την ώρα που στο βόλεϊ απουσιάζουν διαρκώς από τις μεγάλες διοργανώσεις και κάνουν αργά βήματα για την ανάπτυξή τους.
Η Λας Πάλμας είναι μια κατηγορία μόνη της, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια. Ξεκίνησε να κυριαρχεί εντός συνόρων και μετέπειτα δοκίμασε τις δυνάμεις της στην Ευρώπη όπου πέρυσι μπήκε εύκολα σε όμιλο Champions League μέσα από τα προκριματικά και έφτασε ως τα προημιτελικά: Με νίκες απέναντι στην πρωταθλήτρια Πολωνίας και φιναλίστ του CEV Champions League, Γιαστρέμπσκι, απέναντι στη φιναλίστ του CEV Cup, Λίνεμπουργκ και την πανίσχυρη Ζιράτ από την οποία αποκλείστηκε στο χρυσό σετ.
Στο ισπανικό πρωτάθλημα παίζει ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο και παρότι δεν δίνει τα τεράστια συμβόλαια, έχει καταφέρει με τον Σέρχιο Καμαρέρο στον πάγκο της να κάνει το κάτι παραπάνω στην Ευρώπη.
Αυτό που ψάχνει είναι η διάρκεια, η συνέπεια. Μόνη της παλεύει να βελτιώσει το συλλογικό ράνκινγκ και ήδη φέτος έκανε τη μεγάλη έκπληξη να αποκλείσει την Μπενφίκα. Έκπληξη γιατί οι Πορτογάλοι είναι πιο συνηθισμένοι στην κορυφαία διοργάνωση, πιο έτοιμοι και με λιγότερες αλλαγές συγκριτικά με τους Ισπανούς, οι οποίοι τονίζουν διαρκώς πως εκπροσωπούν τα Κανάρια Νησιά και τον κόσμο τους.
Για αυτό και φέτος αποφάσισαν να μετακομίσουν στο γήπεδο μπάσκετ της Γκραν Κανάρια, που φιλοδοξούν να γεμίσει και να προσφέρουν τις απαραίτητες ανέσεις στους περισσότερους από 2.000 φίλους της ομάδας που αποκτούν εισιτήριο διαρκείας.
Με δεδομένο ότι το ταξίδι για τις περισσότερες ευρωπαϊκές ομάδες είναι δύσκολο, οι Ισπανοί υπερασπίζονται με πάθος την έδρα τους – όπως έκαναν με την Μπενφίκα – ώστε συνέχεια να μην έχουν το ίδιο άγχος μακριά από τα Κανάρια.
Ο πρόεδρος του ισπανικού συλλόγου, Χουάν Ρουίθ, πολιτικός και υποψήφιος στις εκλογές του 2019 με τους Θιουδαδάνος, αναγνωρίζει πως η επιτυχία δεν είναι αποτέλεσμα προϋπολογισμού, παρότι η ομάδα του έχει τον υψηλότερο: αυτό έχει να κάνει και με τα πολλά ταξίδια που πραγματοποιεί κάθε εβδομάδα.
Για αυτό και στο φινάλε της προηγούμενης σεζόν ζήτησε στήριξη από τις τοπικές αρχές εξηγώντας μεταξύ άλλων ότι: «Θέλουμε να παραμείνουμε και να είμαστε το σημείο αναφοράς στα Κανάρια Νησιά για να βρισκόμαστε ταυτόχρονα σε θέση να κοντράρουμε τους αντιπάλους μας στην Ευρώπη».
Δεν έχει άδικο. Άλλωστε, στα χέρια του εδώ και μια τετραετία – ξανά – ο συγκεκριμένος σύλλογος άνθισε και έγινε ελκυστικός για παίκτες που θα μπορούσαν να παίζουν σε σαφώς καλύτερα πρωταθλήματα.
Η μεγάλη απώλεια του καλοκαιριού – κι αυτό είναι που συνδέει τη Λας Πάλμας με τον Ολυμπιακό, είναι ο Πάολο Τζόνκα. Ο Ιταλός ακραίος έκανε μοναδικές εμφανίσεις και ήταν καταλυτικός σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού της ομάδας του Σέρχιο Καμαρέρο, ενός προπονητή που δίνει τεράστια σημασία σε άμυνα, υποδοχή και επίθεση και πολύ λιγότερο σε μπλοκ και σερβίς…
Λέμε ότι η απώλεια του Τζόνκα «συνδέει» την ισπανική ομάδα με τον Ολυμπιακό διότι ο Ιταλός έφυγε μετά από δύο χρόνια (κορυφαίος παίκτης της) για τη Ζιράτ, με τα τριπλάσια (!) – σχεδόν – χρήματα. Οι Τούρκοι, θυμίζουμε, πήραν τον Στερν από τους Ερυθρόλευκους με επίσης τρελή προσφορά…
Στη θέση του αποκτήθηκε ο Τομάς Ρουσό, που πέρυσι ξεκίνησε τη σεζόν στον ΠΑΟΚ αλλά χρειάστηκε να υποβληθεί σε χειρουργείο. Έμεινε εκτός δράσης για μήνες και στη συνέχεια πήγε για σύντομο διάστημα στην Αλ Ιτιχάντ μέχρι να βρει ξανά τα πατήματά του.
Ο Βέλγος είναι σταθερή μονάδα στην υποδοχή των νησιωτών, αλλά έχει αστάθεια στην επίθεση: αυτό είναι και το κομμάτι που διακρίνει τους φετινούς Ισπανούς.
Δεν είναι μια ομάδα που έχει το ύψος για να τρομάξει τον αντίπαλο στο φιλέ, ούτε έχει τα τεράστια ονόματα και τις προσωπικότητες να κάνουν τη διαφορά στα κρίσιμα. Όμως, είναι πολύ σκληρή στην άμυνα και στην καλή της μέρα στην επίθεση (ειδικά στις ψηλές μπάλες) έχει τον Ρουσό και τον Γουάλα (Βραζιλιάνος διαγώνιος) να κάνουν τη διαφορά.
Σκαμπανεβάσματα έχει τόσο από παιχνίδι σε παιχνίδι και από σετ σε σετ, αλλά και μέσα στα σετ, όπως ο περυσινός Ολυμπιακός (κυρίως) στο πρώτο μισό της χρονιάς: Το χειρότερο αυτή τη στιγμή είναι πως για την εποχή βρίσκεται σε εξαιρετικά επίπεδα ετοιμότητας λόγω των πολλών επίσημων αγώνων που έχει δώσει και μάλιστα αυτοί με την Μπενφίκα ήταν πραγματικές μάχες.
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε σε τι επίπεδο βρίσκεται τώρα ο Ολυμπιακός και πώς θα προσεγγίσει το πρώτο παιχνίδι. Με δεδομένο πάντως ότι είναι το φαβορί στη σειρά, πρέπει να δει πώς θα απενεργοποιήσει τα επιθετικά όπλα των Ισπανών ώστε να πάει στον επαναληπτικό (όπου τον περιμένει ταλαιπωρία) με ένα καλό προβάδισμα. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως η Λας Πάλμας είναι μια ομάδα που δεν θα τον αφήσει να χαλαρώσει σε κανένα σημείο, όπως έκανε δηλαδή και στα τελευταία τρία νοκ άουτ ευρωπαϊκά παιχνίδια της, τα οποία κρίθηκαν στο χρυσό σετ (δύο προκρίσεις, ένας αποκλεισμός).
Το σίγουρο είναι πως ήδη η μια ομάδα που βρισκόταν στους ομίλους πέρυσι (Μπενφίκα) αποχαιρέτησε στον 1ο γύρο και μία θα αποχαιρετήσει στον 2ο (Λας Πάλμας ή Ολυμπιακός). Και όποια χάσει την ευκαιρία να βρεθεί σε τέτοιο όμιλο φέτος, θα τραβάει τα μαλλιά της τον χειμώνα.