Όταν έγινε η γνωστή η απουσία του Μουσταφά Φαλ για ένα χρονικό διάστημα τριών εβδομάδων, αυτομάτως ξεκίνησε μια κουβέντα σχετικά με το αν ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να προβεί σε αλλαγή ξένου για τις εγχώριες διοργανώσεις, με φόντο ασφαλώς το επερχόμενο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.
Η απόφαση που κλήθηκαν να πάρουν οι άνθρωποι των νταμπλούχων σχετιζόταν με την πιθανή αντικατάσταση του Φαλ από τον Λουκ Σίκμα ή το να παρέμενε η λίστα ξένων ως είχε, παρατάσσοντας στο ΟΑΚΑ μόλις τρεις ψηλούς (Μιλουτίνοφ, Πίτερς και Πετρούσεφ). Δεδομένου ότι οι διαθέσιμες αλλαγές ως το τέλος της σεζόν στην Basket League ήταν τρεις, η προσθήκη του Σίκμα θα άφηνε ουσιαστικά μόλις μια αλλαγή διαθέσιμη, αφού σε λίγες εβδομάδες ο Φαλ θα έπαιρνε και πάλι τη θέση του Αμερικανού.
Ασφαλώς και δεν θα συζητούσε κανείς για δίλημμα, αν δεν ήταν στη μέση το ντέρμπι αιωνίων. Είναι προφανές πως ακόμη κι εκείνοι που θα θεωρούσαν σωστή την απόφαση της μη αντικατάστασης, θα έμπαιναν στον πειρασμό να αλλάξουν γνώμη εκ των υστέρων αν ο Ολυμπιακός γνώριζε βαριά ήττα από τους Πράσινους.
Οι Ερυθρόλευκοι αποφάσισαν να μην κάψουν τις διαθέσιμες αλλαγές ξένων στο ρόστερ τους, κάνοντας μια σαφέστατη επιλογή να δώσουν την ύστατη μάχη για την κατάκτηση του πρωταθλήματος σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο. Έτσι κι αλλιώς, ήταν γνωστό πως μετά το -12 του ΣΕΦ, μια νίκη με μικρότερη διαφορά δεν θα είχε πραγματικό αντίκρισμα για την ομάδα του Μπαρτζώκα, παρά μόνο αν ο Παναθηναϊκός έκανε μια ακόμη ήττα στα επόμενα ματς.
Οι πιθανότητες για να συμβεί κάτι τέτοιο ωστόσο ήταν ελάχιστες. Στην πραγματικότητα ανύπαρκτες, αφού φαίνεται πως είχαν εξαντληθεί ήδη νωρίτερα στη σεζόν. Πολύ πριν φτάσουμε στο απίθανο 31-14 βολές του ΟΑΚΑ (με φάουλ 25-16 υπέρ του ΠΑΟ σε ματς που κρίθηκε στις δυο τελευταίες κατοχές του Ολυμπιακού), τα μηνύματα για το πώς θα κυλήσει το έργο είχαν έρθει από νωρίς.
Σπανούλης: Παγκόσμιο ρεκόρ το 3-22 στις βολές με τόσες επαφές, οι αρμόδιοι να πάρουν τα μέτρα τους
Τον Οκτώβριο είχαμε τις απίθανες ομορφιές στο Περιστέρι, όταν οι γηπεδούχοι είδαν την τριάδα Παπαπέτρου – Πουρσανίδη – Καρπάνου να φέρνει τούμπα με… τσαμπουκά το +19 των γηπεδούχων και τον Βασίλη Σπανούλη να κάνει λόγο για παγκόσμιο ρεκόρ με εκείνο το 3-22 στις βολές. Και λίγες εβδομάδες αργότερα είχαμε το 22-7 στο Παναθηναϊκός – ΑΕΚ και κυρίως το non call στη λαβή πάλης του Γκραντ στον Κουζμίνσκας 1,5” πριν τη λήξη, με τη διαφορά στον έναν πόντο.
Έχοντας αρκετούς κομβικούς παίκτες σε κακή βραδιά και τον Μιλουτίνοφ στον πάγκο με δυο φάουλ από νωρίς, ο Ολυμπιακός βρήκε πολλάκις τον τρόπο να μείνει ζωντανός παρά τις διαφορές που έχτισαν οι Πράσινοι. Ωστόσο δεν χρειάστηκε να περιμένουν το τελικό σκορ οι Ερυθρόλευκοι για να νιώσουν δικαιωμένοι για την απόφαση της μη αντικατάστασης του Φαλ. Έστω κι αν η δικαίωσή τους ήταν η πιο πικρή που θα μπορούσαν να φανταστούν.
Αν κάποιος εμφανιζόταν στον Μπαρτζώκα και του ζητούσε σώνει και καλά να θυσιάσει έναν κομβικό παίκτη για το επόμενο χρονικό διάστημα, το τελευταίο όνομα που θα έβγαινε από το στόμα του στο συγκεκριμένο τάιμινγκ θα ήταν αυτό του Μιλουτίνοφ. Η ζημιά που υπέστη ο Σέρβος άσος αποδείχθηκε ακόμα πιο σοβαρή απ’ ό,τι είχε αρχικώς εκτιμηθεί και πλέον ο Ολυμπιακός εξετάζει λύσεις ενίσχυσης στη γραμμή των ψηλών.
Σε μια πιθανή απόφαση αντικατάστασης του Φαλ, η χρονιά στην Ελλάδα θα είχε εν πολλοίς τιναχτεί στον αέρα. Τι θα έκανε ο Ολυμπιακός έχοντας μόλις μια αλλαγή διαθέσιμη ως το τέλος; Θα πήγαινε στο final 8 του Κυπέλλου μόνο με τον (προερχόμενο από τραυματισμό) Φαλ, τον Πετρούσεφ και τον Πίτερς, αφήνοντας εκτός τον παίκτη που αναμένεται να αποκτηθεί; Ή θα τον έβαζε στο ρόστερ και θα έκλεινε από Φλεβάρη τις αλλαγές, αφήνοντας οριστικά εκτός από το υπόλοιπο της σεζόν τον Μιλουτίνοφ και παρακαλώντας τους θεούς του μπάσκετ να μην προκύψει κανένα άλλο απρόοπτο όπως τόσα και τόσα έχουν εμφανιστεί από την προετοιμασία κιόλας;
Παίρνοντας τις αποφάσεις τους με βάση τη λογική και όχι το συναίσθημα, οι άνθρωποι του Ολυμπιακού διαπίστωσαν πολύ γρήγορα ότι έκαναν το σωστό πριν το ματς με τον ΠΑΟ. Έστω κι αν θα προτιμούσαν χίλιες φορές μια βαριά ήττα (και την γκρίνια που αυτή θα έφερνε) από μια τόσο πικρή και οδυνηρή «δικαίωση»…