Πριν τη χθεσινή έναρξη του δείπνου του ελληνοαμερικανικού επιμελητηρίου με κεντρικούς ομιλητές τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας Ενρίκο Λέττα, τα πηγαδάκια στο φουαγιέ του παραλιακού ξενοδοχείου στο Καβούρι έδιναν και έπαιρναν στον απόηχο της ορκωμοσίας Τραμπ. Ο νέος πρόεδρος έχει με το «καλημέρα» καταστήσει σαφείς τις προθέσεις του και όλοι τώρα προσπαθούν να καταλάβουν κατά πόσο θα κινηθεί πλήρως στις «ράγες» της προεκλογικής του ρητορικής ή κατά πόσο θα κάνει και αυτός μια προσαρμογή στα δεδομένα της κατάστασης, ιδίως σε ό,τι αφορά τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρώπη.
Και ο πρωθυπουργός ανήκει σε αυτούς που περιμένουν να «κάτσει η σκόνη», όσο και αν εμφανίζεται βέβαιος ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι σταθερές και έχουν βάθος τέτοιο που τις καθιστά «θωρακισμένες» σε πρόσκαιρες αναταράξεις. «Γνωρίζουμε ότι έχουμε πολύ ισχυρούς δεσμούς στην Ουάσιγκτον, τόσο στο Ρεπουμπλικανικό όσο και στο Δημοκρατικό Κόμμα. Πρόκειται για μια πολύ ισχυρή εταιρική σχέση και δεν αναμένω οποιαδήποτε αλλαγή όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι ΗΠΑ βλέπουν την Ελλάδα όσον αφορά στη διμερή σχέση», υπογράμμισε ο κ. Μητσοτάκης, αν και προσέθεσε ότι έχει νόημα η Ευρώπη να βρει μια κοινή γραμμή απέναντι στη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ.
«Πιστεύω ότι υπάρχουν δύο φύλα»
Ο πρωθυπουργος Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά τη συζήτηση ανέπτυξε και τη θέση του για την woke ατζέντα.
Ανέφερε σχετικά:
«Ναι, τυχαίνει να πιστεύω ότι υπάρχουν δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, αυτό υπαγορεύει η βιολογία.
Κάθε χώρα, ωστόσο, είναι διαφορετική. Έχουν δοθεί διάφορες εξηγήσεις σχετικά με την ηχηρή επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία. Σίγουρα -το έχω σχολιάσει αυτό- οι ακραίες θέσεις του ρεύματος woke (wokism) στις ΗΠΑ είχαν ως αποτέλεσμα το εκκρεμές να ταλαντεύεται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Θα ήθελα να επισημάνω ότι αυτές οι ακραίες θέσεις, οι οποίες είναι, πιστεύω, ευρέως διαδεδομένες στις φιλελεύθερες πανεπιστημιουπόλεις των κορυφαίων αμερικανικών πανεπιστημίων, δεν έχουν εμφανιστεί στην Ευρώπη. Δεν πιστεύω ότι έχουμε αυτό το πρόβλημα στην Ευρώπη για να δικαιολογήσουμε μια αντίδραση εναντίον αυτής της συγκεκριμένης ατζέντας. Αυτό ήταν πρωτίστως ένα φαινόμενο στις ΗΠΑ».