Δεν είδαμε τίποτα διαφορετικό, στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού κόντρα στην ομάδα του Αστέρα Τρίπολης. Η νοοτροπία του Σάββα Παντελίδη, δεν μας εξέπληξε αφού πρόσεξε κυρίως τα νώτα του.
Από κει και πέρα για τις 10 λευκές φανέλες με πράσινο χρώμα έχει διπλή ανάγνωση.
Πρώτο σημείο που αξίζει να σταθεί κανείς, είναι οι γεμάτες ρεαλισμό δηλώσεις του Γιώργου Δώνη. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού έθεσε τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Συγκεκριμένα σημείωσε: «δεν ήμασταν έτοιμοι γι’ αυτή την καταιγίδα του κόσμου». Σωστό και θεμιτό αν και στο θέμα της προετοιμασίας, δεν θα πρέπει να δώσει έμφαση σε αυτό το σημείο. Αυτό που θα πρέπει να μάθει να αντιμετωπίζει ο φετινός Παναθηναϊκός, είναι το ξύλο που θα του ρίχνουν οι αντίπαλοι σε τέτοιες έδρες.
Γιατί καλοί και χρυσοί οι Έλληνες προπονητές, αλλά όταν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα τότε μοναδικός στόχος είναι να καταστρέψουν το παιχνίδι του αντιπάλου. Και όπως είδαμε και στο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Παναθηναϊκός και στην κακή του μέρα προσπαθεί να παράγει παιχνίδι.
Το πρώτο ημίχρονο είχε διπλή ανάγνωση καλό ξεκίνημα από τους γηπεδούχους, και φάσεις στην εστία του Διούδη, αλλά από το 20’ και μετά το σκηνικό άλλαξε. Με την είσοδο του Μπουζούκη, οι παίκτες του Γιώργου Δώνη ανέβηκαν και φάνηκε και στην πράξη. Από κει και πέρα γηπεδούχοι στην επανάληψη πήραν τα ηνία, με τον Μανιά με δόση τύχης. Δημιούργησαν ευκαιρίες αλλά ο πολύ καλός για έκτο σερί παιχνίδι Σωκράτης Διούδης, ήταν εκεί. Η ισοφάριση ήταν απόλυτα δίκαιη με τον Κυριακόπουλο, να βλέπει την κόκκινη κάρτα καθυστερημένα. Και σε αυτό το σημείο θα πρέπει να πούμε, πως καλό είναι να τελειώνει το ανέκδοτο με τις επαρχιακές ομάδες που μπορούν να χρησιμοποιήσουν την τεχνική που έχουν, αλλά βάζουν ως προτεραιότητα το ξύλο.
Φτάνει παιδιά! Όλοι προερχόμαστε από ηρωικές περιοχές, που έχουν γράψει ιστορία, αλλά κατεβάστε λίγο ταχύτητα. Και ορισμένοι δυναμικοί παίκτες , ξεφορτώστε λίγο παίζετε με παιδιά. Δεν σας κάλεσε κανείς, να τους κάνετε μαθήματα για το πως θα πέφτουν στα βαθιά. Κάνετε μια δουλειά κάνουν την ίδια, λίγος σεβασμός δεν βλάπτει γενικότερα. Ναι ο Παναθηναϊκός στο έκτο του παιχνίδι, έβδομο μαζί με το Κύπελλο Ελλάδος δεν έχει διάθεση να χάσει δεν λέει κάτι αυτό ρωτάω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό.
Η ομάδα που φτιάχνει ο Γιώργος Δώνης παίζει και θα συνεχίσει να παίζει, για την επιβίωση της. Μια επιβίωση η οποία έχει ως βασικό άξονα, αυτούς τους αγώνες σε αυτές τις έδρες. Αγώνες οι οποίοι διαμορφώνουν το χαρακτήρα μιας ομάδας, όταν λοιπόν σε μια από τις δυσκολότερες έδρες του πρωταθλήματος δεν χάνεις και μάλιστα στην κακή σου μέρα δεν μπορείς να είσαι δυστυχισμένος.
Εγώ έχω μόνο ένα παράπονο από το παιχνίδι, κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει αυτό σκηνικό με τον Χατζηγιοβάνη. Ας του εξηγήσει κάποιος πως όταν κερδίζει πέναλτι, οι κάμερες επικεντρώνονται πάνω του. Δεν είναι ότι καλύτερο το σκηνικό να τον βλέπουμε συνέχεια, με αυτό το εγώ-εγώ. Και στον ίδιο δεν κάνει καλό, στην εικόνα που διαμορφώνει προς τα έξω. Είναι κομβικός παίκτης και σε πολλά παιχνίδια, ο ηγέτης αυτής της ομάδας και οι ηγέτες δεν κλαίγονται.
Τώρα πάμε στην διακοπή, μια διακοπή η οποία κάνει μόνο καλό γιατί θα υπάρξει η ευκαιρία να δουλέψουν πάνω στις αδυναμίες τους. Μην ξεχνάμε ότι επιστρέφοντας από τις υποχρεώσεις της Εθνικής, μπαίνουμε σε τετράδα αγώνων φωτιά. Καταρχήν έρχεται ο Πανιώνιος, με καλή ψυχολογία μετά την νίκη επί του Άρη με 1-0. Πάνω σε αυτό το παιχνίδι θα πρέπει να δείξει η ομάδα, πως επανέρχεται. Έχει τον τρόπο να το κάνει, αφού ακολουθούν τα ντέρμπι που αν αυτά τα παιδιά προσέξουν θα πάρουν σημαντικά πράγματα ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα.
Στο διοικητικό κομμάτι θέλω να κάνω μια ερώτηση σε όλους σας, αν μπήκαν τα λεφτά από τον επίδοξο επενδυτή. Παιδιά και εσάς που έχετε ταχθεί με το μέρος της υποψήφιας διάδοχης κατάστασης, μην σας φανεί παράξενο αν θεωρήσουμε ύποπτο όλο αυτό το παιχνίδι. Σε περίπτωση ξαναλέω που τελικά, δεν μπουν τα χρήματα είναι οι πάντες υπόλογοι.
Γιατί να θυμηθούμε και κάτι, καταλογίζατε μπαίνω-δεν μπαίνω στον συγχωρεμένο τον Βγενόπουλο. Όλο αυτό το πανηγύρι που παίζεται τώρα, τι ακριβώς μας θυμίζει.
Όλα αυτά τα περί δεν έχει καμία σχέση με την νοοτροπία μας, είναι τρίχες παιδιά με το συμπάθιο. Σε πολλά πράγματα συνολικά σα χώρα είμαστε λάθος, λάχανα δεν είμαστε όμως.
ΥΓ: Γιώργο συγνώμη αν ξέφυγα, αλλά δεν μπορώ να με δουλεύουν μέσα στη μούρη μου.
ΥΓ2: ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ.