Καμία ομάδα σε αυτό το σημείο της σεζόν δεν είναι στο 100% και θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να φτάσουν όλες σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός μπήκαν στο κλειστό του Μετς για να δώσουν το ένα από τα πολλά (βάσει λογικής) ντέρμπι που θα δώσουν με επτά και τρία επίσημα παιχνίδια αντίστοιχα, με προβλήματα στην προετοιμασία και με τον κλειδάριθμο (που δεν μπαίνει ποτέ σε κλήρωση) να μη βοηθά να δούμε πιο έτοιμα σύνολα.
Αυτό που γνωρίζαμε ήταν ότι ο Ολυμπιακός θα ήταν ξεκάθαρο φαβορί και ο Παναθηναϊκός θα κυνηγήσει τις πιθανότητες του με το στοιχείο του αιφνιδιασμού, αφού έχει ακόμα παίκτες που δεν έχουν δέσει και έναν που ήρθε πριν από δύο εβδομάδες (Κβάλεν).
Οι Ερυθρόλευκοι έμοιαζαν να παίζουν χωρίς να θέλουν να καταναλώσουν πολλή ενέργεια: ίσως αυτό ήταν αποτέλεσμα κάποιων τραυματισμών που δεν επέτρεψαν στους περισσότερους να είναι στα καλύτερά τους. Ήταν φανερό πως οι Πειραιώτες ήθελαν να χτίσουν σερί με σερβίς, να έχουν υποτυπωδώς καλό side out και μετά τους 20 πόντους να καθαρίσουν με την ποιότητα των πολύπειρων παικτών τους.
Όλα πήραν τον δρόμο τους για τη νίκη ξεκινώντας από την υποδοχή. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε άλλη επιλογή από το να πιέσει και το έκανε με όλους κι ας έδωσε σχεδόν ένα σετ (23 πόντους) από λάθη σε αυτό το κομμάτι.
Ωστόσο, σε σύγκριση με πέρυσι, αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει πια έναν πολύ σταθερό υποδοχέα δίπλα σε Κουμεντάκη και Τζιάβρα: αυτόν τον απίθανο αθλητή που αναδείχθηκε MVP και ακούει στο όνομα Τζον Γκόρντον Πέριν. O Καναδός στην επίθεση έκανε εκπληκτικά πράγματα (με ποικιλία και σε κρίσιμα σημεία), στο σέρβις αιφνιδίαζε (κοφτό ή δυναμίτη) και στην υποδοχή ήταν μαγεία, αφού σημαδεύτηκε 30 φορές χωρίς να δώσει άσο (60% με 53% άριστες) και μαζί με τους άλλους δύο στην πίσω ζώνη έκανε εύκολο το βράδυ του Τράβιτσα στην καλή υποδοχή (72% αποτελεσματικότητα).
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που οι περιφερειακοί και κεντρικοί του Ολυμπιακού ήταν όλοι διψήφιοι, έστω κι αν δεν ήταν και οι πέντε το ίδιο επιδραστικοί.
Για παράδειγμα, ο Ατανασίεβιτς κέρδισε μεν 20 πόντους αλλά έδωσε 14 στον αντίπαλο: από το σερβίς δεν βοήθησε καθόλου (δεν πήρε άσο και είχε επτά χαμένα στα 13 που έκανε με αποτέλεσμα να έχει τη μικρότερη επιρροή από όλους) ενώ είχε πολλά νεκρά διαστήματα είτε γιατί ο Τράβιτσα τον άφηνε στον… πάγο (τέσσερις πάσες σε όλο το δεύτερο σετ), είτε γιατί τον τροφοδοτούσε άσχημα στην κακή υποδοχή. Η ποιότητα του Σέρβου είναι τέτοια που τελείωσε και κάποιες πολύ δύσκολες ή/και κρίσιμες μπάλες (το τελευταίο σετ μπολ στο πρώτο σετ).
Ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος παραδέχθηκε τη σταθερότητα και τη δίκαιη νίκη του Ολυμπιακού γιατί είδε απέναντι του μια ομάδα πολύ καλά στημένη, με καλές αποστάσεις, που στα ξεσπάσματά της έχτιζε απότομα σημαντικές διαφορές και δεν έβγαινε έξω από τα νερά της.
Παρόλα αυτά, υπήρξαν στιγμές που όντως οι Ερυθρόλευκοι έπαιξαν με τη φωτιά και ήταν το τρίτο σερί παιχνίδι που συνέβη. Η κόντρα μπάλα ήταν πολύ κακή – υστέρησε πάρα πολύ ο Τράβιτσα με τις πάσες του μετά από άμυνα – κι αυτό είναι που θέλει αρκετή δουλειά ειδικά όσο πλησιάζουν τα ευρωπαϊκά παιχνίδια που εκεί τέτοια νεκρά διαστήματα δεν θα συγχωρεθούν.
Ο Αντρέα Γκαρντίνι έχει ξεκαθαρίσει πως ο Ολυμπιακός θα παίζει αυτό που θέλει στο διάστημα της άνοιξης, εννοώντας την περίοδο που κρίνονται οι τίτλοι. Επιμένει πάντως πως χρειάζεται αρκετή δουλειά ακόμα και η νίκη δεν θα πρέπει να δημιουργήσει συνθήκες επανάπαυσης: πολλώ δε μάλλον όταν ο Παναθηναϊκός αναμένεται να βελτιωθεί κι άλλο.
Οι Πράσινοι έχουν ήδη αρκετές αλλαγές και περιμένουν τον Φαν Χάρντερεν για να δώσει αυτό που έλειψε από τον Κβάλεν. Μια πιο αμυντικογενής ομάδα στήνεται και ο Έλγκερτ φαίνεται πιο έτοιμος να υποστηρίξει τον ρόλο του άμεσου πασαδόρου που στην κόντρα θα παίξει γρήγορα με την περιφέρεια: αυτό που του έλειψε με τον Ολυμπιακό είναι το παιχνίδι στο κέντρο και δη με τον Πετρέα.
Έπαιξε με τη σίγουρη επιλογή του εξαιρετικού Πρωτοψάλτη, φόρτωσε αρκετά και τον Νίλσεν αλλά με δύο μόνο παίκτες να κερδίζουν πόντους και χωρίς ανωτερότητα σε μπλοκ ή άσους, μοιάζει αδύνατο να χτυπηθεί αυτός ο Ολυμπιακός.
Η ερυθρόλευκη νίκη πάντως απέκτησε ακόμα μεγαλύτερη αξία όχι μόνο γιατί ήρθε στην έδρα του βασικού αντιπάλου αλλά και διότι οι Πράσινοι έκαναν πολλά πράγματα καλά όταν πίεζαν, είχαν σταθερό side out, περιόρισαν περισσότερο από ό,τι δείχνει η στατιστική τον Ατανασίεβιτς και έχουν προοπτικές να εξελιχθούν κι άλλο: το αν θα φτάσουν σε σημείο να αγχώσουν τον Ολυμπιακό είναι μια άλλη ιστορία, αφού και οι Ερυθρόλευκοι από την πλευρά τους θα χτίσουν καλύτερους αυτοματισμούς και θα βοηθηθούν από το Champions League.
ΥΓ.1: Ρίσκο ήταν η χρησιμοποίηση του Χασμπάλα αντί του Τζούριτς για το σέρβις με το σκορ στο 24-23 υπέρ του Παναθηναϊκού στο δεύτερο σετ. Όσο απειλητικός κι αν είναι από τη γραμμή των εννέα μέτρων στην προπόνηση, πάντα ένα τέτοιο ντέρμπι σε αυτό το κρίσιμο σημείο είναι μια άλλη υπόθεση (μιλώντας εκ του αποτελέσματος). Περίμενα όμως να χρησιμοποιηθεί σε σημεία που κόλλησε ο Τράβιτσα.
ΥΓ.2: Οι κεντρικοί του Ολυμπιακού είναι σε τρομερή φόρμα και συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον. Πολύ δύσκολο να τους περιορίσεις ειδικά φέτος που η υποδοχή των Ερυθρόλευκων είναι πιο αξιόπιστη για πρώτο χρόνο.
ΥΓ.3: 1-4 οι άσοι, 7-13 τα μπλοκ, 31-35 τα λάθη, +16 και +29 τα +/- αντίστοιχα στις δύο ομάδες. Άλλες φορές η στατιστική λέει πολλά, άλλες μπορεί να μη λέει και τίποτα.