Ο Άρης έκλεισε τη σεζόν με τον χειρότερο τρόπο. Ήττα από τον ΠΑΟΚ στο ντέρμπι που έδωσε το -δίκαιο- πρωτάθλημα στην ομάδα του Λουτσέσκου και το ακόμα χειρότερο, ήττα στον τελικό Κυπέλλου απέναντι στον χειρότερο Παναθηναϊκό των τελευταίων ετών. Και επί της ουσίας, με κάτω τα χέρια, από κάθε άποψη.
Για να τα πάρουμε με τη σειρά και για να μην αναλωθούμε για πολύ στα όσα έγιναν το περασμένο Σάββατο στο Πανθεσσαλικό, ο Άρης δεν έχασε το Κύπελλο από την Φραπάρ. Θα μπορούσε να το… κλέψει αγωνιστικά, όπως άλλωστε έκανε και ο Παναθηναϊκός με το γκολ στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων, αν ο VAR έβλεπε την παράβαση του Αράο στο 91′ κι έδειχνε την άσπρη βούλα, στο μοναδικό σοβαρό διαιτητικό λάθος του τελικού, ωστόσο όσο αφήνεις την τύχη σου στον αέρα, αυτή στο τέλος θα σε τιμωρήσει.
Και ο Άρης τα άφησε όλα στην τύχη. Εντελώς απροστάτευτα. Κάνεις στο γήπεδο ή στον κιτρινόμαυρο πάγκο δεν πήρε χαμπάρι (όταν έπρεπε) τη φάση με τον Αράο και το να φωνάζεις μετά είναι σίγουρα ανώφελο. Δεν αλλάζει τη μοίρα σου και το τελικό αποτέλεσμα. Μέχρι εκείνο το σημείο του αγώνα, οι Κίτρινοι ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Χωρίς πάθος, χωρίς ξεκάθαρο πλάνο τουλάχιστον στην επίθεση, χωρίς καθαρό μυαλό, με φόβο και πολλά λάθη στη διαχείριση από τον πάγκο.
Ο Άκης Μάντζιος αποτελεί με βεβαιότητα τον κορυφαίο προπονητή της ομάδας στη μετά-Κούπερ εποχή. Το δείχνουν και οι αριθμοί. Ωστόσο, η ευθύνη του στον τελικό και στη διαχείριση του αγώνα είναι μεγάλη. Τόσο μεγάλη που δεν αποκλείεται να τον οδηγήσει στην έξοδο μέσα στις επόμενες ημέρες. Κι όχι γιατί δεν τον θέλει ο ισχυρός άνδρας του συλλόγου, Θόδωρος Καρυπίδης, αλλά κυρίως επειδή ο ίδιος νιώθει ότι πρόσφερε όσα ήταν να προσφέρει. Άγγιξε το ταβάνι του στην ομάδα, αλλά τελικά δεν κατάφερε να το τρυπήσει. Δεν είναι βέβαιο, ακόμα, πως θα κουνήσει οριστικά το μαντήλι έξω από το Χαριλάου αλλά οι σκέψεις του για την επόμενη σεζόν είναι κάπως μπερδεμένες. Την ερχόμενη Πέμπτη θα ξεκαθαρίσει οριστικά το τοπίο.
Εν κατακλείδι για τον τελικό, ο Άρης δεν πρέπει να κρύβεται άλλο πίσω από το άλλοθι της Φραπάρ. Η Γαλλίδα τα έχασε εντελώς στο πειθαρχικό κομμάτι μετά την τρίτη κόκκινη στον Ζουλ, αλλά δεν είναι αυτή που ευθύνεται αποκλειστικά για ένα ακόμη χαμένο τρόπαιο.
Επίσημη καταγγελία του Άρη στην UEFA για τη διαιτησία της Φραπάρ στον τελικό Κυπέλλου
Για άλλη μία φορά (5η συνολικά) στον 21ο αιώνα ο Άρης δεν σκοράρει σε τελικό. Και δεν το άξιζε να σκοράρει. Δεν το κυνήγησε αρκετά. Δεν έβλεπες αυτή την απαραίτητη σπίθα των τελικών στο βλέμμα των παικτών του. Γενικότερα, δεν.
Οι Θεσσαλονικείς παρουσιάστηκαν ανέτοιμοι πνευματικά και αγωνιστικά για ένα ματς που είχαν να ετοιμάσουν εδώ και και 2,5 μήνες. Στα πλέι οφ, απλά κράτησαν τον αγωνιστικό ρυθμό τους και έκαναν κάποιες ζημιές. Στην ουσία, το μυαλό όλων στον οργανισμό Άρη, ήταν στο ματς της 25ης Μαΐου. Ε, αυτό δε φάνηκε στον Βόλο. Και μεταξύ μας, όσο ο Άρης μετατρέπει σε απόλυτη ψύχωσή του την κατάκτηση του Κυπέλλου, σεζόν με τη σεζόν, μπορεί και να μην το πάρει ποτέ.
Δεν αρκεί να φέρεις τους παίκτες και έναν καλό προπονητή, πρέπει να αλλάξεις και τη νοοτροπία σου γιατί το ποδόσφαιρο καλώς ή κακώς δεν είναι μπάσκετ. Να βάζεις χρήματα, να επενδύεις, να πιστεύεις για να αλλάξεις τη μοίρα σου μέσα σε 365 ημέρες. Σπάνια συναντάς κάτι τέτοιο στις μέρες μας και πόσο μάλλον στο ελληνικό ποδόσφαιρο, που θρήνησε έναν ακόμη τελικό Κυπέλλου με την ΕΠΟ να βάζει το καρφί στο φέρετρο.
Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ Ο… ΜΟΡΟΝ
Η επόμενη μέρα στον Άρη είναι μια απόφαση που ακόμη δεν έχει παρθεί οριστικά, αλλά γίνονται σκέψεις που πρέπει να υλοποιηθούν ώστε η ομάδα να κάνει το βήμα παραπάνω. Κι όταν λέμε το «βήμα παραπάνω» δεν εννοούμε απαραίτητα την κατάκτηση ενός τίτλου, αλλά κυρίως τη σωστή στελέχωσή της αγωνιστικά και παραγοντικά για να κάνει τον αυτονόητο σχεδιασμό, από την αρχή, χωρίς παρεμβάσεις και τακτικές του πρόσφατου παρελθόντος.
Καρυπίδης: «Η ξεφτίλα σας δεν έχει όρια, τέτοιο χειρουργείο είχαμε χρόνια να δούμε»
Ο Θόδωρος Καρυπίδης έχει καταλάβει ότι δεν πάει άλλο να κάνει αυτός το κουμάντο παντού. Πλέον, δεν έχει και την υπομονή, πέρα από την ικανότητα. Γι’ αυτό, τα πάντα αναμένεται να αλλάξουν στο κομμάτι της στελέχωσης του συλλόγου από το καλοκαίρι. Με κανονικό τεχνικό διευθυντή, διορθώσεις και νέα πρόσωπα σχεδόν σε όλα τα πόστα, τον Μάντζιο ή τον νέο προπονητή να έχει τον πρώτο λόγο για το ποιοι μένουν και ποιοι φεύγουν και την πρόεδρο Ειρήνη Καρυπίδη να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στη διοίκηση της ομάδας, πάνω από τον αδερφό της. Σαν σκέψεις, αυτές υπήρχαν και από πριν. Τώρα, ήρθε η ώρα να γίνουν και στην πράξη. Ειδάλλως, οι οπαδοί του Άρη θα δουν ξανά το ίδιο έργο και του χρόνου…
Όσον αφορά στον περιβόητο «συμπαίκτη» του Καρυπίδη, οι επαφές με ισχυρούς επιχειρηματίες στην Αμερική είναι δεδομένες αλλά όχι ακόμα σε προχωρημένο επίπεδο για να πούμε ότι ο ισχυρός άνδρας του Άρη θα ανακοινώσει σύντομα κάτι χειροπιαστό. Πάντως, μια συνέντευξη Τύπου εφ’ όλης της ύλης οφείλει να την κάνει. Και θα την κάνει.
Για το κομμάτι των αποχωρήσεων και των μεταγραφών, είναι ακόμα πολύ νωρίς για να πούμε το οτιδήποτε. Το μόνο που υπάρχει είναι η σχεδόν κλεισμένη συμφωνία για την παραμονή του Χουλιάν Κουέστα μέχρι τη… σύνταξη, αλλά και η επιθυμία του Λορέν Μορόν να συνεχίσει αλλού την καριέρα του, ειδικότερα μετά τη σεζόν καριέρας που έκανε και την εξέλιξη που άφησε εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων τους Κίτρινους.
Ο Ισπανός πολιορκείται κυρίως από ομάδες της Σαουδικής Αραβίας, ο Άρης ξέρει πλέον ότι δεν μπορεί σε οικονομικό αλλά και αγωνιστικό επίπεδο να τον πείσει να μείνει στη Θεσσαλονίκη και πλέον περιμένει την καλύτερη δυνατή πρόταση για να τον παραχωρήσει και να βάλει στα ταμεία του ένα μεγάλο ποσό που θα τού δώσει τη δυνατότητα να ψαχτεί για μια εξίσου αξιόπιστη λύση στη θέση του φορ, με τον αστερίσκο πάντα ότι δεν έχει το δέλεαρ της συμμετοχής στην Ευρώπη, άρα αυτομάτως ο κύκλος των επαφών του περιορίζεται αρκετά.