Ο Παναθηναϊκός σφράγισε το βράδυ της Τρίτης την επιστροφή του σε φάιναλ φορ Euroleague μετά από 12 χρόνια. Αυτή η ιστορική στιγμή πανηγυρίστηκε δεόντως από τους ανθρώπους και τους φίλους της ομάδας αλλά και από σύσσωμα τα ελληνικά ΜΜΕ που πάνω στο μεθύσι της επιτυχίας ξέχασαν για ακόμα μια φορά τι εστί δημοσιογραφική προσέγγιση. Κατά διαβολική σύμπτωση αυτό συμβαίνει σχεδόν πάντα με τον μπασκετικό Παναθηναϊκό, σε σημείο που δύσκολα μπορείς να το αποκαλέσεις σύμπτωση.
Για να πάρουν την πρόκριση επί μιας ομάδας που πριν τη λήξη του Game 1 έχασε τον πρώτο της σκόρερ και που έδωσε όλα τα παιχνίδια της φέτος χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη φυσική της έδρα, οι Πράσινοι χρειάστηκαν πέμπτο ματς. Επειδή όμως το κατάμεστο ΟΑΚΑ δεν ήταν από μόνο του αρκετό για να δώσει ώθηση, χρειάστηκε ολόκληρη η Ευρώπη να γίνει μάρτυρας μιας ιστορικής διαιτητικής βραδιάς.
Ο Όντεντ Κάτας ήταν έξαλλος μετά το τέλος του αγώνα, δηλώνοντας ντροπιασμένος γι’ αυτό που έκαναν με τις βολές οι Μπελόσεβιτς, Μόγκουλκοτς (ναι, Τούρκος όπως και ο Αταμάν!) και Μεχντί Ντιφαλά. Σε περίπτωση που δεν έτυχε να το πάρει το αυτί σας κάπου, ο Παναθηναϊκός εκτέλεσε 35 βολές και η Μακάμπι μόλις 10.
Εκτός από εξωπραγματική, η διαφορά των 25 βολών είναι και αδιανόητη. Ποτέ στην ιστορία των Game 5 της Euroleague, από τότε θεσπίστηκε το best-of-five δηλαδή στα πλέι οφ, δεν υπήρξε τόσο μεγάλη απόκλιση στις βολές που εκτέλεσαν οι δυο ομάδες. Κάπου εδώ αρχίζουν νέες συμπτώσεις, που κι αυτές μάλλον δεν πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
Επειδή κάποιοι μπορεί να σοκαριστούν, θα προσπαθήσω να το φέρω μαλακά και να τους ενημερώσω ότι το προηγούμενο ρεκόρ ήταν και πάλι του Παναθηναϊκού. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως και σε εκείνη την περίπτωση το θύμα ήταν η Μακάμπι! Τρομερό;
Γιατί όμως τονίζεται το γεγονός του Game 5; Απλούστατα επειδή φανερώνει μια ισοδυναμία μεταξύ των ομάδων που αναγκάζονται να λύσουν τις διαφορές τους σε πέμπτο ματς. Όταν μάλιστα το σκορ είναι κλειστό μέχρι τα τελευταία λεπτά, η διαφορά στις βολές γίνεται ακόμα δυσκολότερο να εξηγηθεί.
Στο Game 5 του 2012 ο ΠΑΟ νίκησε τους Ισραηλινούς με 86-85 σε ένα από τα μεγαλύτερα θρίλερ στην ιστορία της διοργάνωσης. Για να συμβεί χρειάστηκε να βάλει 1/2 βολές ο Δημήτρης Διαμαντίδης 5” πριν την λήξη, ολοκληρώνοντας μια ασύλληπτη επίδοση: οι συνολικά 18 βολές του Διαμαντίδη εκείνη τη βραδιά συνιστούν το απόλυτο προσωπικό ρεκόρ εκτελεσμένων βολών στην ιστορία των πλέι οφ (15/18 είχε εκείνο το βράδυ ο πρώην αρχηγός του Παναθηναϊκού).
Το ρεκόρ αυτό απειλήθηκε σοβαρά την Τρίτη του Πάσχα από τον Λεσόρ, ο οποίος εντέλει σταμάτησε στις 14 βολές ευστοχώντας μόλις σε 3 εξ αυτών (οι 11 χαμένες βολές πιθανότατα να είναι επίσης οι περισσότερες που χάνει κάποιος παίκτης στην ιστορία της διοργάνωσης). Ωστόσο το ρεκόρ που έγινε σμπαράλια ήταν αυτό της μεγαλύτερης διαφοράς βολών. Το χθεσινό 35-10 συνέτριψε το αμέσως προηγούμενο ρεκόρ που κρατούσε 12 χρόνια από τον αγώνα που προανέφερα.
Για 12 ολόκληρα χρόνια δεν είχε υπάρξει ποτέ ομάδα που να εκτελέσει 14 βολές παραπάνω από τον αντίπαλο σε Game 5. Το 36-22 εκείνης της βραδιάς έγινε κομμάτια από τους Μπελόσεβιτς, Μόγκουλκοτς και Ντιφαλά, που έγραψαν τη δική τους ιστορία μαζί με την ιστορική πρόκριση του Παναθηναϊκού μετά από ακριβώς 12 χρόνια. Τότε δηλαδή που οι Πράσινοι είχαν κάνει το αμέσως προηγούμενο ρεκόρ!
Η μοναδική διψήφια διαφορά σε βολές από το 2012 μέχρι και χτες είχε σημειωθεί το 2019 στο Εφές – Μπαρτσελόνα 80-71 (16-5 υπέρ των Τούρκων) όπου κατά μια ακόμη σύμπτωση προπονητής της Εφές ήταν ο Εργκίν Αταμάν. Επειδή όμως υπάρχουν και κάποιες συμπτώσεις που δεν γίνεται να αποδοθούν σε κάποιο μεταφυσικό φαινόμενο, οι δυο από τους πρωταγωνιστές του διαιτητικού ρεσιτάλ στο ΟΑΚΑ ήταν παρόντες στο έγκλημα σε βάρος του Ολυμπιακού τη Μεγάλη Τρίτη.
Μπορεί ο Νέντοβιτς να μην ορίστηκε ξανά μετά το άδειασμα της Euroleague για το μέτρημα που θύμιζε τον Θανάση Βέγγο στον «Τρύφωνα» όπως έγραψε τις προάλλες ο διευθυντής του ΑΘΛΟΥ, Γιώργος Χαλάς, εντούτοις οι άλλοι δυο συνεχίζουν να γράφουν ιστορία. Ειδικά ο Ντιφαλά, ο οποίος έδωσε το περιβόητο «φάουλ» του Πετρούσεφ στον Τζαμπάρι Πάρκερ σχεδόν σε νεκρό χρόνο με το σκορ ισόπαλο, διέπρεψε και χθες με αποκορύφωμα την τεχνική ποινή του Ντιμπαρτολομέο για flopping, ενώ είχε δεχτεί αντικανονικό σκριν από τον ώμο του κινούμενου Λεσόρ.
Βλέποντας τη συγκεκριμένη φάση πολλοί θα θυμήθηκαν το απίθανο σφύριγμα του αλησμόνητου Τηγάνη στον δεύτερο τελικό της περυσινής Basket League, με το οποίο αποβλήθηκε ο Γουόκαπ για flopping ενώ είχε πέσει με δύναμη πάνω του ο Παπαγιάννης, σωριάζοντάς τον στο παρκέ.
Εν κατακλείδι, για να βρεθεί ο Παναθηναϊκός ξανά σε φάιναλ φορ μετά από 12 χρόνια χρειάστηκε να μεσολαβήσει μια μεγάλη σειρά συμπτώσεων. Γενικά η φετινή Euroleague εξελίσσεται σε «διοργάνωση των συμπτώσεων» και δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποδίδουν το φαινόμενο στην παρουσία του Ντέγιαν Μποντίρογκα στο πόστο του προέδρου της Λίγκας.
Όσο για τον Λεσόρ, με την ολοκλήρωση της φετινής χρονιάς θα έχει δημιουργήσει ένα ρεκόρ που δύσκολα θα σπάσει την επόμενη δεκαετία και σίγουρα όχι από σέντερ, ακόμα κι αν ερχόταν στην Ευρώπη ο Γιόκιτς ή ο Τζόελ Εμπίντ. Τα 257 κερδισμένα φάουλ (με μόλις 102 εις βάρος του!) και οι 247 εκτελεσμένες βολές έχουν διαλύσει κάθε προηγούμενη επίδοση και απομένουν δυο ματς ακόμα μέχρι να μάθουμε την τελική συγκομιδή του Γάλλου σέντερ. Υπενθυμίζω ότι τα προηγούμενα ρεκόρ σε μια σεζόν ήταν οι 207 βολές (Μάικ Τζέιμς και Μούσα πέρυσι) και τα 223 κερδισμένα φάουλ του Λάνγκφορντ από τη σεζόν 2016/17.