Ο Ολυμπιακός νίκησε την περασμένη Πέμπτη για 4η φορά τον Παναθηναϊκό τη φετινή σεζόν. Και όπως οι τρεις προηγούμενες, έτσι κι αυτή η νίκη είχε πάρα πολύ μεγάλη σημασία. Μετά τα δυο ματς που έκριναν κούπα, οι Ερυθρόλευκοι έκαναν το 2/2 και στη Euroleague σε πολύ κομβικό σημείο, αφού πλέον γνωρίζουν ότι σε περίπτωση ισοβαθμίας θα βρεθούν πάνω από τον αιώνιο αντίπαλό τους.
Ένας θεός ξέρει πόσοι ήταν εκείνοι που μετά τη νίκη του ΠΑΟ στο ΣΕΦ τον Οκτώβριο πίστεψαν ότι ο τροχός γύρισε. Διότι αρκετοί από αυτούς μάλλον… χλόμιασαν όταν είδαν τον αποδεκατισμένο Ολυμπιακό να φτάνει μια ανάσα από την ανατροπή στο ΟΑΚΑ στη μοιραία βραδιά του τραυματισμού του Μιλουτίνοφ. Μοιραία όχι μόνο για την απώλεια του Σέρβου σταρ, αλλά και για το γεγονός πως έγινε αιτία ώστε να αποκτηθεί ο εκρηκτικός Μόουζες Ράιτ.
Η συνέχεια δικαίωσε εκείνους που χλόμιασαν. Οι νταμπλούχοι έκαναν απίθανο περίπατο στον τελικό του κυπέλλου παρότι δεν είχαν Γκος και ΜακΚίσικ στην αποστολή, στέλνοντας μήνυμα πως παραμένουν καλύτερη ομάδα. Μήνυμα που επιβεβαιώθηκε τις προάλλες όταν Γουόκαπ και Γκος έπαιξαν με ένεση, συνεισφέροντας έστω και λαβωμένοι σε ακόμα μια νίκη.
Ο Εργκίν Αταμάν ήταν ο άνθρωπος που βρέθηκε στο στόχαστρο συγκεκριμένου ΜΜΕ, οι δημοσιογράφοι του οποίου έδωσαν τον τόνο για την γκρίνια σε βάρος του. Μεταξύ άλλων του καταλόγισαν ελλιπή αγωνιστική και ψυχολογική προετοιμασία, εμφανίζοντάς τον ως έναν άνοιωθο τύπο που δεν είχε ιδέα για το γεγονός ότι κρινόταν ένας σημαντικός τίτλος.
Ήταν τουλάχιστον δεδομένο πως οι «πιστολιές» θα είχαν συνέχεια αν ο Παναθηναϊκός έχανε ξανά από τον Ολυμπιακό και μάλιστα μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Χωρίς μάλιστα την παραμικρή δικαιολογία τούτη τη φορά. Άντε πες ότι δεν είχε καταλάβει πόσο σημαντική ήταν η επιστροφή του ΠΑΟ στους τίτλους μετά το 2021. Να μην είχε καταλάβει και ότι ενδεχόμενη ήττα στο ΣΕΦ θα μπορούσε να τινάξει την ευρωπαϊκή σεζόν της ομάδας του στον αέρα; Όχι απλώς δύσκολο αλλά απίθανο.
Ο χρόνος για τη νέα επίθεση στον Τούρκο τεχνικό ξεκίνησε να μετρά αντίστροφα με το που ακούστηκε η κόρνα της λήξης. Πρώτα υπήρξε η «υπενθύμιση» για τις ευθύνες του στον τελικό του κυπέλλου και στη συνέχεια εμφανίστηκαν τα παράπονα για τη διαχείριση του ρόστερ. Είναι απορίας άξιο το γεγονός πως οι ίδιοι άνθρωποι που κόντεψαν να βγουν στην Ομόνοια για να πανηγυρίσουν το διπλό στη Μαδρίτη, θυμούνται το πολύ κλειστό ροτέισον του Αταμάν κάθε φορά που η ομάδα τους χάνει από τον Ολυμπιακό.
Μέχρι και την απώλεια του Μόουζες Ράιτ τού χρέωσαν του κακομοίρη, δίνοντάς τον στεγνά στον κόσμο πως ουσιαστικά «αυτός φταίει για το ότι ο δήμιος του Λεσόρ πήγε απέναντι». Εκδοχή που την ακούω μεν, αλλά δεν την υιοθετώ σώνει και ντε. Ειδικά από τη στιγμή που έχει πάρει το αυτί μου εδώ και καιρό ότι υπήρχε μια μεγάλη απροθυμία για ένα επιπλέον συμβόλαιο προοπτικής ενάμισι έτους (όπως αυτό που υπέγραψε ο Ράιτ στον Ολυμπιακό και που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες οι απολαβές που προβλέπει), δεδομένου ότι ο Μπαλτσερόφσκι έχει υπογράψει ως το 2025.
Ολυμπιακός: Ο Ράιτ, ο Φαλ και η σταθερότητα που φέρνει χημεία και… διαβατήρια
Να σταθούμε λιγάκι εδώ γιατί έχει σημασία. Χωρίς να αμφισβητούμε τη διάθεση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να βάλει ακόμα περισσότερα χρήματα στην ομάδα του, καλό θα είναι να θυμόμαστε πάντα ότι υπάρχουν κάποιοι στοιχειώδεις κανόνες οικονομικών προϋποθέσεων. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να τη γλίτωσε πέρυσι πάρα πολύ (έως σκανδαλωδώς) φθηνά για ατασθαλίες και παραλείψεις ετών, εντούτοις αυτό δεν σημαίνει ότι πλέον δεν θα πρέπει να δικαιολογεί ακόμα και το τελευταίο ευρώ που ξοδεύει.
Εν ολίγοις, μετά από κάθε ήττα του Παναθηναϊκού από τον Ολυμπιακό ο Αταμάν θα χρεώνεται ακόμα και το προπατορικό αμάρτημα. Εκείνο βέβαια που έχει ενδιαφέρον είναι η παρέμβαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου που αναφέρθηκε σε «Παναθηναϊκούς που είναι πιο γρήγοροι από τους αντιπάλους στο να ανακαλύπτουν θέμα όταν, όχι μόνο δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει και απόλυτη πίστη, ικανοποίηση και αισιοδοξία, δείχνει για ακόμα μια φορά πόσο Παναθηναϊκοί είστε».
Ποιους να εννοούσε ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, αν όχι κάποιους από το αγαπημένο του αθλητικό σάιτ που ο ίδιος έχει προβάλει πολλάκις; Ακόμα και η ατάκα «πόσο Παναθηναϊκοί είστε» έχει ενδιαφέρον, αν σκεφτούμε πως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μπλέξει τα προσωπικά με τα επαγγελματικά τους με αποτέλεσμα να μην ξέρουν την ομάδα ποιανού αφεντικού να βάλουν σε προτεραιότητα.
Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι οι νέες επιθέσεις προς τον Αταμάν έγιναν εν αγνοία του Δ. Γιαννακόπουλου, έστω και αν ακολούθησαν στη συνέχεια οι πυροσβεστικές παρεμβάσεις του. Ένα είναι απολύτως βέβαιο. Αν γίνει καμιά στραβή και βρεθεί ο Ολυμπιακός στο φάιναλ φορ και ο ΠΑΟ όχι, οι σεισμικές δονήσεις στο ΟΑΚΑ θα δοκιμάσουν για τα καλά τη στατικότητα όλων των ολυμπιακών εγκαταστάσεων…
ΥΓ. Προβλήματα ασφαλώς και υπάρχουν και είναι κάμποσα. Αν δεν υπήρχαν, δεν θα διαφημιζόταν το περιβόητο «δείπνο συσπείρωσης με πρωτοβουλία του αρχηγού Κώστα Σλούκα». Έτσι δεν είναι;