Ο Τζουντ Μπέλιγχαμ πήγε στη Μαδρίτη για να γίνει ο επόμενος μεγάλος ηγέτης της Ρεάλ. Κάποιοι τον πίστεψαν από την αρχή, αλλά οι περισσότεροι το βρήκαν ως υπερβολή κυρίως λόγω της τεράστιας κληρονομιάς των μερένγκες, ιδίως στη θέση των επιτελικών μέσων.
Ο νεαρός Άγγλος είναι θαυματουργός, πολλές φορές νιώθεις ότι βγήκε από ηλεκτρονικό παιχνίδι κι όχι, ακόμα δεν έχει δείξει ούτε το 80% των δυνατοτήτων του ως παίκτης της Ρεάλ.
Μπαρτσελόνα – Ρεάλ 1-2: Υπόκλιση στο φαινόμενο Τζουντ Μπέλιγχαμ
Στο πρώτο clasico της καριέρας του κόντρα στην Μπαρτσελόνα, το απόγευμα του Σαββάτου της 28ης Οκτωβρίου, ήταν υπεραρκετό για να λάμψει το άστρο του και να ξεπεράσει ακόμα και την πλούσια προϊστορία στις αναμετρήσεις των δύο ομάδων. Ο Μπέλιγχαμ το πήρε μόνος του, στις πλάτες του, όλο το βάρος μιας αιώνιας κόντρας, την οποία όπως είπε παρακολουθούσε τόσα χρόνια από τον καναπέ της τηλεόρασης του.
Μπέλιγχαμ: Έχω δει πολλά clasico από τον καναπέ, τώρα ήταν η σειρά μου
“Είπα ότι τώρα είναι η στιγμή μου”. Επτά λέξεις που εύκολα τις λες, αλλά δύσκολα τις εφαρμόζεις στην πράξη. Ο Μπέλιγχαμ το έκανε. Και δεν χρειάστηκε καν να το επεξεργαστεί. Με έναν σπάνιο ποδοσφαιρικό τσαμπουκά, μια ποδοσφαιρική νοοτροπία που δεν παραπέμπει σε Άγγλο ποδοσφαιριστή και μία κλάση που ήρθε από το μέλλον…
Ο Μπέλιγχαμ στο ματς με την Μπαρτσελόνα είχε 75 ενέργειες με την μπάλα και σε αυτές οι 44/48 πάσες που επιχείρησε βρήκαν συμπαίκτη. Εξωπραγματικό το 92% για ένα παιχνίδι τέτοιας ποιότητας κι από έναν παίκτη που συνήθως παίρνει την ευθύνη της τελικής απόφασης, στο τελευταία μισό του γηπέδου.
Μέσα σ’ όλα σε δύο τελικές του προς την εστία και οι 2 βρήκαν στόχο. Με μόλις 0,65 xGoals, αυτός σκόραρε για πλάκα δύο φορές. Δίχως καν να απειλήσει. Χωρίς πολλά – πολλά, μια ενέργεια, κίνηση στον χώρο με ή χωρίς την μπάλα και άμεση εκτέλεση.
Τα τρία στοιχεία που δείχνουν τον δρόμο στη νέα γενιά ποδοσφαιριστών, με τον Μπέλιγχαμ να είναι ο βασικός εκπρόσωπος τους. Αν και ήδη έχει ξεφύγει από τους υπόλοιπους και κοιτά μόνο ψηλότερα… Μέχρι τα όνειρά του να τρυπήσουν το ταβάνι του Μπερναμπέου.
