H εθνική ήταν ουσιαστική, παθιασμένη και σοβαρή στην πρεμιέρα του MundoBasket 2023 κάνοντας το αυτονόητο με τη νίκη (92-71) επί της αξιόμαχης Ιορδανίας.
Η γαλανόλευκη έκανε το χρέος της παίζοντας ωραίο και επιθετικό μπάσκετ κατά διαστήματα χάρη κυρίως στα μεγάλα σουτ του Λαρεντζάκη, τη δημιουργία του Γουόκαπ και το αστείρευτο πάθος του Θανάση Αντετοκούνμπο που στο τέλος θα παίξει και… γκαρντ!
Ιορδανία – Ελλάδα 71-92: Αυτοί που έμειναν θα το παλέψουν ως το τέλος
Αυτό το παιδί χαίρεται με την ψυχή του να παίζει με την ελληνική σημαία στο στήθος. Το δείχνει σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, ακόμα και στα φιλικά.
Στο σήμερα, που ο αδερφός του και μεγάλος σταρ της ομάδας, Γιάννης Αντετοκούνμπο, απουσιάζει από το ρόστερ, ο Θανάσης το απολαμβάνει ακόμα περισσότερο. Οξύμωρο μεν, αλλά αρκεί να δείτε πόσο πολύ απολαμβάνει την ευθύνη, τα παραπάνω λεπτά δικής του συμμετοχής, τη μεγαλύτερη πίεση.
Ιορδανία – Ελλάδα: Μαινόμενος ταύρος ο Θανάσης Αντετοκούνμπο, πέτυχε ασύλληπτο λέι απ (vid)
Με τη δική του τρέλα η εθνική έχει κάθε δικαίωμα να ελπίζει. Να ελπίζει σε καμικάζι, στη στιγμή, στο κάρμα. Στην τελική, στον αθλητισμό και στα μεγάλα παιχνίδια πρώτα μιλάει η καρδιά και μετά τα πόδια. Κι ο Θανάσης έχει το χάρισμα να το μεταδίδει και στους υπόλοιπους. Με μία υψωμένη γροθιά, μια κραυγή, ένα απλό λέι απ. Το ζει και όπως είπε και πέρυσι, μετά τον αποκλεισμό από τη Γερμανία, κάτι τέτοια καλοκαίρια δεν θέλει να τελειώνουν.
Για τον Γουόκαπ τα πράγματα ήταν λίγο πολύ ξεκάθαρα από το πρώτο φιλικό με τη Σλοβενία.
Ένας παίκτης – εργαλείο που έλειπε από την εθνική και δεν χρειάστηκε ούτε εβδομάδα για να προσαρμοστεί με το σύνολο. Ο άσος του Ολυμπιακού έδειξε και στα επίσημα του MundoBasket ότι είναι ο εγκέφαλος αυτής της εθνικής “έκτακτης ανάγκης” με τα τόσα προβλήματα τραυματισμών.
Τρέχει, δημιουργεί, μαρκάρει, πιέζει, σουτάρει, κάνει φάουλ. Όσα έκανε στον Ολυμπιακό κι ακόμα παραπάνω καθώς με τη γαλανόλευκη δεν υπάρχει ούτε Φαλ, ούτε Βεζένκοφ ή Κάνααν. Ο Γουόκαπ πρέπει να τα κάνει όλα στο παρκέ κι όπως έδειξε με το καλησπέρα στη Μανίλα, δεν τον ενοχλεί κι ιδιαίτερα αυτός ο ρόλος. Αντιθέτως, τον εξυπηρετεί τέλεια και με τον δικό του τρόπο. Σεμνά και ταπεινά, με πολλή δουλειά και σεβασμό. Έτσι όπως έμαθε στον Πειραιά.
Η εθνική, όπως γράψαμε και στην αρχή, έκανε το αυτονόητο στην πρώτη αγωνιστική των ομίλων. Δεν σκότωσε κανένα θεριό, δεν σκόρπισε θέαμα, αλλά έδειξε στοιχεία ομάδας που παλεύει για κάθε μπάλα, δεν έχει εγωισμό στο παιχνίδι της και το πιστεύει. Πιστεύει σε αυτό που μοιάζει ακατόρθωτο μετά τις τόσες απουσίες. Τη στιγμή που σχεδόν όλοι την έχουν ξεγραμμένη, αυτή θα το παλέψει κι όπου πάει…
