Είναι 19 χρονών άλλα παίζει λες κι έχει φάει τα παρκέ με το… κουτάλι. Παίκτης με σπάνιο και καλώς εννοούμενο αγωνιστικό θράσος, με παρόν και μέλλον, με απίστευτο ταλέντο και κυρίως ένα όνειρο τρελό που τον οδηγεί από τα 14 του έτη.
Πριν 5 χρόνια δηλαδή, όταν αγωνιζόταν ακόμα ως στόπερ στο ποδόσφαιρο, αφήνοντας την μπάλα του μπάσκετ στο πατάρι. Που να’ ξερε το του επεφύλασσε η μοίρα. Μια μοίρα που τον έστειλε πάνω στον μέντορα Βασίλη Σπανούλη, αλλά κι ένα βήμα πριν την κορυφή της Ευρώπης με την Εθνική Νέων ανδρών στο πρόσφατο Eurobasket U20.
H τρίτη θέση και το χάλκινο μετάλλιο στο φετινό τουρνουά είναι απλώς το επιστέγασμα για την προσπάθεια όλων των παιδιών. Ανάμεσά τους και ο Βαγγέλης Ζούγρης, ο ψηλός από το Περιστέρι που δείχνει διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για να φτάσει στο Έβερεστ των ονείρων του. Κρεμασμένος από μια ρακέτα…
«Έχω δουλέψει πάρα πολύ, έχω ματώσει. Προσπαθώ να αξιοποιώ τις ευκαιρίες του κόουτς, τον ευχαριστώ, που με εμπιστεύτηκε. Δουλεύω, θα δουλεύω και δεν θα τα παρατήσω ποτέ. Θέλω να παίξω μπάσκετ και θα παίξω μπάσκετ. Το να φτάσω στην Ευρωλίγκα είναι το όνειρό μου, αλλά είναι πολύ μακρινό. Είμαι στο μηδέν, κάτω από το μηδέν. Το καταλαβαίνω και για αυτό θέλω να δουλέψω», είχε δηλώσει πριν περίπου 5 μήνες όταν πραγματοποίησε εμφάνιση καριέρας κόντρα στον Ολυμπιακό ως παίκτης του Περιστερίου και λίγο έλειψε να σπάσει μόνος του το ελληνικό αήττητο των Ερυθρολεύκων.
Τότε ήταν που συστήθηκε για τα καλά στο ελληνικό μπασκετικό κοινό και έκανε το… κλικ (και) στον Γιώργο Μπαρτζώκα. Πολλές φορές τα λόγια και φυσικά τα όσα ζεις είναι πιο δυνατά από τους αριθμούς και στην περίπτωση του Ζούγρη, αυτό επαληθεύεται στον απόλυτο βαθμό.
Πέντε μήνες αργότερα βρήκε θέση στην κορυφαία πεντάδα του Eurobasket U20 κόντρα στα κορυφαία ταλέντα του κόσμου, χτυπάει μέχρι και την πόρτα της εθνικής ανδρών και δεν… σταματά να ονειρεύεται. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό σε αυτή την ηλικία. Να πιστεύεις στον εαυτό σου, να αξιοποιείς το ταλέντο και να προχωράς. Με συνέπεια, πίστη, επιμονή. Όποιον κορυφαίο προπονητή κι αν ρωτήσεις, αυτό θα σου αναφέρει ως τρίπτυχο της επιτυχίας. Και δουλειά, πολλή δουλειά…
“Το πιο σημαντικό είναι να τα βάλεις τα παιδιά όταν είναι δουλεμένα και έτοιμα. Δεν πρέπει να τα βάζεις τα παιδιά όταν δεν είναι έτοιμα και να τα εκθέτεις. Πρέπει να μπαίνουν μέσα από τη διαδικασία της δουλειάς, της τριβής και τότε να είναι σίγουροι ότι θα παίξουν”, είχε πει ο Βασίλης Σπανούλης μετά την τρομερή εμφάνιση του νεαρού σέντερ κόντρα στη μεγάλη του αγάπη, τον Ολυμπιακό. Κάτι παραπάνω θα ήξερε.
Ο Ζούγρης είναι επιβλητικός κάτω από τη ρακέτα, χρειάζεται αρκετή δουλειά ακόμη για να μπορεί να ανταπεξέλθει στο κορυφαίο επίπεδο, αλλά το πιο σημαντικό στην περίπτωση του είναι ότι δείχνει τη θέληση να ρίξει πολλά κιλά ιδρώτα για να αποδείξει απλώς ότι μπορεί να τρέξει πιο γρήγορα από τα πιο τρελά όνειρά του. Να τα προσπεράσει και να φτάσει μέχρι εκεί που φτάνει η φαντασία του.
Βέβαια, όταν σε ανακαλύπτει ο Τόμιτς, σε κάνει… άντρα (μπασκετικά) ο Σπανούλης και κάποια στιγμή μπορεί να περάσεις και από τα χεριά του σκακιστή, Γιώργου Μπαρτζώκα, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα…
