Το ελληνικό μπάσκετ άλλαξε σελίδα τον Σεπτέμβριο του 2021, όταν η ΕΟΚ απαλλάχθηκε από τον Γιώργο Βασιλακόπουλου και τους υπόλοιπους «φαροφύλακες». Η νέα σελίδα που άνοιξε με την εκλογή του Βαγγέλη Λιόλιο γράφεται ακόμη, αλλά από το βράδυ της Πέμπτης απέκτησε μια τεράστια κηλίδα στη μέση της. Η οποία θα εξαπλωθεί παντού αν ολοκληρωθεί η αλλοίωση που ξεκίνησε χθες το βράδυ…
Τα όσα έγιναν στο ΟΑΚΑ παραπέμπουν σε άλλες, σκοτεινές εποχές, τότε που ο πρωταθλητής αποφασιζόταν στα κρυφά δωματιάκια των γραφείων της ΕΟΚ, μια πόρτα μακριά από εκείνα της ΚΑΕ Παναθηναϊκός.
Παπαπέτρου, Τσολάκος και Τηγάνης είναι από χθες οι νέοι Αναστόπουλος, Μάνος και Παναγιώτου, οι άνθρωποι δηλαδή που πυροδότησαν το Μέχρι Τέλους. Μαζί με το καταπληκτικό Χριστοδούλου, Τανατζής, Αναστόπουλος (ναι, πάλι αυτός) του διαβόητου 3ου τελικού του 2010, μιλάμε για ό,τι χειρότερο διαιτητικά είδε ποτέ το ελληνικό μπάσκετ σε 40 λεπτά αγώνα.
Flopping… δουλεμένο στην προπόνηση: Οι βουτιές των παικτών του Σερέλη δεν είναι τυχαίες (vids)
Ο χρόνος γύρισε πίσω στον Φεβρουάριο του 2019, όταν η χιλιοτραγουδισμένη τριάδα είχε μπει στο γήπεδο για να «αποτελειώσει» τον Ολυμπιακό. Τεσσεράμισι χρόνια αργότερα, η αποστολή ήταν η ίδια. Το μόνο που άλλαξε ήταν τα εργαλεία.
Μια παράκληση. Αν ψάχνετε για στρογγυλέματα και ίσες αποστάσεις, σταματήστε αμέσως την ανάγνωση του κειμένου και αναζητήστε κάτι άλλο που να καλύπτει τα γούστα σας. Δόξα τω θεώ, το ελληνικό ίντερνετ ξεχειλίζει από τέτοια τις τελευταίες ώρες, θυμίζοντας… Σας αφήνω να ολοκληρώσετε μόνοι σας την παρομοίωση, ανάλογα με το τι νιώθει ο καθένας.
Οι ειδικές συνθήκες που δημιουργήθηκαν πριν τον δεύτερο τελικό έβαλαν κακές ιδέες σε κάποιους που θεώρησαν ότι αυτή ήταν η ιδανική συγκυρία για να σπάσει το ιστορικό 14-0. Η ανακοίνωση του αποκλεισμού του Σλούκα από την αποστολή ακολουθήθηκε από την ακατανόητη απόφαση τιμωρίας του ΣΕΦ για «επεισόδια στον περιβάλλοντα χώρο». Απέμενε όμως το πιο καθοριστικό «χτύπημα»…
Το «τρίποντο και φάουλ» στην τρικλοποδιά του Πάρις Λι που λύνει όλες τις απορίες περί διαιτησίας…
Επί της ουσίας, ο Παναθηναϊκός αλλά και όλοι οι άμεσα εμπλεκόμενοι γνώριζαν «εγκαίρως» ότι έπρεπε «να τα δώσουν όλα», αφενός για να σπάσουν το σερί και αφετέρου για να εξαντλήσουν τις όποιες πιθανότητες τίτλου σε πέμπτο τελικό κεκλεισμένων των θυρών. Οι δεδομένες απουσίες των Κάνααν και Σλούκα έφεραν αποψίλωση στα γκαρντ και αυτό σήμαινε πως ο Γουόκαπ θα έπρεπε να τραβήξει ένα πολύ μεγάλο κουπί.
Το μόνο που χρειαζόταν κάποιος που ήθελε οργανωμένα να καταφέρει καίριο πλήγμα στον Ολυμπιακό ήταν να σημαδέψει τον Τόμας. Εκ των πραγμάτων αποδείχτηκε ότι οι παίκτες του Σερέλη είχαν συγκεκριμένες οδηγίες, ωστόσο καμία από αυτές δεν θα είχε αντίκρισμα χωρίς το πράσινο φως των διαιτητών. Πράσινο κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Στη φάση του «αντιαθλητικού» μπορεί ακόμα και ο πιο αδαής να καταλάβει ότι ο Πάρις Λι πηγαίνει πάνω στο χέρι του αντιπάλου του και όταν αυτός το τραβάει, πέφτει κάτω σαν πυροβολημένος. Ακόμα κι αν όντως είχε δεχθεί ακουσίως αγκωνιά ο Αμερικανός θεατρίνος, το μόνο που θα μπορούσε να δοθεί εκεί ήταν απλό φάουλ αφού δεν θα μπορούσε να στοιχειοθετηθεί η παραμικρή πρόθεση.
Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο δεν υπήρξε σφύριγμα. Η πρόφαση που έψαχναν τα «κομάντα» για να πάνε στο instant replay δόθηκε με την παράσταση του παίκτη του ΠΑΟ που σφάδαζε στο παρκέ. Μπορούσαν να πάνε στο μόνιτορ οι διαιτητές παρότι δεν είχαν σφυρίξει τίποτα; Σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς της FIBA ναι (το έκαναν και πέρυσι στους τελικούς στη φάση που ο Φαλ άνοιξε κατά λάθος το μέτωπο του Σαντ Ρος), αλλά μονάχα εφόσον είχε προηγηθεί act of violence, βίαιη πράξη δηλαδή.
Τέτοια προϋπόθεση δεν υπήρχε, αφού αν υπήρχε θα είχε γίνει αντιληπτή από την πρώτη στιγμή. Από μια απλή επαφή μέχρι την παράσταση που έδωσε ο Πάρις Λι η απόσταση είναι χαοτική. Όταν όμως υπάρχει καλή πρόθεση, οι αποστάσεις μηδενίζονται.
Η κομβική στιγμή που αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τα πάντα έγιναν με πρόθεση και εν πλήρει συνειδήσει ήρθε στη φάση της αποβολής. Με τον Ολυμπιακό να έχει βγάλει άβρεχτος στο ημίχρονο την μπόρα του πρώτου δεκαλέπτου και να δείχνει ότι έστω και χωρίς Σλούκα έχει προσαρμοστεί πλήρως στις συνθήκες του ματς, η ψυχραιμία κάποιων χάθηκε. Κι έτσι βγήκαν αποφασισμένοι να καθαρίσουν την μπουγάδα όσο πιο νωρίς γίνεται.
Οι αθεόφοβοι δεν μπορούσαν να περιμένουν ούτε λίγα λεπτά. Μέσα σε 40 δευτερόλεπτα επινόησαν ένα ντροπιαστικό σφύριγμα, το οποίο θα έπρεπε να οδηγήσει και τους τρεις στον εισαγγελέα με τη διαδικασία του αυτοφώρου, αν η αθλητική δικαιοσύνη λειτουργούσε στα πρότυπα της ποινικής.
Τους προκαλώ να δείξουν σε 100 τυχαίους συναδέλφους τους σε Ελλάδα και εξωτερικό τη φάση και να τους δώσουν μια πειστική εξήγηση για την αποβολή του κορυφαίου αμυντικού της Euroleague και τελευταίου «επιζώντα» από τους βασικούς περιφερειακούς του Ολυμπιακού. Τέτοιο σφύριγμα δεν θα τολμούσε να πάρει ούτε ο Αναστόπουλος, γι’ αυτό να είστε (σχεδόν) σίγουροι…
Προφανώς δεν θα μπουν στον κόπο διότι γνωρίζουν πολύ καλά τι έκαναν και γιατί. Το πώς ένα καθαρό φάουλ που ήταν σαν να τρακάρει τζιπ με μηχανάκι (ο Παπαγιάννης του 2,20 βάζει τον ώμο του και πηγαίνει σκόπιμα και με φόρα πάνω στον Γουόκαπ του 1,93) μετατράπηκε σε τεχνική ποινή για flopping, θα πρέπει να μας το εξηγήσει έστω ο υπεύθυνος της ΚΕΔ, Νίκος Πιτσίλκας.
Πάνω απ’ όλα όμως οφείλει να δώσει εξηγήσεις η ΕΟΚ του Βαγγέλη Λιόλιου, όπως ακριβώς έκανε και η ομοσπονδία της Τουρκίας για το Φενέρ – Εφές. Αν δεν ενημερώθηκε σχετικώς ο πρόεδρος, μπορεί να πάρει τηλέφωνο τον προπονητή της εθνικής ομάδας για να τον κατατοπίσει. Ή έστω να διαβάζει τακτικά το Athlosnews.gr…
Η τούρκικη ομοσπονδία πήρε θέση υπέρ του Ιτούδη: «Τα σφυρίγματα επηρέασαν το φινάλε»
Δεδομένου ότι στο τουρκικό ντέρμπι τα λάθη που έγιναν δεν πλησιάζουν ούτε στο 1% των κατά συρροή εγκλημάτων του ΟΑΚΑ, οι εκεί διαιτητές δεν θα είχαν τιμωρηθεί απλώς αλλά θα είχαν λιθοβοληθεί για αποφάσεις όπως αυτές που οδήγησαν στην αποβολή του Τόμας Γουόκαπ.
Ή μήπως να πιάσουμε τη φάση με το κεφαλοκλείδωμα του Μποχωρίδη στον Βεζένκοφ που λίγο έλειψε να στείλει τον MVP της Euroleague στο χειρουργείο, αλλά δεν κρίθηκε αντιαθλητικό φάουλ; Περί των αγνών προθέσεων του Μποχωρίδη επίσης δεν υπάρχουν αμφιβολίες.
Ποιος να ξεχάσει άλλωστε εκείνο το τάκλιν στον ΜακΚίσικ στον ημιτελικό του κυπέλλου, το οποίο επίσης δεν θεωρήθηκε αντιαθλητικό από τα καμάρια της ΚΕΔ/ΕΟΚ; Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να σας πω εγώ τι θα μπορούσε να πάθει ο Σακίλ με τη φόρα που είχε, σε μια φάση που ακόμα και στο ποδόσφαιρο θα έβγαινε τουλάχιστον κίτρινη κάρτα.
Υπάρχει βεβαίως και μια άλλη… συμπτωματική σύμπτωση, όταν τον Γενάρη του 2021 ο Μποχωρίδης τραυμάτισε τον Τζέισι Κάρολ με τρόπο που υποδήλωνε ξεκάθαρη πρόθεση. Γεγονός που είχε επισημάνει με καυστικό τρόπο ο Πάμπλο Λάσο μετά το ματς, ζητώντας την τιμωρία του Έλληνα παίκτη γι’ αυτό που έκανε…
Θεωρώ περιττό κόπο το να μπω στη διαδικασία να αναλύσω όλα τα διαιτητικά εγκλήματα που τέλεσε η τριάδα Παπαπέτρου, Τσολάκου και Τηγάνη στο ΟΑΚΑ. Η κουβέντα περί προθέσεων τελειώνει οριστικά στην περίπτωση του Γουόκαπ, άντε και σε αυτή του Βεζένκοφ.
Το μόνο χοντρό λάθος που θα μπορούσε να αποδοθεί σε άγνοια κανονισμών (ασχετοσύνη δηλαδή για να το πω σωστά), είναι αυτό με τις δυο βολές στο σουτ του Πονίτκα πάνω από το ταμπλό. Ο Insider του ΑΘΛΟΥ ανέλυσε με λεπτομέρεια τη σοβαρότατη παράβαση κανονισμών στην οποία υπέπεσε ο Τηγάνης, εξηγώντας γιατί δεν υφίσταται προσπάθεια για σουτ όταν ένας παίκτης βρίσκεται πίσω από το ταμπλό και πετάει τη μπάλα πάνω από το «γυαλί». Όταν όμως έχουν μεσολαβήσει ένα κάρο εγκλήματα, δεν μπορείς να αποδώσεις τίποτε σε «ανθρώπινο λάθος»…
Οι περισσότεροι έπεσαν απ’ τα σύννεφα μετά τα χτεσινοβραδινά. Και επειδή ο ρόλος του μετά Χριστόν προφήτη δεν μου ταίριαξε ποτέ, το παρακάτω tweet ανέβηκε αρκετές ώρες πριν το τζάμπολ, «προλογίζοντας» όσα θα επακολουθούσαν:
Υπομονή, ακόμα δεν έχετε δει τίποταhttps://t.co/gpu7VZhomB
— Γιώργος Χαλάς (@GiorgosHalas) June 8, 2023
Τώρα, αν μετά από όλα αυτά επιμένει κάποιος ότι όσα έγιναν δεν περιείχαν σκοπιμότητα και ήταν απλώς «ανθρώπινα λάθη», λυπάμαι αλλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καλόπιστος, ούτε καν αφελής…
ΥΓ. Μείνετε συντονισμένοι στον ΑΘΛΟ, δεν θα σας απογοητεύσουμε ούτε αυτή τη φορά…