Στη «μαύρη τρύπα» που λέγεται «Γήπεδο Απ. Νικολαΐδης» ο Ολυμπιακός γνώρισε μια ακόμη ήττα. Κι ενώ η κουβέντα μετά από ήττες των Ερυθρολεύκων σε αιώνια ντέρμπι έχει πάντοτε κοινά σημεία, αυτή τη φορά υπάρχουν κάμποσες διαφορές.
Την Κυριακή ο Παναθηναϊκός υποδέχτηκε για 16η φορά μέσα στον 21ο αιώνα τους Πειραιώτες στη Λεωφόρο σε αγώνα πρωταθλήματος (κανονικής περιόδου ή πλέι οφ). Στα προηγούμενα 15 ντέρμπι οι Πράσινοι είχαν νικήσει 7 φορές τον αιώνιο αντίπαλό τους, αλλά καμία από αυτές τις νίκες δεν είχε «βλάψει» ουσιαστικά τον Ολυμπιακό.
Το συμπέρασμα μόνο αυθαίρετο δεν είναι. Καμία από τις 7 ήττες που είχαν προηγηθεί δεν είχε κοστίσει πραγματικά στους Ερυθρολεύκους. Στις 6 εξ αυτών το πρωτάθλημα κατέληξε στο Λιμάνι, ενώ τη μια και μοναδική φορά που ο τίτλος χάθηκε (2017/18), το ντέρμπι της Λεωφόρου είχε έρθει Οκτώβριο, σε σημείο που δεν ήταν καθοριστικό. Ήταν η χρονιά που ξεκίνησε με Χάσι και ολοκληρώθηκε καταστροφικά, έχοντας πολλά κοινά σημεία με τη φετινή.
Αν τα πράγματα εξελιχθούν «φυσιολογικά» και δεν υπάρξει κάποια ιστορική ανατροπή, η 8η ήττα του Ολυμπιακού στη Λεωφόρο θα είναι η μοναδική πραγματικά καταδικαστική. Οι Ερυθρόλευκοι καλούνται να καλύψουν διαφορά έξι βαθμών από την κορυφή σε έξι αγωνιστικές, οι οποίες ωστόσο περιλαμβάνουν κάμποσα ντέρμπι. Επιπλέον, δεν είναι μια η ομάδα που καταδιώκουν οι Πειραιώτες, αλλά δυο: ΑΕΚ και Παναθηναϊκός φαίνεται να μένουν μόνοι τους στην κούρσα του τίτλου.
Ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι εξοργισμένος με όσα συνέβησαν στη Λεωφόρο. Μόνο που αυτή τη φορά η οργή δεν είναι μονοδιάστατη. Είναι λογικό ένας οπαδός να μη θέλει να χάνει η ομάδα του σε ντέρμπι. Ωστόσο τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Οι οπαδοί είναι εξοργισμένοι πρώτα και κύρια για την άθλια εικόνα της ομάδας αλλά και τις επιλογές του Ζοζέ Ανιγκό. Βέβαια, ο τελευταίος άνθρωπος που έχει ευθύνες για αυτή την κατάσταση είναι ο Γάλλος, ο οποίος κλήθηκε μέσα σε μια νύχτα να φορέσει ξανά τη φόρμα του προπονητή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα γλιτώσει την κριτική έχοντας κάνει τόσο αλλοπρόσαλλες επιλογές στην ενδεκάδα.
Πέρα από τον Ανιγκό, υπάρχει η ατομική ευθύνη συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών. Στο ματς με το Καραϊσκάκη ο Ρέτσος άκουσε έντονες αποδοκιμασίες και επί της ουσίας στοχοποιήθηκε για το λάθος από το οποίο προήλθε το 2-1. Στη Λεωφόρο πάλι, η ανεπίτρεπτη γκάφα του Σωκράτη Παπασταθόπουλου άνοιξε την πόρτα της νίκης στον Παναθηναϊκό, μόνο που δεν ήταν η πρώτη για τον Έλληνα στόπερ. Από το καλοκαίρι κι έπειτα ο «Πάπα» έχει εμπλακεί σε κάμποσες χοντράδες που άλλες κατέληξαν σε γκολ και άλλες όχι, αν και καμία δεν είχε τόσο μεγάλη βαρύτητα όσο αυτή της Κυριακής.
Το μέγεθος της οργής των οπαδών πολλαπλασιάζεται ακριβώς για τον παραπάνω λόγο. Η βαρύτητα του ντέρμπι της Λεωφόρου ήταν τεράστια, όμοια μονάχα με εκείνη της σεζόν 2003/04 όταν το «δούρειο» 2-2 οδήγησε στην απώλεια του τίτλου. Κάτι αντίστοιχο ενδέχεται να συμβεί και τώρα, μόνο που αυτή τη φορά δεν ήταν ο διαιτητής που έκανε δώρα στους Πράσινους αλλά ο προπονητής και οι παίκτες του Ολυμπιακού.
Η τρίτη αλλά εξίσου σημαντική παράμετρος στην οργή του κόσμου έχει να κάνει με όσα παρασκηνιακά συμβαίνουν από την αρχή της σεζόν, με αποκορύφωμα την απίθανη υπόθεση των δήθεν «μεθυσμένων» Πολωνών διαιτητών. Οι μεθοδεύσεις της ΕΠΟ του Μπαλτάκου που υποκινούνται από συγκεκριμένα… δικέφαλα κέντρα ενέπλεξαν ακόμα και την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Πολωνίας, η οποία ξεγύμνωσε την αστειότητα των συνεχιστών της «εξυγίανσης».
Βλέποντας όλες αυτές τις μεθοδεύσεις σε βάρος της ομάδας του και υπέρ όλων των υπολοίπων, ο κόσμος του Ολυμπιακού ήθελε για έναν ακόμη λόγο να απαιτεί νίκη στη Λεωφόρο και μάχη μέχρι τέλους για το πρωτάθλημα. Όταν όμως η εικόνα όλων κόντρα στον Παναθηναϊκό είναι πολύ παραπάνω από απογοητευτική, με τι κουράγιο να μιλήσεις για παρασκηνιακά σκάνδαλα και μαγειρέματα τριτοκοσμικών χωρών;