Ο πιο επιτυχημένος ελληνικός σύλλογος και στο άθλημα του βόλεϊ, έκανε και πάλι το θαύμα του. Με τρόπο μάγκικο, Ολυμπιακό, πειραιωτικό και ελληνικό, ο Αυτοκράτορας της εγχώριας πετοσφαίρισης (και όχι μόνο) απέκλεισε με εμφατικό τρόπο (για τον ίδιο και τον λαό του) και οδυνηρό για τον Παναθηναϊκό και προκρίθηκε στον 8ο ευρωπαϊκό τελικό του αντρικού τμήματος, διεκδικώντας το τρίτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στην ανεπανάληπτη ιστορία του (μετά το Κύπελλο Κυπελλούχων, το 1996, και το Τοπ Τιμς Καπ, το 2005). Ήταν μία ανατροπή θρυλικών διαστάσεων κόντρα σε όλους και όλα.
Ο Ολυμπιακός δεν είχε να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Οι διακρίσεις του αντρικού τμήματος βόλεϊ εντός και εκτός συνόρων «μιλούν» από μόνες τους. Ο Παναθηναϊκός είναι αυτός που «αυτο-υποβιβάστηκε» στην τρίτη την τάξει ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση για να διεκδικήσει το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στην ιστορία του. Μήπως και…
Ωστόσο, ο ΘΡΥΛΟΣ τιμώρησε την αλαζονεία, την έπαρση και, φυσικά, την προσδοκία που είχε ο αντίπαλος, μήπως και πάρει τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο στα ερασιτεχνικά του τμήματα. Έκοψε τις πράσινες γλώσσες και αποκατέστησε την τάξη με εμφατικό τρόπο.
Μετά τον χαμένο πρώτο ημιτελικό στο κατάμεστο Ρέντη με 3-1 σετ, ο Ολυμπιακός βρέθηκε σε ιδιαίτερη κατάσταση. Για μία ακόμα φορά, ο Παναθηναϊκός επεφύλασσε συνθήκες ζούγκλας σε ένα από τα ακατάλληλα γήπεδα που χρησιμοποιεί στα ερασιτεχνικά τμήματά του. Ένα ακόμα «ντου», λοιπόν, των οπαδών του στο κλειστό του Αγίου Θωμά στο Μαρούσι προκάλεσε επεισόδια με την Αστυνομία και την αναβολή του αγώνα.
Ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός πήρε μία απόφαση με ρίσκο και δεν κυνήγησε να πάρει τον επαναληπτικό στα χαρτιά. Μπορεί να είμαι αντίθετος με την απόφαση που πάρθηκε (να μην κυνηγηθεί όσο δεν πάει ο αντίπαλος), αλλά υπάρχει έμπειρη διοίκηση, με τεράστια προσφορά στον σύλλογο, που παίρνει τις αποφάσεις και εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκε. Η συζήτηση είναι μεγάλη και κάποτε οι Πράσινοι πρέπει να τιμωρηθούν για τις πρακτικές τους σε όλα τα αθλήματα. Ακόμα και σε αυτά που έχουν ανακαλύψει εσχάτως. Οι τραμπουκισμοί, οι προπηλακισμοί, οι φτυσιές, οι βρισιές, τα εμετικά πανό και τα επεισόδια, κάποια στιγμή πρέπει να τιμωρηθούν. Παραδειγματικά. Ο Ολυμπιακός ως οργανισμός έχει χαριστεί ουκ ολίγες φορές στον Παναθηναϊκό (σχεδόν σε όλα τα αθλήματα) και αυτό δεν γίνεται να συνεχιστεί άλλο.
Ο επαναληπτικός ημιτελικός πραγματοποιήθηκε εν τέλει μία ημέρα μετά την προγραμματισμένη έναρξή του, χωρίς κόσμο, όπως αποφάσισε η ευρωπαϊκή ομοσπονδία (CEV). Ο Ολυμπιακός έχασε το πρώτο σετ στις λεπτομέρειες, ενώ στο δεύτερο βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο, με τον γηπεδούχο να έχει σετ πόιντ (25-24) για την πρόκριση. Το 25-27 με τον τρομερό κεντρικό Γκουσταβάο στο σερβίς άλλαξε το σκηνικό και ο ΘΡΥΛΟΣ κατέκτησε τέσσερα συνεχόμενα σετ, κάνοντας επίδειξη δύναμης από το τρίτο σετ και μετά. Μία νίκη επιβλητική και δίκαιη. Με ψυχή, καρδιά και αυταπάρνηση.
Με τον βασικό του διαγώνιο (Στερν) να βρίσκεται σε υποφερτή ημέρα, οι Ερυθρόλευκοι βελτίωσαν το σερβίς και την υποδοχή τους και από εκεί και πέρα ο Τράβιτσα μοίρασε το παιχνίδι σε κέντρο (οι κεντρικοί Παγένκ και Γκουσταβάο μέτρησαν συνολικά 30 πόντους!) και Ιντάλγκο, ο οποίος πραγματοποίησε έξοχη εμφάνιση, ίσως την καλύτερή του στη σεζόν. Η πιο καθοριστική ήταν σίγουρα. Ο Κουβανός ακραίος έδειξε χαρακτήρα, καθώς στο δεύτερο σετ έμεινε για λίγο στον πάγκο προκειμένου να ηρεμήσει και να επανέλθει ξανά προς το τέλος του ίδιου σετ, κάνοντας τη διαφορά στην επική ανατροπή του ΘΡΥΛΟΥ.
Είναι μία νίκη και μία ανατροπή που θα μείνουν χαραγμένες ανεξίτηλα στη μνήμη μας. Γιατί ο αντίπαλος υπερεκτίμησε τις δυνατότητές του επειδή έτυχε να έχει επτά σερί νίκες και το προβάδισμα για τον ευρωπαϊκό τελικό, ανοίχθηκε πολύ και υποτίμησε τη βαριά και ασήκωτη ερυθρόλευκη και ριγωτή φανέλα. Η απάντηση του Ολυμπιακού ήταν αποστομωτική και δόθηκε μέσα στο τάραφλεξ, έστω και αν έπρεπε να τούς ταράξουμε στη νομιμότητα.
Οι δύο τελικοί με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ πρέπει να αντιμετωπιστούν με σοβαρότητα και συγκέντρωση, αλλά η κατάκτηση του Challenge Cup δεν μπορεί να περιμένει…