Η εσωστρέφεια παραμένει στον Άρη σαν ένα «αγκάθι» που εμποδίζει την αγωνιστική εξέλιξη. Ή αν προτιμάτε τη σταθερότητα.
Οι Κίτρινοι πέταξαν βαθμούς και στη Λιβαδειά (1-1 με τον Λεβαδειακό) σε ένα ματς που σε μεγάλο βαθμό «πλήρωσαν» τις κάκιστες επιλογές – εμμονές του Άλαν Πάρντιου στο πρώτο ημίχρονο, αλλά και την δυστοκία του Αντρέ Γκρέι, ο οποίος σπατάλησε δύο φάσεις που αν τις έχανε στο Νησί, τότε θα έτρωγε πάγκο για πολύ καιρό…
Βέβαια, ο Τζαμαϊκανός στράικερ δεν είναι το μόνο πρόβλημα επί της παρούσης. Αντιθέτως, έχει δώσει ήδη αρκετά, παραπάνω απ’ όσα αναμενόταν και μία κακή του ημέρα δεν είναι αρκετή για να τον ξεγράψουμε. Ούτως ή άλλως, ο ίδιος ο Πάρντιου δείχνει να τον εμπιστεύεται, αν και συνεχώς τον… τιμωρεί με επιλογές που προκαλούν εντύπωση γι’ αυτούς που κινούνται στην πλάτη του και έχουν την αρμοδιότητα να «φτιάξουν» το παιχνίδι των Θεσσαλονικέων.
Ο Άρης, μόλις πριν 3 μήνες ανακοίνωσε τον Μανού Γκαρθία, μία μεταγραφή – ρεκόρ στην ιστορία του κλαμπ ακριβώς γι’ αυτόν τον ρόλο, αλλά ο Ισπανός όχι μόνο δεν έχει… βγάλει τα λεφτά του, αλλά μένει και στον πάγκο σε αγώνες και ειδικές συνθήκες όπου η ομάδα του τον έχει ανάγκη.
Θα μου πείτε, «τι φταίει αν δεν τον βάζει ο προπονητής;»… Ο Πάρντιου σίγουρα κάτι έχει δει που δεν του αρέσει στον 24χρονο Ισπανό άσο, στις μόλις 10 συμμετοχές επί δικής του ηγεσίας, από τις οποίες μόνο στις 5 ξεκίνησε βασικός.
Η αλήθεια είναι ότι ο Γκαρθία δεν τρέχει όσο θα έπρεπε για τις ευθύνες που αναλαμβάνει, αλλά δεν μπορεί να κάνει και πολλά όταν στην πλάτη του βλέπει τον αργό Νταμπό και τον πολλές φορές στάσιμο Ματέο Γκαρσία.
Οι κινήσεις του με ή χωρίς την μπάλα τον καθιστούν απαραίτητο ώστε να προστεθεί το συστατικό της ταχύτητας και των γρήγορων αποφάσεων στον κεντρικό άξονα των Κιτρίνων και ελπίζει ότι με την έλευση του Νταρίντα κι εφόσον ο Τσέχος καταφέρει να «δέσει» άμεσα με τον Ετέμπο, ο Άρης θα μειώσει τα λάθη και τις ανεξήγητα μεγάλες αποστάσεις στον χώρο του κέντρου και ο ίδιος θα έχει τον χώρο αλλά και τις βοήθειες που χρειάζεται για να παίξει όπως στη Χιχόν.
Πώς; Με ελευθερία κινήσεων, κυρίως ανασταλτικό ρόλο και γρήγορα πόδια στο transition. Κάτι που δεν έχει βρει ακόμα στον Άρη, με τον Άλαν Πάρντιου να έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης, ειδικότερα από τη στιγμή που οι εμμονές του συνεχίζονται, ακόμα κι όταν η μία γκέλα διαδέχεται την άλλη…
Εν ολίγοις, ο Άρης καλείται να αλλάξει άμεσα το πλάνο του για τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίζει τις κλειστές άμυνες, ώστε να αποφύγει παραδείγματα τύπου Λειβαδιάς και να παίξει επιτέλους με ένα καθαρόαιμο «δεκάρι» για να αξιοποιηθεί καλύτερα και ο Γκρέι, που όποτε συνυπάρχει στον αγωνιστικό χώρο με τον Μανού Γκαρθία είναι εμφανές ότι βρίσκει περισσότερους κενούς χώρους και νιώθει πιο… σίγουρος, για τη στήριξή του από την πίσω ζώνη.
Ναι, ο Ισπανός έχει δώσει δικαιώματα, αλλά ακόμα δεν έχει πάρει τις ευκαιρίες που πρέπει και δεν έχει και τις βοήθειες που θα ήθελε. Ο Πάρντιου δεν τον βοηθάει κι αν αυτό δεν αλλάξει στο άμεσο μέλλον, τότε το «κάτι τρέχει με τον Γκαρθία» θα γίνει το επόμενο μεταγραφικό σίριαλ για τους Θεσσαλονικείς, παρόλο που τον έχουν δεσμεύσει στο «Βικελίδης» με συμβόλαιο μέχρι το 2026.
