Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 όταν ανέβηκα τα σκαλιά της «Αθλητικής Ηχούς», στην Κωνσταντινουπόλεως, πρόλαβα το πέρασμα από την εποχή του λίθου στην εποχή του… χαλκού!
Από τις γραφομηχανές και τα χειρόγραφα στα… κομπιούτερ.
Τότε η είδηση ήταν «προϊόν» ρεπορτάζ στο γήπεδο, στο προπονητικό κέντρο και φυσικά στα… σταθερά τηλέφωνα (ελάχιστοι είχαν κινητά), ενώ τα νέα από το εξωτερικό έφταναν σε εκείνο το μηχάνημα που το έλεγαν «τηλέτυπο».
Ένα και μοναδικό σε ολόκληρο το κτίριο και όταν «γεννούσε» ειδήσεις (από τα μεγάλα ειδησειογραφικά πρακτορεία) κάναμε πάρτι!
Η έκρηξη της… πληροφόρησης μέσα από το διαδίκτυο έφερε αρκετά καλά αλλά και αρκετά κακά.
Μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα μπορείς να αναζητήσεις μια είδηση στα πέρατα της γης, να την επιβεβαιώσεις και να την μεταδώσεις.
Με την ίδια ευκολία μπορείς να πέσεις στην παγίδα των fake news.
Aυτή η ταχύτητα στην ενημέρωση δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες μόλις έγινε γνωστό το ενδιαφέρον του Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ για τον Παναθηναϊκό.
Ο Ταϊλανδός ήταν πίσω από μεγάλα deal, όπως αυτό της μεταβίβασης της Μάντσεστερ Σίτι από τους συμπατριώτες του στους Άραβες, ενώ έβαλε το χεράκι του για ανάλογα deal για την Πόρτσμουθ, την Ρέντινγκ, ενώ ήταν πίσω και από τεράστιες χορηγίες στο αγγλικό Λιγκ Καπ, αλλά και στη Φλαμένγκο.
Όλα αυτά είναι αλήθεια ότι δημιούργησαν μεγάλες προσδοκίες.
Η ταχύτητα της ενημέρωσης έδωσε ένα τεράστιο όπλο στον Παϊρότζ και τους συνεργάτες τους, οι οποίοι παραδόξως επέλεξαν να μην το χρησιμοποιήσουν.
Την καλή έξωθεν μαρτυρία…
Η καθυστέρηση στη συμφωνία με τον Αλαφούζο (ακόμη είναι στον «αέρα»), η εξαφάνισή του από την μεταγραφική περίοδο, αλλά και όσα είδαν το φως της δημοσιότητας για τη δράση του στη βελγική Μουσκρόν ανέστρεψαν το κλίμα.
Η αλήθεια είναι ότι ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα τι θα φέρει (με το καλό) ο Π.Π. στον Παναθηναϊκό.
Για κάποιους η στάση του (μακριά από φανφάρες) δείχνει σοβαρότητα.
Για άλλους δείχνει ότι δεν ενδιαφέρεται και έτσι με την ευκολία που εμφανίστηκε στο προσκήνιο, μπορεί να πει μια πρωία «αντίο, θα σε δω στο πλοίο»! Όπως φαίνεται να κάνει με την Μουσκρόν…
Απλά όταν έχεις να κάνεις με… εμπορικότητα και πόσο μάλιστα με έναν κορυφαίο σύλλογο, είναι παράξενο να αγνοείς τον κόσμο.
Να επιλέγεις να εμφανιστείς μετά την τιμωρία της ομάδας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Να επιλέγεις να είσαι… διακοπές την μεταγραφική περίοδο. Να μην ενδιαφέρεσαι για την έδρα της ομάδας και τις σχέσεις με τον Ερασιτέχνη.
Ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι διψασμένος και είναι βέβαιο ότι εάν δει έστω και… μισό καλό θα το ανταποδώσει.
Ο Π.Π. σε πρώτη φάση δεν ενδιαφέρεται να προσελκύσει τον κόσμο και αυτό συμπαθάτε με πρώτη φορά το βλέπω παγκοσμίως.
Μακάρι ο άνθρωπος να είναι αυτής της «λογικής» και να δούμε πράματα και θάματα στη συνέχεια.
Μακάρι να είναι «εδώ» στη συνέχεια και να μην τον ψάχνουμε στο… διαδίκτυο.
Την εποχή του «τηλέτυπου» ακόμη θα ψάχναμε να βρούμε το βιογραφικό του και θα ζούσαμε την εποχή όπου ο καθένας μπορούσε να πλασάρατε ως μεσσίας.
Τώρα στο πιτς φιτίλι, αυτό το ρημαδιασμένο internet σε ξεσκεπάζει. Είτε είσαι… Θεός, είτε παπατζής.
