18.9 C
Athens

Ο στρουθοκαμηλισμός και η επιτυχία του photoshop

Ο Σταμάτης Βούλγαρης βάζει στο... μίξερ Μελισσανίδη, Τουρέ, Αγιά Σοφιά, Πρίγιοβιτς και ρίπτες φωτοβολίδων που δεν συλλαμβάνονται ποτέ

Ψάχνεις να βρεις θέμα να καταπιαστείς γύρω από την κιτρινόμαυρη επικαιρότητα και η αλήθεια είναι πως τα έχουμε ξετινάξει όλα. Πάμε λοιπόν να κάνουμε μία σούμα για το τί έχουμε γράψει, τι έχει γίνει και τι πρέπει να περιμένουμε από εδώ και στο εξής… Γύρω από τα μεταγραφικά και τα αγωνιστικά τα γράψαμε όλα με ονοματεπώνυμο εδώ (για όσους το έχασαν): http://athlosnews.gr/aek-fantasoy-na-tin-ypologizan-echthroi-kai-filoi/

Καταλαβαίνω ότι στεναχωρήσαμε κάποιους με τις αλήθειες που γράφτηκαν, αλλά σκόντο και κωλοτούμπες μην περιμένετε εδώ. Όταν κάποιος κάνει σωστά τη δουλειά του, οφείλεις να του πεις «μπράβο». Όταν δεν την κάνει, έχεις την υποχρέωση να του κάνεις κριτική. Δίχως κόμπλεξ ή βάζοντας στη ζυγαριά τα… προσωπικά σου. Όταν βάζεις στη ζυγαριά τακτικές: «αυτός είναι φίλος μου», «με αυτόν πίνω καφέ» ή «αυτός μου δίνει την ενδεκάδα», τότε κάνεις κονσομασιόν! Πάμε παρακάτω.

Η σεζόν έχει ξεκινήσει με το δεξί για την ΑΕΚ. Ευρωπαϊκές προκρίσεις, συμμετοχή στους ομίλους του Champions League και δύο στα δύο στο πρωτάθλημα. Ο ΑΕΚτζής όμως, παρότι πρωταθλητής είναι ανικανοποίητος. Μεγάλη πλειοψηφία αν όχι όλοι. Δικαιολογημένο διότι «κατάπιε» πολλά τα προηγούμενα χρόνια. Μόνο που το «τώρα» δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το «τότε». Θέλετε να τα βάλουμε κάτω;

Τώρα υπάρχει ένας άνθρωπος που είναι σημείο αναφοράς στη διοίκηση. Δημήτρης Μελισσανίδης λέγεται. Άλλοι τον γουστάρουν και άλλοι όχι. Δικαίωμα του καθενός είναι αυτό. Όμως δεν πρόκειται για τον αείμνηστο Ψωμιάδη ή τον Αδαμίδη και τον Δημητρέλο. Ούτε για τους μέτοχους αμέτοχους. Από πότε έχει να εμφανιστεί στην ΑΕΚ ένας διοικητικός που να αποτελεί σημείο αναφοράς με τις καλύτερες των προοπτικών; Από την εποχή του Ντέμη.

Ακόμα όμως και με τον Νικολαΐδη στο «τιμόνι», ο οποίος ήταν ο άνθρωπος που συσπείρωσε σε απίστευτο βαθμό τον ΑΕΚτζή, υπάρχει μία πολύ μεγάλη διαφορά. Αυτό το πλάνο που είπε ο Μελισσανίδης στο Τατόι ότι θα το ακολουθήσει το τηρεί κατά γράμμα. Και παρότι του τα χώνουν, εκείνος δεν αλλάζει στρατηγική. Ο Ντέμης για παράδειγμα είτε παρασύρθηκε, είτε τον παρέσυραν, άλλαξε στη διετία το πλάνο. Από τη λογική του «χτίζω» σταδιακά, επί προεδρίας του πήγε στο «αγοράζω και ξεφεύγω». Όλα θα ήταν διαφορετικά αν το πρωτάθλημα του Βάλνερ είχε καταλήξει εκεί που έπρεπε. Έχετε όμως καμία απορία, για το τι θα γινόταν αν υπήρχε κάποιος άλλος στο τιμόνι; Εγώ όχι… Με τα αν όμως δεν κάνουμε δουλειά…

Τα προηγούμενα χρόνια η ΑΕΚ ήταν «τσιγγάνα». Έρμαιο του κάθε τυχάρπαστου που θα παίξει στην Ευρώπη. Ξεχνάτε τι έκαναν οι οπαδοί του Πανιωνίου στη Νέα Σμύρνη και πως αναγκαζόταν η ΑΕΚ να πάει… παρακαλετά να παίξει στο άδειο «Γ. Καραϊσκάκης»; Εγώ πάντως όχι. Τώρα έχει μία έδρα, που παρότι έχει χαρακτηριστεί «Νταχάου» (διότι δεν είναι η έδρα που θα εκτοξεύσει τον παίκτη, κακά τα ψέματα ούτε το «Καραϊσκάκη» είναι, ούτε η Τούμπα, ούτε η… Λεωφόρος), που τη χρησιμοποιεί ορθά. Δεν στέλνει για παράδειγμα τους οργανωμένους στο άνω διάζωμα για να μην προκαλούν προβλήματα. Τι θυμάμαι ε;

Παράλληλα χτίζει το γήπεδό της. Παρά τις τρικλοποδιές, τους σκοπέλους, τα εμπόδια από εχθρούς και φίλους. Το φτιάχνει Εκεί όπου -δήθεν- δε γινόταν να κατασκευαστεί. Περνάς κάθε μέρα από μπροστά και βλέπεις να σηκώνεται η «Αγιά Σοφιά». Πολλά θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά αν σε κάποιες εκλογές της «Μάνας» στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν τα πράγματα είχαν εξελιχθεί αλλιώς. Τελικά με μεγάλη καθυστέρηση το όνειρο θα γίνει πραγματικότητα. Εκεί όπου όλοι το θέλουν και όχι στον ΟΔΔΥ ή κάπου αλλού…

Την ίδια ώρα στη Θεσσαλονίκη κάποιοι κάνουν όνειρα για νέο γήπεδο. Μακάρι κάποια στιγμή να το φτιάξουν. Θα έχει πάντως τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε αν θα εμφανιστούν στην ευρύτερη περιοχή της Τούμπας… κορμοράνοι. Αν θα υπάρξει ανάλογη αντίδραση από τον δήμαρχο της πόλης, όπως συνέβη στη Νέα Φιλαδέλφεια. Περιμένω με αγωνία τις αντιδράσεις των ειδημόνων για τα στρέμματα που θα παραχωρηθούν, προκειμένου να χτιστεί ένα νέο γήπεδο. Και ειδικά εκείνων των ρεπόρτερ που είχαν αγχωθεί για το Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας και τα έξι δέντρα που κόπηκαν. Θέλω να δω την κάψα τους αν βρεθούν αρχαία… Θα γελάσουμε πολύ με τις κυβιστήσεις.

Μιλάμε βεβαίως για τους ίδιους ανθρώπους που δεν έχουν καταλάβει πότε υπάρχει παράβαση σε offside και πέναλτι και τώρα που τιμωρήθηκε ο Κουτσιάυτης, απλά πετάνε χαρταετό. Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να μας πείσουν ότι ευνοείται φέτος η ΑΕΚ εις βάρος του ΠΑΟΚ (sic), ότι δεν υπάρχει καμία νέα «συμμαχία», αλλά για τη συνάντηση κορυφής σε ξενοδοχείο αεροδρομίου προ ημερών δεν είδαν και δεν άκουσαν. Μιλάμε για έπος…

Τέλος πάντων να μην το κουράζουμε. Το φετινό πρωτάθλημα μπορεί να είναι το πιο εντυπωσιακό και συναρπαστικό από πλευράς εξέλιξης. Αρκεί να το αφήσουν να παιχθεί. Με τις συνθήκες των αγώνων να μην αλλοιώνονται πριν την έναρξη των αγώνων, χωρίς καουμποϊλίκια και τσαρλατανισμούς. Το έχω ξαναγράψει και θα το ξαναγράψω. Φαβορί για μένα είναι η ΑΕΚ. Πλέον ξέρει και από πρωταθλητισμό και να κρατάει δύο καρπούζια σε μία μασχάλη. Το έκανε πέρσι.

Για τον ΠΑΟΚ θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αυτό το Πέμπτη – Κυριακή με τους 31+ Κρέσπο, Χατσερίντι, Βαρέλα, Βιεϊρίνια, Μάτος, Κάνιας και Βέρνμπλουμ. Δεν λέω ότι δεν έχει καλή ομάδα. Κάθε άλλο. Κυριακή κοντή γιορτή που λένε και στο χωριό μου.

Όσο για τον Ολυμπιακό, ας περιμένουμε να τον δούμε στα δύσκολα. Διότι σε ένα ματς πιέστηκε (με την Μπέρνλι εκτός) και το μόνο που είδαμε ήταν… τρικυμία. Έχει πάντως πολύ μεγάλο ρόστερ με κάποιες αμφιλεγόμενες επιλογές. Και αυτό δεν είναι πάντα καλό…

Για τον τίτλο, δεν υπάρχει άλλη ομάδα να μπει σφήνα. Όμως καθοριστικό ρόλο θα παίξουν συγκεκριμένες ομάδες. Ο Παναθηναϊκός, ο Άρης, είναι δύο εξ αυτών. Και όταν με το καλό την επόμενη σεζόν μείνουν 12, τότε το ενδιαφέρον θα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Όπως θα είναι μικρότερη και η… επιρροή κάποιων ομάδων προς κάποιες άλλες που τείνουν να γίνουν «θυγατρικές». Το ζήσαμε τη δεκαετία του ’80, του ’90, το ξαναζήσαμε την προηγούμενη και το βιώνουμε και σε αυτή που διανύουμε…

ΥΓ: Εξαιρετικό το ρετουσάρισμα της φωτογραφίας του Γιάγια Τουρέ. Εν ριπή οφθαλμού εξαφανίστηκαν τα περιττά κιλά και η κοιλίτσα. Όπως είχε εξαφανιστεί μέσα σε δευτερόλεπτα το όπλο του Ιβάν Σαββίδη από τη μεσούλα του τη βραδιά της Τούμπας. Έλα όμως που τα πειστήρια ήταν πολλά…

Αλήθεια μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος γιατί κανένας παράγοντας του ΠΑΟΚ δεν μπήκε μέσα στο γήπεδο να διαμαρτυρηθεί εντόνως για την αποβολή του Κώτσιρα; Γιατί δεν μπήκε να πάρει την ομάδα να φύγει αφού αισθανόταν την αδικία; Γιατί δεν μπήκε κάποιος να πει ότι δεν ήταν πέναλτι η βουτιά του Πρίγιοβιτς, αφού θέλουν οι νίκες τους να είναι «καθαρές»;

Γιατί στη Νέα Σμύρνη, εκεί που αποδεδειγμένα αδικήθηκε η ομάδα της Θεσσαλονίκης, δεν έκανε ντου ο… Μίχελ ή κάποιος άλλος διοικητικός ηγέτης τους; Μήπως, λέω μήπως τους «βόλευε» το αποτέλεσμα εκείνη τη στιγμή; Απλή απορία εκφράζω, αλλά δε θα βρεθεί κανένας να μου τη λύσει…

Αλήθεια με τον τύπο και τη φωτοβολίδα όλα καλά; Δεν γίνεται να βρεθεί τελικά; Δεν λειτουργούν καλά οι… κάμερες; Μα καλά, εκεί δεν τον είχαν; Γιατί δεν τον παρέδιδαν στα αρμόδια όργανα, αφού τα κάνουν όλα όπως πρέπει και κουνάνε συνεχώς το δάχτυλο; Τι έκαναν οι διαπιστευμένοι security; Πως εξαφανίστηκε; Τι ρωτάω όμως τώρα…

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς