Ο Άρης κέρδισε και φέτος τον Ολυμπιακό στο «Κλεάνθης Βικελίδης» με το ίδιο σκορ (2-1), με τον ίδιο τρόπο (ανατροπή) και με ένα ηχηρό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση.
Οι Κίτρινοι αποτελούν τη μόνη ομάδα από τις λεγόμενες «μεγάλες» που μετράει δύο σερί νίκες στις δύο τελευταίες σεζόν σε εντός έδρας αναμετρήσεις με τους πρωταθλητές Ελλάδας -στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος- και μάλιστα αμφότερες τις πέτυχαν με εμφατικό τρόπο και τη δύναμη του κόσμου τους.
Η χθεσινοβραδινή ήταν και η πιο γλυκιά, καθώς οι Θεσσαλονικείς πέρασαν μία δύσκολη περίοδο τις τελευταίες δύο εβδομάδες, αλλά όπως αποδείχθηκε το σημαντικότατο «διπλό» στην Τρίπολη κόντρα στον Αστέρα χάρισε την πολύτιμη αυτοπεποίθηση στους παίκτες του Άλαν Πάρντιου, που όχι απλώς κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο της ομάδας σε ένα απαιτητικό ντέρμπι αλλά ήταν και πολύ καλά διαβασμένος.
Αυτό φαίνεται από το πώς διαχειρίστηκε το γεγονός ότι η ομάδα του βρέθηκε από νωρίς πίσω στο σκορ κι ενώ έδειχνε να έχει μεγάλο ζήτημα στον χώρο του κέντρου. Τι έκανε ο Πάρντιου γι’ αυτό: τράβηξε τον Μανού Γκαρθία λίγο πιο πίσω για να δίνει βοήθειες στους όχι και τόσο σταθερούς αλλά εν τέλει καταλυτικούς Νταμπό και Ντιόπ, ισχυροποιώντας τον άξονά του σε διάστημα που ο Ολυμπιακός είχε οπισθοχωρήσει αρκετά, χωρίς λόγο αφού το σκορ ήταν ακόμη στο «εύθραυστο» 0-1.
Κίνηση-ματ αλλά και συνάμα αυτονόητη από τον Βρετανό τεχνικό, που έκανε ό,τι δεν μπορούσε να σκεφτεί ο Μπούργος από την αρχή της σεζόν. Μόλις έριξε στη μάχη και το επιθετικό «μαμούνι» που ακούει στο όνομα Λουίς Πάλμα και μάλιστα χωρίς να τον βάλει δίπλα στον Γκρέι δίνοντάς του μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων, ήταν θέμα χρόνου να γίνει το 2-1 και ο Άρης να ολοκληρώσει μία μάγκικη και δίκαιη ανατροπή.
Σημαντική ήταν και η αλλαγή των Μαντσίνι – Ιτούρμπε στις πτέρυγες, με τον Αργεντινό να λειτουργεί πολύ καλύτερα στα δεξιά και να συνεχίζει τις εξαιρετικές του εμφανίσεις τη φετινή σεζόν, εκμεταλλευόμενος την γκάφα του Βατσλίκ στο 75′.
Για τον Μανού Γκαρθία και την συνεισφορά του στο μεσοεπιθετικό κομμάτι των Κιτρίνων, τα έχουμε ξαναπεί. Ο Ισπανός είναι μαέστρος, έχει εξαιρετικές τοποθετήσεις μέσα στο γήπεδο, κινείται συνεχώς με ή χωρίς την μπάλα και στο ντέρμπι της Κυριακής κατόρθωσε να αποπροσανατολίσει πλήρως (κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο) τους πιο αργούς Εμβιλά και Ίνμπομ, με αποτέλεσμα να κάνει ό,τι θέλει στον άξονα.
Ταυτόχρονα ήταν θετικός και στα μεσοαμυντικά του καθήκοντα, μοιράζοντας σωστά και σε σωστούς χώρους την μπάλα. Ο Πάρντιου έχει κάθε λόγο να χαμογελάει μετά τα όσα είδε από τον Ισπανό χθες.
Ο Άρης έχει μία τετράδα… πρωταθλητισμού στην επίθεση με Μαντσίνι, Ιτούρμπε, Μανού και Γκρέι ή Πάλμα, δείχνει ικανός και έτοιμος να αφήσει πίσω τις ατασθαλίες του πρόσφατου παρελθόντος και πάνω απ’ όλα αποκτά μέταλλο στα ντέρμπι, κάτι που δεν είχε μέχρι πρότινος όταν σκόραρε μόνο με αίτηση. Με τον (διαβασμένο) και πολύπειρο Πάρντιου, φαίνεται πως αυτό θα αλλάξει. Αν και είναι νωρίς ακόμη. Πολύ νωρίς…
