Πολλές φορές αρκεί ένας παίκτης για να καταστρέψει τα όνειρα των πολλών. Κι όταν αυτός ακούει στο όνομα του Ντιμίτρι Παγιέ, η ανάγνωση της παραπάνω πρότασης αποκτά μεγαλύτερη ουσία και σε μεταφέρει σε ένα γνώριμο σκηνικό. Αυτού που στήθηκε σε Τούμπα και Βελοντρόμ με απόσταση μόλις μία εβδομάδας για τη φάση των προημιτελικών του Conference League.
Ο Γάλλος αστέρας της Μαρσέιγ μπορεί τα τελευταία χρόνια λόγω της παρουσίας του στο γαλλικό πρωτάθλημα (όχι δε και το πιο δημοφιλές) να μην βλέπει το όνομά του στα πρωτοσέλιδα των μεγάλων ευρωπαϊκών εφημερίδων, αλλά αυτό είναι επιλογή του. Ο ίδιος προσφάτως δήλωσε ότι απέρριψε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και άλλους ευρωπαϊκούς «κολοσσούς» για να ακολουθήσει τον μοναχικό αλλά γνώριμο δρόμο προς τη Μασσαλία. Κι εκεί δεν ξέχασε να πάρει μαζί του μερική από την ποδοσφαιρική σκόνη, η οποία τον μετέτρεψε σε αρχηγό της εθνικής Γαλλίας στο Euro του 2016 και την οποία δεν μπόρεσε να φυσήξει στον άνεμο ο ΠΑΟΚ στα δύο παιχνίδια που έψαχνε την ευρωπαϊκή του υπέρβαση.
Την ίδια στιγμή, ο αρτίστας Παγιέ και η υπόλοιπη παρέα του στη Μαρσέιγ δεν χρειάστηκε καν να πατήσει το πόδι στο γκάζι. Στο ματς του Βελοντρόμ αρκούσαν δύο ζωγραφιές του Γάλλου μαέστρου για να γράψουν την ιστορία εκείνης της αναμέτρησης και χθες το βράδυ στην κατάμεστη Τούμπα έβαλε απλώς την τελευταία πινελιά. Στο ντέρμπι της Κυριακής με την Παρί θα ψάξει άλλη μία από αυτές τις στιγμές ποδοσφαιρικής «αλητείας» που τον έκαναν να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα από το ξεκίνημα της ποδοσφαιρικής του πορείας, γνωρίζοντας ότι κόντρα στους Θεσσαλονικείς δεν σπατάλησε και τόσο ιδρώτα.
Συγκεκριμένα σε περίπου 165 λεπτά δικής του συμμετοχής χρειάστηκε μόλις 4 σουτ στην εστία για να στείλει δύο φορές την μπάλα στα δίχτυα, ενώ είχε συμμετοχή και στα 3 γκολ των Μασσαλών, τα οποία αρκούσαν για να θέσουν εκτός μάχης την ομάδα του Λουτσέσκου.
Συνολικά τελείωσε τα δύο ματς με μέσο όρο πετυχημένων μεταβιβάσεων «καρφιτσωμένο» στις 15,4 (!) και ενέργειες με αυτήν στις 26. Γι’ αυτόν ήταν άλλη μία μέρα στη δουλειά, για τους λάτρεις της στατιστικής, όμως, στοιχεία που σπανίως βλέπεις σε έναν 35χρονο.
Αυτή είναι άλλωστε η διαφορά του ζωγράφου από αυτούς που ανάμεσα σε πολλές μουντζούρες ψάχνουν να βρουν μία σωστή πινελιά…
