Ο Γκιγιέρμο Φαλάσκα πανηγυρίζει για το δημιούργημά του: Ο 44χρονος προπονητής χωρίς να κουβαλάει τη μεγάλη εμπειρία στους πάγκους, πέτυχε κάτι που θα μνημονεύεται για χρόνια στο γαλλικό βόλεϊ.
Η Ναρμπόν κάνει την απόλυτη έκπληξη και επικρατεί της Χάλκμπανκ στο χρυσό σετ για να κατακτήσει τον πρώτο της τίτλο στην Ευρώπη και στην παρθενική της συμμετοχή στο Challenge Cup. Οι Γάλλοι σε εθνικό επίπεδο έχουν καταφέρει πολλά. Σε συλλογικό όμως γίνεται μια άλλη συζήτηση.
Τα έσοδα μέχρι σχετικά πρόσφατα ήταν σχεδόν… μηδενικά για τις ομάδες της λίγκας, οι οποίες πάντως δεν φρόντισαν να στηρίξουν το ρόστερ τους με γηγενείς παίκτες. Αντίθετα, φόρτωσαν με ξένους τις ομάδες προκειμένου να είναι ανταγωνιστικές μιας και οι καλοί Γάλλοι αθλητές έφευγαν αμέσως για να παίξουν σε μεγαλύτερα πρωταθλήματα του εξωτερικού.
Το γαλλικό πρωτάθλημα σίγουρα δεν είναι το πιο ενδιαφέρον στην Ευρώπη παρότι αρκετά παιχνίδια είναι ανταγωνιστικά και ελκυστικά. Το έχει βρει αρκετά στο κομμάτι της οργάνωσης, ο κόσμος αγκαλιάζει τις προσπάθειες των ομάδων και οι περισσότερες έδρες είναι καυτές.
Αυτό συνέβη και με την περίπτωση της Ναρμπόν που τα τελευταία δύο χρόνια (ναι, αυτά της πανδημίας δυστυχώς) αγωνίζεται στο πιο σύγχρονο κλειστό γαλλικό γήπεδο βόλεϊ 3.600 θεατών (τα περισσότερα έχουν χωρητικότητα 1.500 θεατών και κάτω).
Ο πρόεδρος Ζερεμί Ριμπουρέλ δεν γνώριζε από αθλήματα, αλλά είχε θέσει ως στόχο να διαχειριστεί τον σύλλογο καθαρά με μια επιχειρηματική ματιά όταν ανέλαβε. Θέλησε να αγωνίζεται η ομάδα του σε μια μεγάλη και ζεστή έδρα γιατί «για να βρισκόμαστε στην ελίτ και να κάνουμε μεγαλύτερα βήματα, έτσι πρέπει να γίνει». Έτσι κι έγινε, με αποτέλεσμα ένας αγώνας βόλεϊ να μην έχει τίποτα να ζηλέψει από μια σπουδαία θεατρική παράσταση σε όλα τα επίπεδα: Είσοδος των αθλητών στο σκοτάδι με εντυπωσιακά εφέ και ροζ χρώμα στις εξέδρες (στα χρώματα του συλλόγου).
Τι αποτέλεσμα είχε αυτό; Να μπουν περισσότεροι χορηγοί στο κόλπο και να σταματήσει η Ναρμπόν να εξαρτάται (όπως η πλειοψηφία των γαλλικών συλλόγων) από δημόσια χρηματοδότηση (τα έσοδα από τα τηλεοπτικά είναι ελάχιστα για τα δεδομένα του αθλητισμού της χώρας) και να μπορεί να λειτουργήσει ως μια εταιρεία που έχει έσοδα χάρη στον τρόπο που «πουλά» το προϊόν της.
Πάμε όμως και στο καθαρά αθλητικό επιστρέφοντας στον Γκιγιέρμο Φαλάσκα. Ο Ισπανοαργεντινός προπονητής βρίσκεται εδώ και μια τετραετία στη Ναρμπόν και έχει φτιάξει ένα σύνολο που βασίζεται στην ομοιογένεια και τους αυτοματισμούς, χωρίς να έχει τον σούπερ σταρ που έχουν άλλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι σε άλλα πρωταθλήματα.
Ο προϋπολογισμός αυξήθηκε κατά 50% έπειτα από μια σεζόν όπου οι Γάλλοι τερμάτισαν στην 3η θέση του πρωταθλήματος (καλύτερη στην ιστορία τους) και πήραν το εισιτήριο για το Challenge Cup. Το περασμένο καλοκαίρι αποχώρησαν μόνο οι Χιρς και Γκουεγέ.
Ο πρώτος αντικαταστάθηκε από τον Βραζιλιάνο Ράφαελ Αραούζο που τη σεζόν 2019-2020 είχε αναδειχθεί δεύτερος σκόρερ στο γαλλικό πρωτάθλημα με τη Ρεν, ενώ κόντρα στη Χάλκμπανκ σημείωσε 4 άσους, όλους σε κομβικό σημείο για να αναδειχθεί στο φινάλε ο κορυφαίος σέρβερ στη φετινή διοργάνωση.
Η πορεία της Ναρμπόν στο φετινό Challenge Cup ήταν παραμυθένια. Εύκολη πρόκριση πήρε μόνο κόντρα σε Ομόνοια και Λωζάνη, καθώς χρειάστηκε το χρυσό σετ απέναντι σε Σπόρτινγκ Λισαβόνας (17-15) και Λιουμπλιάνα (9-15). Όπως ακριβώς έγινε και στον δεύτερο τελικό με τη Χάλκμπανκ.
Η γαλλική ομάδα είχε MVP απέναντι στους Τούρκους τον πασαδόρο της εθνικής Αργεντινής, Νικολάς Ουριάρτε (αρκετά υποτιμημένος σε συλλογικό επίπεδο) που ακόμα και με χαλασμένη υποδοχή έβρισκε τον τρόπο να παίζει πρώτο χρόνο (30 πάσες στους συμπατριώτες του Ράμος και Σέρμπα που εκτελούσαν με ποσοστά άνω του 60%) ενώ βοήθησε συνολικά την ομάδα του να κάνει μόλις 10 λάθη στην επίθεση σε σύνολο πέντε σετ και 143 προσπαθειών! Τρομερή νοοτροπία και καθαρό μυαλό σε μια αναμέτρηση που διήρκησε σχεδόν τρεις ώρες και είχε διαρκώς εναλλαγές στο σκορ.
Σε γενικές γραμμές η Ναρμπόν είχε διαβάσει τους δύο διαγώνιους και παρότι ο Ατίκ προσπάθησε με τον Βουτσίτσεβιτς να βελτιώσει την ομάδα του (ο Ερνάντες είχε μια από τις πιο άσχημες βραδιές στην καριέρα του με μόλις 9 πόντους), τίποτα δεν άλλαζε.
Και εννοείται πως όταν η ομάδα σου δουλεύει σαν καλοκουρδισμένο ρολόι με σωστούς ρόλους στο γήπεδο, τότε σε κάποιες φάσεις θα σε βοηθήσει και η τύχη (όπως στην τελευταία φάση του χρυσού σετ που από το μπλοκ του Σέρμπα η μπάλα κόλλησε στην ταινία του φιλέ και έπεσε βασανιστικά αργά στο τερέν της Χάλκμπανκ).
Oh, le putain d'exploit. Le @narbonnevolley qui remporte sa première Coupe d'Europe pour sa première campagne continentale 👏👏👏pic.twitter.com/asm1cc9KPQ
— surlatouche.fr (@surlatouche_fr) March 22, 2022
Είναι σημαντικό εδώ να επισημάνουμε πως μπορεί η Ναρμπόν να είχε μόνο 4 άσους (αυτούς του Αραούζο) όμως πίεσε πολύ από το σέρβις (έδωσε ουσιαστικά το ένα σετ με 26 χαμένα) και είχε μια εκπληκτική συμπεριφορά πάνω στο φιλέ με 17 μπλοκ και άλλα πόσα που έσπασαν μπάλες και επέτρεψαν στους Ντουέ και Μπασερό να βγάλουν άμυνες στην πίσω ζώνη. Ο τελευταίος μάλιστα ήταν εντυπωσιακός αφού είχε μόλις δύο λάθη στην υποδοχή (στα 23 του και σε τελικό) με 26 πόντους (4 από μπλοκ) και 22/43 επιθέσεις.
Για τους Γάλλους το συγκεκριμένο τρόπαιο γίνεται η αφετηρία για κάτι μεγάλο και σε εγχώριο επίπεδο. Φέτος είναι στην 4η θέση και δύσκολα θα πετύχει κάτι, όμως, πλέον μπήκαν για τα καλά τα ισχυρά θεμέλια για τα επόμενα χρόνια.
Αντίθετα, για τη Χάλκμπανκ η αποτυχία είναι τεράστια. Είδε και τον δεύτερο τελικό αφ’ υψηλού – όπως είχε κάνει στον επαναληπτικό με τον Παναθηναϊκό – και γνώρισε σοκαριστική ήττα αφού στη θεωρία ήταν το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου και έψαχνε δύο σετ στη Γαλλία. Να όμως που η υπεροψία μερικές φορές πληρώνεται.