Ο Ολυμπιακός έχει την ποιότητα, την κλάση, την προσωπικότητα και τη φανέλα για να σκοράρει τέσσερα γκολ στο ρελαντί, σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι, μιας νοκ-άουτ φάσης. Και να αισθάνεται μαγκωμένος και κάπως στενοχωρημένος με το σφύριγμα της λήξης ενόψει του επαναληπτικού, καθώς η πρόκριση παραμένει ανοιχτή! Προφανώς, υπάρχει το πλεονέκτημα της νίκης και των δύο γκολ διαφορά, αλλά η PSV Αϊντχόφεν είναι μία «τρελή» ομάδα, οπότε δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια, παρά μόνο να ολοκληρωθεί η αποστολή για τον Ολυμπιακό στη ρεβάνς.
Με τρία γκολ στο ημίχρονο, που θα ήταν τέσσερα, αν ο Καμαρά «έσπαγε» την μπάλα στον αμαρκάριστο Ελ Αραμπί στο 45’+4′. Με ακόμα δύο κλασικές ευκαιρίες στην αντίπαλη εστία και, τουλάχιστον, έξι-επτά εξαιρετικές προϋποθέσεις για γκολ, ιδιαίτερα μετά το 80′, αλλά εξαιτίας των κακών αποφάσεων είτε στην τελική πάσα είτε την εκτέλεση, να μη εξελίσσονται καν σε τελικές προσπάθειες.
Και τα τέσσερα γκολ ήταν υπέροχα και προήλθαν με τέσσερις διαφορετικούς και σύγχρονους τρόπους, δείγμα της επιθετικής πολυφωνίας, μιας άκρως δουλεμένης ομάδας. Από στατική φάση (φάουλ) και μία εκπληκτική συνεργασία που έχει δουλευτεί στην προπόνηση. Φοβερή «κομπίνα» από τους Μπρούμα και Βαλμπουενά, που μπέρδεψαν και αποσυντόνισαν την αντίπαλη άμυνα, καρφωτή κεφαλιά του Μπουχαλάκη, που κινήθηκε στην πλάτη της άμυνας, και γκολ!
Κίνηση του εξτρέμ (Μπρούμα) από τα πλάγια (δεχόμενος την μπάλα από τον αριστερό μπακ Ρέαμπτσιουκ) και «ανέβασμα» του κεντρικού μέσου (Εμβιλά) στην αντίπαλη περιοχή (οι χαφ πρέπει να πατούν σε αυτήν). Τρομερό γκολ από τον Γάλλο παικταρά.
Πίεση ψηλά από τον επιθετικό (η άμυνα αρχίζει από την επίθεση!) και τον Ελ Αραμπί να εκθέτει ανεπανόρθωτα τον αντίπαλο στόπερ (Μπάουμγκαρτλ) και να πετυχαίνει ένα γκολ παγκόσμιας κλάσης, παίρνοντας… παραμάζωμα τον Γερμανό κεντρικό αμυντικό. Είναι ένας άτυπος ποδοσφαιρικός νόμος: όταν ο αντίπαλος δέχεται αφόρητη πίεση στο «χτίσιμο» του παιχνιδιού του, υποπίπτει σε λάθη!
Άμεση μετάβαση στην επίθεση με δύο πάσες από το ύψος της μεσαίας γραμμής (Καμαρά σε Φορτούνη, γέμισμα Φορτούνη προς την περιοχή, όπου υπήρχαν, ήδη, τρεις συμπαίκτες του) και την ποιότητα του Φορτούνη, που έφερε την ατομική ενέργεια και το γέμισμα προς τη μεγάλη περιοχή, να κάνει τη διαφορά. Ο Μασούρας εκμεταλλεύτηκε το λάθος του Μαξ, εκτελώντας άμεσα και με τη μία με το δεξί πόδι από το ύψος της μεγάλης περιοχής. Δεν ήταν μία αντεπίθεση σε πρώτο χρόνο, καθώς η μετάβαση από το κέντρο στην επίθεση δεν επέφερε ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα. Ο Γιώργος έχασε μία τεράστια ευκαιρία στο ντέρμπι της περασμένης Κυριακής (14/2) με τον Παναθηναϊκό στο 89′, αλλά αυτό το γκολ στο 83′ κόντρα στην Αϊντχόφεν μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό στην «οικονομία» του ζευγαριού και την εξασφάλιση της πρόκρισης. Ήταν τέσσερα γκολ, η χαρά του προπονητή! Ό,τι θέλει να βλέπει ένας προπονητής από την ομάδα του.
Ήταν μία ωραία ευρωπαϊκή βραδιά στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Μία σημαντική ευρωπαϊκή νίκη επί ενός πολύ καλού αντιπάλου. Η PSV Αϊντχόφεν είναι μία σύγχρονη ομάδα με παρελθόν (ένα Κύπελλο UEFA και ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών κοσμούν το παλμαρέ της), παρόν και μέλλον. Ο επαναληπτικός στο «Philips Stadion» κρύβει δυσκολίες και τίποτα δεν έχει κριθεί. Ο Ολυμπιακός δεν έχει μάθει να κρατάει το μηδέν στην Ευρώπη. Δεν είναι στη φιλοσοφία του να παίζει για την ισοπαλία και το μηδέν στην άμυνα. Με τον τρόπο παιχνιδιού των δύο ομάδων, φαίνεται απίθανο να μη σκοράρει η Αϊντχόφεν στον επαναληπτικό και να μη βρει έστω ένα γκολ ο Ολυμπιακός!
Το σπουδαίο για τον Πρωταθλητή και Κυπελλούχο Ελλάδας είναι ότι πραγματοποίησε το πρώτο βήμα πρόκρισης στις 16 καλύτερες ομάδες του Europa League, πετυχαίνοντας τέσσερα τέρματα, χωρίς να έχει ούτε κάποιον σούπερ διακριθέντα στη σύνθεσή του ούτε κάνοντας κάποια αγωνιστική υπέρβαση! Κανένας παίκτης δεν έκανε το παιχνίδι της ζωής του. Κανένας δεν είχε μία βραδιά καριέρας. Όλοι βοήθησαν, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, ορισμένοι ξεχώρισαν περισσότερο από κάποιους άλλους, αλλά δεν υπήρξε ποδοσφαιριστής που να «έβγαλε μάτια». Ο Εμβιλά ήταν συγκινητικός από πλευράς μαχητικότητας και αυταπάρνησης, παίζοντας χωρίς να βρίσκεται στο 100% λόγω ενός τραβήγματος στο δικέφαλο. Πέτυχε και μία γκολάρα, οπότε βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων.
Και αυτή η ομαδική συνοχή και λειτουργία είναι ένα ξεχωριστό «παράσημο» για τον Πέδρο Μαρτίνς, που μπορεί να είχε μία κακή ημέρα στη δουλειά στο πρόσφατο ματς με τον Παναθηναϊκό, αλλά η αφοσίωση και το έργο που έχει κάνει στην ομάδα θα μνημονεύεται ιστορικά στο μέλλον. Ως αποτέλεσμα, αυτό το 4-2, είναι η αποθέωση της ομαδικής δουλειάς. Κανένας δεν έφτασε το 9 και το 10 σε επίπεδο απόδοσης, αλλά ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που ήθελε: τη νίκη. Με δύο γκολ διαφορά. Θα μπορούσε να ήταν και περισσότερα. Ιδιαίτερα μετά την τριπλή αλλαγή στο 80′, που έδωσε φρεσκάδα και ενέργεια στην ομάδα, οι Ερυθρόλευκοι είχαν τις προϋποθέσεις για 4ο και 5ο γκολ. Ευτυχώς, κατάφεραν να φτάσουν στο 4ο.
Ο Μαρτίνς μάς «πάγωσε» με την αλλαγή του Ελ Αραμπί στο 74′, όταν έβγαλε τον Μαροκινό και δεν έβαλε στο ματς τον Χασάν, αλλά τον Φορτούνη στην κορυφή της επίθεσης. Θα ήταν too much να συνεχίσει ο Ολυμπιακός χωρίς καθαρόαιμο επιθετικό, με την ολλανδική ομάδα να έχει ανεβάσει τις γραμμές, αφήνοντας χώρους στα μετόπισθεν. Όπως αποδείχθηκε, περίτρανα ήθελε να μπερδέψει την Αϊντχόφεν και τον προπονητή της, περνώντας την εικόνα προς τα έξω ότι θα παίξει μαζική άμυνα στην τελική ευθεία της αναμέτρησης! Όχι μόνο ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε για να κρατήσει το 3-2, αλλά μετά την τριπλή αλλαγή στο 80′ και την είσοδο των Ανδρούτσου, Χασάν και Βρουσάι κυνήγησε «λυσσασμένα» και άλλα γκολ, θέλοντας να αυξήσει την έκταση της νίκης και τις πιθανότητες πρόκρισης ενόψει της ρεβάνς. Αυτό ήταν το προπονητικό σχέδιο για το συγκεκριμένο ματς, άρτιο από την αρχή του αγώνα μέχρι το τέλος.
Η Αϊντχόφεν προσπάθησε από την αρχή να πρεσάρει ψηλά και να κυκλοφορήσει την μπάλα. Να πλαγιοκοπήσει και να επιβάλει το παιχνίδι της. Ως ένα βαθμό τα κατάφερε στο δεύτερο ημίχρονο και τη μεγαλύτερη διάρκειά του, αλλά η τελευταία της ευκαιρία στην αναμέτρηση σημειώθηκε στο 48′! Ό,τι καλό έκανε στο Καραϊσκάκης, προήλθε από αβίαστα λάθη των Ερυθρόλευκων, που για μία ακόμα φορά στην Ευρώπη δεν απέφυγαν τα «φθηνά» γκολ, δεχόμενοι τέρματα από το πουθενά.
Στο 1-1, το σουτ του Ζάχαβι ήταν αδύναμο και, πιθανότατα, κατέληγε άουτ. Έγινε αυτή η κόντρα από τον Παπασταθόπουλο και η μπάλα άλλαξε πορεία προς τα δίχτυα. Η ομάδα δέχτηκε πάλι γκολ από στατική φάση, ενώ ακόμα και το δοκάρι του Ζάχαβι στο 48′ προήλθε από μία αμυντική ολιγωρία του Βαλμπουενά στο ύψος της μεγάλης περιοχής, όταν και καθυστέρησε να απομακρύνει την μπάλα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σε σχέση με το πρώτο μισό της σεζόν, ο Ολυμπιακός είχε αλλαγμένα τα 3/4 της άμυνάς του σε αυτό το πρώτο παιχνίδι με την Αϊντχόφεν! Πρώτη φορά έπαιζαν μαζί και οι τέσσερις της άμυνας, οπότε είναι φυσιολογικό να μην υπάρχει ακόμα το κατάλληλο «δέσιμο». Οι Λαλά, Σωκράτης και Ρέαμπτσιουκ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να καλύψουν και το κενό του ηγέτη της άμυνας. Ο Σεμέδο θα είναι διαθέσιμος στη ρεβάνς και αυτό δίνει μία νότα ακόμα περισσότερης αισιοδοξίας.
Είναι, πραγματικά, κρίμα, που οι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν μπορούν να χαρούν από κοντά την αγαπημένη τους ομάδα και να βρεθούν στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» για να αποθεώσουν τον Θρύλο της Ελλάδας και της Ευρώπης. Την ομαδάρα του Πέδρο Μαρτίνς.
https://athlosnews.gr/olympiakos-aintchofen-4-2-erythroleykos-chionias-epnixe-tin-psv/
