Ο Ολυμπιακός πήρε μια από τις πιο εύκολες νίκες της ιστορίας του μέσα στο ΟΑΚΑ το βράδυ της Παρασκευής. Απέναντί του βρέθηκε ένας Παναθηναϊκός που δεν μπόρεσε έστω να ισοφαρίσει για μια φορά σε 40 λεπτά αγώνα. Το πραγματικά επώδυνο για τους Πράσινους δεν είναι η ήττα. Είναι το ότι έχασαν εύκολα από μια ομάδα που ακόμα δεν έχει φτάσει στο 60% των δυνατοτήτων της. Και κυρίως, με τον νέο ηγέτη της να ψάχνεται ακόμη και να είναι και ελαφρώς λαβωμένος από ένα χτύπημα στο πρώτο ημίχρονο.
Το γεγονός πως στη συγκεκριμένη περίσταση το ΟΑΚΑ ήταν άδειο, σίγουρα διευκόλυνε την καλύτερη ομάδα της βραδιάς. Ειδικά στην πράσινη απόπειρα ανάκαμψης του τελευταίου δεκαλέπτου που έμεινε στη μέση, αφού ο Ολυμπιακός βρήκε ξανά απαντήσεις. Η πραγματικότητα αυτή τη στιγμή, με αυτά τα ρόστερ, λέει πως αν αναμετρηθούν 100 φορές οι αιώνιοι, δύσκολα θα καταφέρει να νικήσει έστω και δέκα ο Παναθηναϊκός.
Όταν όμως έχουμε να κάνουμε με το μπασκετικό τμήμα των Πρασίνων, όλα είναι σχετικά. Ακόμα και η πραγματικότητα. Το μόνο πράγμα που δε σηκώνει αμφισβήτηση είναι η αμέριστη στήριξη των δημοσιογράφων/αρθρογράφων/τηλεσχολιαστών, για τους οποίους υπάρχει μονάχα μια «αλήθεια»: στο μυαλό τους, ο Παναθηναϊκός δεν χάνει ποτέ. Απλώς καμιά φορά δεν κερδίζει.
Μη γελάτε, το πράγμα είναι σοβαρό. Υπάρχει ένας ολόκληρος μηχανισμός δομημένος προσεκτικά εδώ και δεκαετίες μέσα και γύρω από το ελληνικό μπάσκετ. Βαθιά ριζωμένη στη συνείδηση αυτού του μηχανισμού είναι το αξίωμα που προανέφερα. Το οποίο ενισχύεται από την άποψη πως «σε εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις που δεν κερδίζει ο Παναθηναϊκός, είναι επειδή δεν τον άφησαν αυτοί οι ψωραλέοι με τις σφυρίχτρες».
Εννιά στις δέκα μη νίκες του Παναθηναϊκού, κάποιος ή κάποιοι από τη διαιτητική τριάδα δεν τον έπαιξαν όπως έπρεπε. Είτε γιατί εκτελούν συμβόλαια, είτε γιατί έχουν προηγούμενα με την αγαπημένη ομάδα των μπασκετικών δημοσιογράφων. Μέχρι και ξυλοδαρμούς σε ταξί είναι ικανοί να σκηνοθετήσουν οι λεχρίτες προκειμένου να ενοχοποιήσουν τον σύλλογο.
Ευτυχώς όμως, οι άνθρωποι που αγαπούν τον Παναθηναϊκό είναι σοφά τοποθετημένοι σε κάθε πόστο ώστε η προβοκάτσια και η αδικία να μη βρίσκουν πρόσφορο έδαφος.
Εννοείται πως η διαιτησία έπαιξε τον ρόλο της ΚΑΙ την Παρασκευή. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να νικήσει ο Ολυμπιακός; Η φάση του Νέντοβιτς είναι ενδεικτική. Τι θα πει σηκώνει το πόδι του και επιδιώκει την επαφή; Ας τον άφηνε εντελώς αμαρκάριστο ο ΜακΚίσικ. Λογική και επιβεβλημένη η τοποθέτηση – πρώτη αντίδραση του σχολιαστού της Nova πως υπάρχει φάουλ. Πάντα υπάρχει φάουλ όταν το χρειάζεται ο Παναθηναϊκός και σ’ αυτό δε σηκώνω κουβέντα. Και τι έγινε που οι τρεις διαιτητές είδαν ξανά και ξανά το βίντεο; Εντεταλμένοι ήταν, σιγά μη σφύριζαν υπέρ του πράσινου κατατρεγμένου. Ή απλώς δεν ξέρουν τους κανονισμούς. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η ομάς αδικήθηκε, τελεία και παύλα.
Οι Ολυμπιακοί πάλι, απορούν με αυτή τη φιλαλήθεια. Επειδή, λέει, τόσα χρόνια που δήθεν τους έσφαζαν στα εγχώρια ματς με τον Παναθηναϊκό δεν υπήρξε ποτέ καμία μομφή από τους σπίκερ. Αυτά συμβαίνουν όμως όταν δεν ξέρεις να χάνεις. Ξεχνάνε τις αδέκαστες περιγραφές που μιλούσαν ξεκάθαρα για non call, για ποικιλίες επειδή τύχαινε να κάνει ένα-δυο-εικοσιπέντε βήματα παραπάνω ο Γιασικεβίτσιους αλλά και σε αμέτρητες φάσεις που δήθεν αδικούταν ο Ολυμπιακός στους τελικούς των πλέι οφ. Πώς είπατε; Δεν έπαιρναν ποτέ θέση ακόμα κι όταν γίνονταν εγκλήματα; Ακόμα κι έτσι να ήταν, δεν χαίρεστε που τώρα παίρνουν;
Είπαμε, ο Παναθηναϊκός δε βγαίνει χαμένος ποτέ. Τις φορές που τυχαίνει να μη νικήσει, δεν υπάρχει απολύτως κανένα πρόβλημα (πέρα από το ό,τι αδικήθηκε). Διότι οι μη νίκες του είναι διδακτικές, ωφέλιμες και τέλος πάντων είναι σα νίκες, απλώς χωρίς πανηγυρισμούς. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο αντίπαλος είναι εκείνος που θα πρέπει να προβληματίζεται καθότι φάνηκαν οι αδυναμίες του. Με λίγα λόγια, ο ΠΑΟ στις μη νίκες του παγιδεύει τον Ολυμπιακό που νομίζει ότι νίκησε ενώ στην πραγματικότητα απλώς δεν είδε τα ελαττώματά του. Και άρα βγαίνει χαμένος.
Τελικά, τα πράγματα είναι όντως απλά. Στη δημοσιογραφία υπάρχουν έξοδα αλλά όχι αδιέξοδα. Ειδικά όταν πρέπει να εξηγηθούν οι λόγοι μιας μη νίκης του Παναθηναϊκού…