Όλοι κρατούσαμε μικρό καλάθι για την πρεμιέρα του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα και ήταν απολύτως λογικό. Λίγο η μεταβατική περίοδος στην οποία βρίσκεται, λίγο η μέχρι τώρα εικόνα του με τις πολλές μεταπτώσεις, λίγο η αδιαμφισβήτητη ποιότητα της Χίμκι και οι μνήμες της περσινής 30άρας, καθιστούσαν απαγορευτικές τυχόν σκέψεις για… θριάμβους και παρελάσεις στη Μόσχα.
Τελικά, η ακατέργαστη ομάδα του Ντέβιντ Μπλατ μας έκανε να σαστίσουμε, παρουσιάζοντας μια αγωνιστική που με εξαίρεση το πρώτο 4λεπτο δεν άφησε κανένα περιθώριο στους γηπεδούχους. Κέρδισε και τα δύο ημίχρονα με διψήφια διαφορά (10 και 11 πόντους αντίστοιχα), κι αν «πιάσουμε» το παιχνίδι από το παγωμένο 12-2 και μετά, όταν ουσιαστικά …μπήκε στο γήπεδο, έκανε ένα επιμέρους σκορ 85-54! Το κυριότερο; Χωρίς να παίξει τέλεια, χωρίς να αποφύγει τα λάθη (14), χωρίς να σουτάρει με εξωπραγματικά νούμερα και φυσικά χωρίς κάποιος από τους παίκτες να βγάλει …λαγούς από το καπέλο. Ναι, ο Βεζένκοφ «έλαμψε» κι έδειξε με το καλημέρα την ποιότητά του, ο Λεντέι φόρτωσε το αντίπαλο καλάθι, Σπανούλης και Μιλουτίνοφ ήταν εξαιρετικοί, όμως κανείς δεν έκανε το παιχνίδι της ζωής του, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις.
Αντίθετα, ο Ολυμπιακός λειτούργησε ομαδικά και μάλιστα σε παράλογα υψηλό βαθμό για την εποχή. Με οκτώ παίκτες να σκοράρουν από 8 έως 14 πόντους και όλους όσοι αγωνίστηκαν να έχουν προσφορά σε ριμπάουντ και ασίστ, οι ερυθρόλευκοι υπήρξαν η αποθέωση του συνόλου και της συνεργασίας. Πρώτα στην άμυνα κι έπειτα στην επίθεση. Απομόνωσαν τον Σβεντ από τους συμπαίκτες του και τον άφησαν να… σολάρει ακατάπαυστα, αλλά ο ένας δεν μπορεί να κερδίσει τους πολλούς. Στην αντίπερα όχθη, έκαναν ακριβώς το αντίθετο, διαβάζοντας κάθε φορά ότι τους έδινε η άμυνα και βρίσκοντας την καλύτερη επιλογή. Γρήγορα και απλά.
Ήταν από κάθε άποψη ένα ιδανικό ξεκίνημα, αλλά δεν παύει να ήταν απλώς ένα ξεκίνημα. Κι όσο πιο γρήγορα μείνει πίσω, τόσο το καλύτερο για όλους στο Λιμάνι. Είχε πει ο Σαλβαδόρ Νταλί ότι «το μόνο που δεν χορταίνει ο κόσμος είναι οι υπερβολές», όμως στην προκειμένη περίπτωση είναι το μόνο που δεν χρειάζεται ο Ολυμπιακός. Ούτε στις νίκες, ούτε στις ήττες. Πέρυσι στην πρεμιέρα, η Μπάρσα κέρδισε με 28 πόντους διαφορά τον Παναθηναϊκό κι όλοι στην Βαρκελώνη… πέταξαν τη σκούφια τους, όμως η πορεία των δύο ομάδων ήταν τελικά αντιστρόφως ανάλογη. Κι επειδή στην Ελλάδα πηδάμε για πλάκα από το ένα άκρο στο άλλο, καλό θα είναι να οπλιστούμε με ψυχραιμία γιατί η σεζόν είναι τε-ρά-στι-α.
Ο Ολυμπιακός φαίνεται ότι έχει τις πρώτες ύλες ώστε να παίξει σύγχρονο και υψηλού επιπέδου μπάσκετ κι έναν προπονητή που μπορεί να εμπνεύσει παλιούς και νέους. Όμως τώρα ξεκινάει. Έχει ανηφόρα να διανύσει, πάρα πολλά να βελτιώσει και η ακατάσχετη θριαμβολογία μόνο να τον βλάψει μπορεί τη δεδομένη στιγμή. Όπως μόνο κακό θα του έκανε η ισοπεδωτική κριτική σε περίπτωση που το αποτέλεσμα Μόσχα ήταν διαφορετικό. Είναι πρακτικά αδύνατον για μια ομάδα που βρίσκεται σε διαδικασία θεμελιωδών αλλαγών, να παρουσιάσει σταθερότητα από τόσο νωρίς, κι αν στη Μόσχα της πήγαν όλα καλά, κάπου άλλου θα της πάνε όλα άσχημα.
Το σημαντικό για τους ερυθρόλευκους και κυρίως για τους νεοαποκτηθέντες που διαθέτουν μεν την φλόγα της φιλοδοξίας, μα στερούνται εμπειρίας, είναι να νιώσουν ότι τους παρέχεται ο χρόνος και η στήριξη ώστε να εξελιχτούν σε ένα πραγματικά δυνατό σύνολο. Έδειξαν με το «καλημέρα» ότι έχουν δυνατότητες, όμως ο χαρακτήρας που απαιτείται για να φτάσεις ψηλά δεν χτίζεται σε μια μέρα και -μεταξύ μας- δεν χτίζεται μέσα από τις νίκες.
Βασικός στόχος του Ολυμπιακού πέρα από την επιστροφή του στους τίτλους είναι και η επαναπροσέγγιση της σχέσης του με τον κόσμο. Αποτελεί μείζονος σημασίας ζήτημα γι’ αυτή την νέα, γεμάτη όρεξη και όνειρα ομάδα να αγαπηθεί πραγματικά από τους φιλάθλους τους και να τους δει δίπλα της και στις καλές και στις κακές μέρες. Ιδιαίτερα τώρα που κάνει τα πρώτα της βήματα και μπορεί να χάσει την ισορροπία της, θα της δώσει τεράστια δύναμη το να νιώθει ότι βρίσκεται πάντα ένα χέρι εκεί για να την σηκώσει…
ΥΓ. Η επιρροή που είχαν στην ομάδα τα τάιμ άουτ του Μπλατ ήταν η μισή νίκη χθες στην Μόσχα.
ΥΓ2. Επειδή ακολουθεί η δοκιμασία σε μια από τις ισχυρότερες έδρες της Ευρώπης, είναι σημαντικό να ξέρουν οι ερυθρόλευκοι ότι ανεξαρτήτως αποτελέσματος κόντρα στην Μπασκόνια, θα τους υποδεχτεί ένα γεμάτο ΣΕΦ στο παιχνίδι με την Αρμάνι δύο μέρες αργότερα
ΥΓ3. Πέρα από την πολύ αξιόλογη Χίμκι, ο Ολυμπιακός ξεπέρασε και τα… ξαφνικά μεταγραφικά σενάρια που κυκλοφόρησαν παραμονές της ευρωπαϊκής του πρεμιέρας. Και μάλιστα με εκκωφαντική εμφάνιση των δύο ψηλών του.