Οι τρεις σερί ήττες και οι τραυματισμοί που προέκυψαν, δεν άφησαν τον Ολυμπιακό το τελευταίο διάστημα να συνεχίσει απερίσπαστος τη δουλειά του. Οι Ερυθρόλευκοι κατέβηκαν με 11άδα στο Βερολίνο, το 40λεπτο με την Άλμπα βγήκε με οχτώ παίκτες αλλά η δουλειά έγινε σε ένα σημείο που υπήρχε μεγάλη ανάγκη για καλή ψυχολογία.
Δεν είναι τόσο κοντά αλλά ούτε και τόσο μακριά η έναρξη των πλέι οφ και ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει αντιληφθεί πως με τις επιστροφές και με την καλή δουλειά που έχει γίνει το προηγούμενο διάστημα, ο Ολυμπιακός μπορεί να μπει σε θέση ισχύος – και με το αβαντάζ έδρας – για να διεκδικήσει την παρουσία του σε 4ο διαδοχικό Final Four.
Κατά γενική ομολογία μιλάμε για την πιο ανταγωνιστική Ευρωλίγκα των τελευταίων ετών. Μόλις την προτελευταία αγωνιστική κλείδωσε μαθηματικά η 10άδα ενώ ουδείς είναι βέβαιος για το ποια θα είναι η 4η ομάδα που θα πάρει πλεονέκτημα, ποιες θα είναι οι δύο που θα βρεθούν στα πλέι οφ απευθείας (στο 5 και στο 6) και ποιες οι τέσσερις – και σε ποια θέση – θα μπουν στα πλέι ιν.
Σε αυτή την Ευρωλίγκα και με τα τόσα προβλήματα, αν ο Ολυμπιακός κερδίσει τη Μακάμπι θα είναι πρώτος στην κανονική διάρκεια κι αυτό από μόνο του είναι ένα παράσημο για τη δουλειά που έχει γίνει. Χωρίς να σημαίνει πως αυτό από μόνο του κρίνει μια χρονιά επιτυχημένη. Είναι όμως μια βάση που δείχνει και τις δυνατότητες ενός ρόστερ που δυσκολεύεται να δουλέψει σε φουλ ρυθμούς προπονήσεων εν μέσω τόσων τραυματισμών και τόσων αγώνων.
Μετά τη σεζόν 2022/23 όπου μέτρησε 10 νίκες εκτός έδρας, ο Ολυμπιακός φέτος έφτασε τις 11 μακριά από το ΣΕΦ μετά τη νίκη στο Βερολίνο. Νέο ρεκόρ και ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό της νοοτροπίας των Ερυθρόλευκων που δεν καταλαβαίνουν από έδρες: όπως πέρυσι που για λίγες ώρες δεν έγιναν η πρώτη ομάδα που σπάει έδρα σε 5ο αγώνα (όπως έκαναν κόντρα στην Μπαρτσελόνα).
Ειδικά αυτό το διάστημα, ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη να κρατά τους πάντες ζεστούς. Όχι μόνο γιατί υπάρχουν τραυματισμοί, αλλά γιατί στην τελική ευθεία της σεζόν ουδείς περισσεύει: το καλό παράδειγμα – το καλύτερο βασικά – για όλους είναι ο Άλεκ Πίτερς. Ο Αμερικανός φέτος βρίσκεται πίσω από τον Σάσα Βεζένκοφ αλλά έχει χρειαστεί να αγωνιστεί στο «3» και το τελευταίο διάστημα αρκετά και στο «5» σε GBL και EuroLeague.
Ο Πίτερς είναι συμφιλιωμένος με τον ρόλο του, νιώθει αυτοπεποίθηση και σε καμία περίπτωση δεν είναι ο παίκτης που θα επαναπαυτεί και θα τα… παρατήσει αν παίξει λιγότερο από το «αναμενόμενο». Δύο ρεκόρ έγραψε κόντρα στην Άλμπα με 8 εύστοχα τρίποντα (5 το προηγούμενο) σε 9 προσπάθειες και 33 (!) πόντους συνολικά σπάζοντας τους 28 που είχε από τον Νοέμβριο του 2023.
Εκείνος ήταν που βρήκε σκορ στο Βερολίνο όταν η μπάλα έκαιγε και χωρίς εκείνον στο παρκέ ο Ολυμπιακός κολλούσε φανερά στην επίθεση όπως συνέβη στο διάστημα που η Άλμπα έτρεξε το διψήφιο σερί (μεταξύ του φινάλε 3ης και ξεκίνημα 4ης περιόδου) και ανέτρεψε την κατάσταση. Ο Αμερικανός αισθανόταν το ίδιο ζεστός και το έδειξε με το που επέστρεψε. Γενικότερα, διανύει μια εξαιρετική περίοδο και είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίος με αυτά που δίνει με συνέπεια στον όποιο χρόνο έχει στα ματς.
Το ίδιο ουσιώδης – και με μεγαλύτερη καταπόνηση – είναι ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος που ελλείψει γκαρντ είναι αναγκασμένος να παίζει ακόμα και για… δύο παίκτες. Δεν είναι τόσο το ρεκόρ αξιολόγησης (32 PIR), όσο η συνολική του παρουσία στο παρκέ και δη με το σκορ στο 90-87. Όταν βάζει δύο πολύτιμα καλάθια, καθαρίζει ένα ριμπάουντ και είναι παντού.
Με μόλις ένα λάθος σε 34’29”, 7 ασίστ, 2 κλεψίματα, 5 ριμπάουντ, 22 πόντους και 6 κερδισμένα φάουλ, ο Γκος ήταν ο μαέστρος της ερυθρόλευκης περιφέρειας, ο απαραίτητος κρίκος της αλυσίδας. Όσο ο Γιώργος Μπαρτζώκας περιμένει τις επιστροφές τραυματιών, «κερδίζει» περισσότερο κι άλλο τους παίκτες του και θέτει τις βάσεις για το κρισιμότερο κομμάτι της σεζόν όπου πια τα περιθώρια θα είναι πιο στενά.