Την απώλεια του εμβληματικού του αρχηγού θρηνεί ο Παναθηναϊκός, που με ένα συγκινητικό μήνυμα αποχαιρέτησε τον Στρατηγό του ελληνικού ποδοσφαίρου.
«Η οικογένεια του Παναθηναϊκού θρηνεί σήμερα την απώλεια του κορυφαίου των κορυφαίων, του Μίμη Δομάζου. Είναι μία ημέρα πένθους για τον σύλλογο. Ο εμβληματικός Στρατηγός του Παναθηναϊκού μας πέρασε στην αιωνιότητα. Θα μείνει αθάνατος στη μνήμη όλων μας και τα επιτεύγματά του θα θυμίζουν και στις επόμενες γενιές ότι ο Μίμης Δομάζος ήταν ένας και μοναδικός.
Ο Στρατηγός ήταν, είναι και θα είναι ο σπουδαιότερος ποδοσφαιριστής που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Υπήρξε ο πρώτος των πρώτων. Ήταν ο μεγάλος αρχηγός και ο ηγέτης του Τριφυλλιού στα 20 χρόνια κατά τα οποία τίμησε τη φανέλα του συλλόγου και λατρεύτηκε απ’ τους φιλάθλους όσο κανείς άλλος. Ήταν το «δέκα το καλό»! Ήταν εκείνος τον οποίο είχαν όλοι ως πρότυπο. Ήταν αυτός που άπαντες ήθελαν να έχουν αρχηγό τους. Ήταν εκείνος, τον οποίο κανείς δεν ήθελε αντίπαλο. Ήταν ο καλύτερος άσος των γηπέδων που έβγαλε ποτέ αυτή η χώρα.
Γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1942 και άρχισε το ποδόσφαιρο στις αλάνες των Αμπελοκήπων πέριξ της Λεωφόρου. Σε ηλικία 13 ετών έβγαλε το πρώτο του δελτίο με την Άμυνα Αμπελοκήπων. Το ταλέντο του ήταν απαράμιλλο και ο Παναθηναϊκός ήταν το πεπρωμένο του. Η ανεπίσημη πρεμιέρα του με τα πράσινα ως δεξί εξτρέμ έγινε σε φιλικό αγώνα εναντίον της ΑΕΚ για το Κύπελλο των Χριστουγέννων, που διεξήχθη στις 26 Δεκεμβρίου 1958. Ο τότε προπονητής των Πρασίνων, Σβέτισλαβ Γκλίσοβιτς εισηγήθηκε το 1959, την απόκτησή τού υπερταλαντούχου νεαρού άσου και ο Μίμης Δομάζος πήρε μετεγγραφή στον Παναθηναϊκό σε ηλικία μόλις 17 ετών.
Τη μέρα που φόρεσε και επίσημα τη φανέλα του Τριφυλλιού, ουσιαστικά άλλαξε ο ρους της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Επί των ημερών του ο Παναθηναϊκός ήταν κυρίαρχος: κατέκτησε εννέα πρωταθλήματα (1960, 1961, 1962, 1964, 1965, 1969, 1970, 1972, 1977), τρία Κύπελλα (1967, 1969, 1977), κι ένα Βαλκανικό Κύπελλο (1977).
Ο σύλλογος έγινε πασίγνωστος στα πέρατα της γης και ο Δομάζος ήταν το πιο λαμπρό αστέρι του. Αποκορύφωμα της «χρυσής» εποχής του Δομάζου αποτέλεσε η επική πορεία του Τριφυλλιού μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971. Στο θρυλικό Γουέμπλεϊ μπήκε πρώτος στον αγωνιστικό χώρο ως αρχηγός της μοναδικής ελληνικής ομάδας που έπαιξε ποτέ σε τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Αργότερα, ηγήθηκε των Πρασίνων και στον ιστορικό διπλό τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου απέναντι στη Νασιονάλ Μοντεβιδέο. Ο «στρατηγός» αγέρωχος μπροστά με το νούμερο δέκα στην πλάτη και με το περιβραχιόνιο στο μπράτσο να δείχνει τον δρόμο και να εμπνέει τους συμπαίκτες του. Όπως έκανε πάντοτε σε όλα τα γήπεδα…
Έπαιξε αδιάκοπα στον Παναθηναϊκό απ’ το καλοκαίρι του 1959 ως το 1978. Επέστρεψε τον Δεκέμβριο του 1979 προκειμένου να κλείσει την τεράστια καριέρα του στην ομάδα της καρδιάς του. Φόρεσε τα πράσινα για 20 σεζόν πραγματοποιώντας 504 παρουσίες με το Τριφύλλι στο στήθος. Είναι ο κορυφαίος σε συμμετοχές στην ιστορία του Παναθηναϊκού αλλά και συνολικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο (538 ματς, 141 γκολ). Αγωνίστηκε 39 φορές στα Κύπελλα Ευρώπης, ενώ συνολικά ξεπέρασε τα 600 παιχνίδια με το Τριφύλλι στο στήθος!
Ήταν ένας μέγας βιρτουόζος της μπάλας αλλά και ένας σπουδαίος εκτελεστής, όπως καταδεικνύουν τα 165 γκολ που πέτυχε με τον Παναθηναϊκό: 136 στο πρωτάθλημα, 26 στο Κύπελλο και 3 στην Ευρώπη ήταν ο εντυπωσιακός απολογισμός του και σε αυτό το πεδίο.
Γεννημένος νικητής ο Μίμης Δομάζος δεν ήθελε να χάνει ούτε στα φιλικά των παλαίμαχων του Παναθηναϊκού. Με δικό του γκολ το 2000, οι Πράσινοι επικράτησαν με 1-0 των παλαίμαχων του Άγιαξ παίρνοντας ρεβάνς για τον χαμένο τελικό του 1971.
Ο Δομάζος παρέμεινε μια ολόκληρη ζωή δίπλα στον Παναθηναϊκό, διατελώντας κατά περιόδους και μέλος της διοίκησης της ομάδας. Δεν έλειψε ποτέ από αγώνα του Παναθηναϊκού του. Με κρύα και βροχές, ακόμα και σε δύσκολες αγωνιστικά εποχές για τον σύλλογο, ο «στρατηγός» έδινε ανελλιπώς το «παρών» στην εξέδρα. Αιώνια παθιασμένος με το ποδόσφαιρο, αιώνια ερωτευμένος με τον Παναθηναϊκό…
Ο αξεπέραστος Δομάζος, ο «στρατηγός των στρατηγών», ο λατρεμένος μας Μίμης, δεν είναι πια μαζί μας. Το αστέρι του όμως, θα λάμπει παντοτινά και θα αποτελεί οδηγό για τις νέες γενιές στον Παναθηναϊκό.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους του.