Ο Ολυμπιακός πήρε την πρώτη του νίκη στη φετινή Euroleague, με περισσότερο άγχος απ’ ό,τι αρχικά φαινόταν αλλά και απ’ όσο θα ήθελε ο κόσμος του στο ΣΕΦ. Το όχι και τόσο εμπορικό όνομα της Ζαλγκίρις ενδέχεται να παρασύρει πολλούς σε λανθασμένα συμπεράσματα, οι οποίοι ενδεχομένως να μη λαμβάνουν υπόψη τους πως οι Λιθουανοί «έπνιξαν» την Μπαρτσελόνα στην πρεμιέρα. Είναι δε εντυπωσιακό πως το σκορ εκείνου του αγώνα ήταν σχεδόν πανομοιότυπο με το χθεσινό: 74-67 στο Κάουνας, 74-68 στο Φάληρο.
Στα αρνητικά των Ερυθρόλευκων συγκαταλέχθηκαν και πάλι τα αφύσικα πολλά χαμένα ριμπάουντ στην άμυνα, αφού από τα 15 επιθετικά της Φενέρ φτάσαμε στα 18 των Λιθουανών. Η παράμετρος της απουσίας των δυο πύργων (ο Μουσταφά Φαλ αγωνίστηκε εσπευσμένα για 6:30 χωρίς βεβαίως να μπορεί να κριθεί μετά από τόσο μεγάλη αγωνιστική αποχή) εξηγεί μονάχα αποσπασματικά το πρόβλημα, δεδομένου ότι το ριμπάουντ είναι πάντοτε ομαδική δουλειά.
Η αστοχία από μακριά, ακόμα και στα (πολλά) ελεύθερα σουτ που πήραν οι παίκτες του Μπαρτζώκα είναι ένα ακόμη αρνητικό στοιχείο, το οποίο όμως μάλλον αποτελεί περισσότερο ένα συγκυριακό φαινόμενο και όχι κάτι που θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά ενόψει συνέχειας. Εκτός αν κάποιος θεωρεί ότι είναι πιθανό να βλέπουμε συχνά τους Βεζένκοφ, Ντόρσεϊ και Πίτερς να κλείνουν ένα ματς χωρίς εύστοχο τρίποντο…
Υπάρχουν όμως και κάμποσα θετικά από την αγχωτική – αλλά και άκρως εκνευριστική, όχι μόνο για λόγους αστοχίας αλλά και διαιτησίας – νίκη του Ολυμπιακού. Το σημαντικότερο εξ αυτών είναι η διάθεση όλης της ομάδας να σμπαραλιάσει την επιθετική δραστηριότητα του αντίπαλου. Το +15 του πρώτου δεκαλέπτου μοιάζει εξωπραγματικό όταν λάβουμε υπόψη μας πως οι Πειραιώτες δέχθηκαν μόλις 6 πόντους στο συγκεκριμένο διάστημα. Με τη συμβολή μάλιστα όλων ανεξαιρέτως σε αυτό το επίτευγμα.
Επιλέξαμε να ξεχωρίσουμε έναν παίκτη για την αναφορά στο αμυντικό σκέλος. Για κάποιον λόγο έχει επικρατήσει η εντύπωση πως η παρουσία του Μόουζες Ράιτ στο παρκέ συνδυάζεται με κάποιου είδους «αμυντική κατάρρευση» του Ολυμπιακού. Προφανέστατα όσοι ισχυρίζονται κάτι τέτοιο δεν κοιτάζουν ποτέ το +/- του Μωυσή στη στατιστική, το οποίο είναι σχεδόν πάντα θετικό και από τα υψηλότερα στο ρόστερ (ακόμα και στις ήττες είναι οριακά θετικό ή ελάχιστα αρνητικό), όσα λεπτά κι αν αγωνίζεται.
Ο τρόπος με τον οποίο αμύνθηκε η Ζαλγκίρις κλείνοντας πολύ μέσα στη ρακέτα της, είχε ως αποτέλεσμα να περιοριστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η τροφοδοσία προς τον Αμερικανό, ο οποίος πήρε τρία σουτ όλα κι όλα: δυο από το high post και ένα έξω από τα 6,75, όλα χαμένα. Η ασυνήθιστα χαμηλή συμβολή του στο σκοράρισμα όμως (2 πόντοι) συνοδεύτηκε από τρομερή επιρροή στο αμυντικό σκέλος.
Το +13 του Ράιτ ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο της βραδιάς, πίσω από το εντυπωσιακό +16 του Λούκα Βιλντόσα, ο οποίος επίσης δεν σκόραρε πολύ (5 πόντοι) αλλά είχε σημαντική συνεισφορά σε πολλούς – κατά κανόνα μη μετρήσιμους ατομικά – τομείς του παιχνιδιού. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο ωστόσο ήταν πως με τον Μόουζες Ράιτ στο παρκέ (ο οποίος συμμετείχε σε πάρα πολλά σχήματα, αγωνιζόμενος και στις τέσσερις περιόδους), η ερυθρόλευκη άμυνα έμοιαζε με ναρκοπέδιο.
Στα 22 λεπτά που αγωνίστηκε ο 25χρονος σέντερ, ο Ολυμπιακός δέχθηκε μόλις 27 από τους 68 πόντους που σκόραρε συνολικά η Ζαλγκίρις. Στα υπόλοιπα 18 που βρισκόταν στον πάγκο, οι Λιθουανοί έβαλαν 41 πόντους. Για να το κάνουμε ακόμα πιο σαφές, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα δεχόταν 1,2 πόντους το λεπτό με τον Ράιτ στο παρκέ και 2,2 (σχεδόν τους διπλάσιους δηλαδή) όταν αυτός ήταν εκτός πεντάδας!
Οι καλές ειδήσεις για τον Ολυμπιακό δεν σταματούν εδώ. Η απόκτηση του Εβάν Φουρνιέ στις αρχές του περασμένου μήνα προκάλεσε ντελίριο ενθουσιασμού στον κόσμο της ομάδας και δικαιολογημένα. Ωστόσο, ήταν πολλοί εκείνοι που πίστεψαν ότι ο Γάλλος σταρ θα ξεκινούσε βάζοντας 20 πόντους σε κάθε ματς, αγνοώντας όχι μόνο τον απαιτούμενο χρόνο προσαρμογής από το NBA στην Ευρώπη, αλλά και αυτόν της απόκτησης ρυθμού μετά τη σχετικά υποτονική τελευταία διετία του με 32 ματς πέρυσι και 27 πρόπερσι.
Ο Φουρνιέ έδειξε κόντρα στους Λιθουανούς μερικά ψήγματα από την τεράστια κλάση του. Πέρα από τους 15 πόντους (που θα μπορούσαν να είναι περισσότεροι αν δεν έχανε τρεις βολές και αν ήταν λίγο πιο τυχερός σε κάποιες προσπάθειες κοντά στο καλάθι), ο δις αργυρός Ολυμπιονίκης ήταν κομβικός και στην άμυνα, ειδικά στην πρώτη περίοδο που είχε μεγάλα αποθέματα ενέργειας και φρεσκάδας.
Απ’ όσα έκανε ο Εβάν το βράδυ της Παρασκευής, θα ξεχωρίσουμε δυο φάσεις. Αναφερόμαστε στις δυο προσπάθειες που πήρε με το 24άρι λήγει αμέσως με το που έφυγε η μπάλα από το χέρι του. Η πρώτη ήταν στο 2-0, εκεί όπου οι μάλλον… κακόπιστοι διαιτητές της αναμέτρησης πήγαν στο μόνιτορ για να βεβαιωθούν ότι το καλάθι ήταν εκπρόθεσμο. Και η δεύτερη ήταν στη αρχή της 3ης περιόδου, εκεί όπου χρειάστηκε να εκτελέσει από το τρίποντο για ένα ακόμη μεγάλο σουτ στην εκπνοή της επίθεσης.
Δείτε όσα έκανε ο εξαιρετικός Εβάν Φουρνιέ απέναντι στη Ζαλγκίρις
Μπορεί ακόμη να είναι πολύ νωρίς, οφείλουμε εντούτοις να επισημάνουμε ότι είναι μεγάλη ευλογία να ξέρεις ότι υπάρχει στην ομάδα σου ένας τύπος που θα αναλάβει την ευθύνη του σουτ όταν το 24άρι κοκκινίζει. Και ακόμα περισσότερο όταν σου δίνει την εγγύηση πως κατά πάσα πιθανότητα θα βρει στόχο. Τέτοιες καταστάσεις δεν απαιτούν μονάχα κλάση αλλά και μεγάλη προσωπικότητα. Και την προσωπικότητα του Φουρνιέ δεν την έχουν πολλοί παίκτες στην Ευρώπη.