Ότι ο Δημήτρης Ιτούδης είναι ένας από τους αγαπημένους ενός ολόκληρου «συστήματος» που για χρόνια δρούσε παρασιτικά στο ελληνικό μπάσκετ, το ξέρουν και οι πέτρες. Όπως αγαπημένος για το ίδιο «σύστημα» είναι οποιοσδήποτε σχετίστηκε με τον Παναθηναϊκό, την ομάδα που συντηρούσε για χρόνια τον «φάρο» του Γιώργου Βασιλακόπουλου.
Από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός τέθηκε απέναντι στη Φενέρ, ήταν δεδομένο πως οι πρώην αυλικοί του «συστήματος» θα έπαιρναν εργολαβία το θάψιμο του Γιώργου Μπαρτζώκα και κατ’ επέκταση της ομάδας του, προκειμένου να εμφανίσουν τον Ιτούδη ως κράμα Πόποβιτς και Φιλ Τζάκσον. Και δώστου οι βαθυστόχαστες αναλύσεις για την «τακτική υπεροχή» του Ιτούδη, και να οι μπηχτές στον Μπαρτζώκα που το πλάνο του ήταν «ως εδώ και μη παρέκει».
Στον χορό των «αγαπητικών», όπως τους χαρακτήρισε ο διευθυντής του Athlosnews.gr, στην… επικών διαστάσεων «τριλογία» του, μπήκαν άθελά τους και κάποιοι μη σεσημασμένοι. Οι οποίοι τσίμπησαν από τη μαζικότητα της προπαγάνδας και άρχισαν κι αυτοί με τη σειρά τους να γράφουν για ανωτερότητες και άλλα τέτοια γραφικά. Για το ξύλο αλά Λιμόζ της εποχής Μάλκοβιτς αλλά και την άνευ προηγουμένου διαιτητική ασυλία προς τη Φενέρ ούτε λόγος.
Κανείς από αυτούς τους αναλυτές δεν αναρωτήθηκε για παράδειγμα πώς γίνεται σε 60 αγωνιστικά λεπτά ο Σάσα Βεζένκοφ να μην έχει κερδίσει ούτε ένα από τα φάουλ από τα… 200 που του έγιναν, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε μετά το Game 4 ο Γιώργος Μποζίκας. Ή έστω να επιχειρήσει να δώσει μια εξήγηση για το πώς η ομάδα που έχει φάει το ξύλο της αρκούδας εκτέλεσε στο ίδιο ματς τις μισές βολές από την ίδια την αρκούδα.
Τέλος πάντων, πάει κι αυτό. Ο Ολυμπιακός επιβεβαίωσε για 16η φορά τον κανόνα που θέλει τους γηπεδούχους να παίρνουν την πρόκριση στο Game 5 των πλέι οφ της Euroleague. Επίσης άφησε το final four χωρίς τουρκική ομάδα για πρώτη φορά μετά το 2014, έστω κι αν η Φενέρ ουσιαστικά δεν έχει Τούρκους παίκτες (μόνο ο Μεχμέτογλου ήταν στην αποστολή και αυτός δεν έπαιξε ούτε λεπτό στα τρία τελευταία παιχνίδια).
Οι Ερυθρόλευκοι πανηγύρισαν την ιστορική 12η πρόκρισή τους σε final four, αφού είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο. Το κατάφεραν μπροστά στον πύρινο κόσμο τους, σε μια βραδιά γεμάτη ρεκόρ. Όπως το σερί 15-0 στη 2η περίοδο που είναι το μεγαλύτερο στην ιστορία των Game 5 της Euroleague. Ή το double-double του Κώστα Παπανικολάου, το πρώτο του σε αγώνα νοκ άουτ και τρίτο συνολικά στην καριέρα του στη διοργάνωση.
Κυρίως όμως ο Ολυμπιακός συνέχισε την παράδοση που τον θέλει να κάνει φύλλο και φτερό τον Δημήτρη Ιτούδη όπου τον πετυχαίνει σε νοκ άουτ αναμετρήσεις. Μέχρι χτες ο ομοσπονδιακός τεχνικός μετρούσε 2/2 αποκλεισμούς κόντρα στους Πειραιώτες που έφεραν και οι δυο την υπογραφή του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Ο πρώτος στον ημιτελικό του 2015 και ο δεύτερος στον ημιτελικό του 2017.
Η αλήθεια είναι πως αποδείχτηκαν γρουσούζικες αυτές οι προκρίσεις, με τον Ολυμπιακό να χάνει στους τελικούς από Ρεάλ και Φενέρ αντίστοιχα. Η τρίτη φορά όμως μπορεί να αποδειχθεί φαρμακερή. Ο Ιτούδης αποκλείστηκε ξανά από τους Ερυθρόλευκους, αυτή τη φορά μάλιστα σε σειρά 5 αγώνων. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που μπορεί να επιβεβαιώσει πως τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία κόντρα στον μπασκετικό Ολυμπιακό, αυτός είναι σίγουρα ο ομοσπονδιακός τεχνικός.
Με τη χθεσινή επιβλητική εμφάνιση ο Μπαρτζώκας απέδειξε για ακόμα μια φορά πως είναι ο κορυφαίος προπονητής στη Euroleague την τελευταία διετία. Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι αυτά τα επιτεύγματα έρχονται μέσα στον οργανισμό που λέγεται KAE Ολυμπιακός, το «παγκόσμιο φαινόμενο» όπως το χαρακτήρισε ο Γιώργος Αγγελόπουλος στην έκσταση των πανηγυρισμών αλλά χωρίς να υπερβάλει καθόλου.
Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του δυο ακόμη ματς μέχρι να γράψει ιστορία ως η πρώτη ομάδα που παίρνει την κούπα μετά την πρωτιά στην κανονικά περίοδο. Ταυτόχρονα έχουν απομείνει άλλα δυο παιχνίδια προκειμένου να πάρουν κάποια χαρά οι άλλοτε «φαροφύλακες». Γιατί δεν πρέπει να αμφιβάλει κανείς σας: τις τελευταίες εβδομάδες αποθέωναν τον Ιτούδη, τώρα θα γίνουν όλοι Μπαρτσελόνα ή και Παρτιζάν, αν η ομάδα του Ομπράντοβιτς περάσει την αποδεκατισμένη Ρεάλ.
Και έχει ο (αντιολυμπιακός) θεός…