Κάποιες φορές οι εικόνες μιλούν από μόνες τους. Δεν χρειάζεται να πεις πολλά όταν έχεις ζήσει μια τέτοια βραδιά στο ΣΕΦ κι αυτό το έδειξαν όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού που ήταν ενθουσιασμένοι με τα όσα βίωσαν.
Τρίτος ευρωπαϊκός τίτλος. Πρώτος μετά από 18 χρόνια στον 8ο ευρωπαϊκό τελικό. Επιστροφή στο ΣΕΦ μπροστά σε περισσότερους από 13.000 φίλους του για να πανηγυρίσει κάτι ιστορικό. Ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε αυτή την ευκαιρία να την αφήσει να πάει χαμένη, ήταν εξαρχής το φαβορί απέναντι στη Μακάμπι και πανηγύρισε την κατάκτηση του Challenge Cup μέσα σε ένα πραγματικό… καμίνι.
«Κατά τη διάρκεια του τελευταίου πόντου, πέρασε από το μυαλό μου όλος αυτός ο δρόμος που διανύσαμε για να φτάσουμε ως εδώ. Είμαι περήφανος για το σύλλογο και τους φιλάθλους μας και φυσικά, νιώθω χαρά για τους παίκτες και τους συνεργάτες μου. Θέλω να αφιερώσω αυτό το τρόπαιο στα θύματα της πρόσφατης τραγωδίας στα Τέμπη», δήλωσε ο Αλμπέρτο Τζουλιάνι με τον άμεσο συνεργάτη του, Αντώνη Βουρδέρη να κινείται στο ίδιο μήκος κύματος και να περνά προς τα έξω το πόσο επηρεάστηκαν όλοι από το σιδηροδρομικό δυστύχημα. Είπαμε, είναι ένας πολύ δύσκολος μήνας για τη χώρα και όταν έχεις το βήμα και τον χαρακτήρα, τέτοιες δηλώσεις που βγαίνουν από την καρδιά σου σε ανεβάζουν πολύ στα μάτια όλων.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, οι Ερυθρόλευκοι έκαναν ένα νευρικό ξεκίνημα με πολλά λάθη από τη γραμμή του σέρβις. Όταν πήγε ο (απίθανος φετινός) Παγένκ στα εννέα μέτρα, το πρώτο σετ πήρε τον δρόμο του.
«Δεν της ταιριάζουμε ως ομάδα. Θέλει να παίζει γρήγορα, είναι δυνατή στο φιλέ και τους σταματήσαμε αρκετές φορές. Τους βάλαμε σε έναν δύσκολο δρόμο με το σέρβις μας και δεν μπορούσαν να βγουν εύκολα από αυτόν και έτσι ήρθαν οι δύο νίκες», είπε στον ΑΘΛΟ ο Ραφαήλ Κουμεντάκης. Δεν έχει άδικο.
Μια ομάδα που στηρίζεται στην καλή υποδοχή και στον πρώτο χρόνο, δεν μπόρεσε να είναι ανταγωνιστική στο φιλέ. Ο Μπατσκάλα και ο Σοκόλοφ πήραν 10 μπάλες συνολικά, τελείωσαν μόλις τις τέσσερις και υπέπεσαν σε τρία λάθη για να πιαστούν κι άλλες τρεις φορές στο μπλοκ.
Ο Ιγκλέσιας δεν έπαιζε γρήγορα και ο Ολυμπιακός απλώς έκλεινε σωστά τους περιφερειακούς με αποτέλεσμα και οι τρεις (Γκράσο, Φόγιερ, Σαφόνοφ) να έχουν 13/51 επιθέσεις! Η ομάδα του Αλμπέρτο Τζουλιάνι τρόμαξε στο φιλέ τους Ισραηλινούς για αυτό και στα δύο παιχνίδια είχαν πολλές άουτ επιθέσεις πέρα από τα μπλοκ που δέχθηκαν.
Ασφαλώς εδώ αξίζει να σταθούμε στην παρουσία του Γκουσταβάο που ήρθε αθόρυβα και απογείωσε το ερυθρόλευκο κέντρο τόσο στα ματς με τον Παναθηναϊκό όσο και κόντρα στη Μακάμπι (επτά μπλοκ στο ΣΕΦ από τα 15 της ομάδας του). Τι μεταγραφή κι αυτή, πόσο καλή προσθήκη για τις ανάγκες του Ολυμπιακού. Δεν ήταν τυχαίο ότι πέρυσι στην ψηφοφορία της CEV αναδείχθηκε ο αγαπημένος κεντρικός των φιλάθλων στο Champions League.
Το βραβείο του πολυτιμότερου πήγε στον Ντράγκαν Τράβιτσα, ωστόσο στα δικά μας μάτια αυτός που έκανε τη διαφορά είναι ο Κουμεντάκης. Ο 30χρονος ακραίος έχει ακούσει ένα σωρό πράγματα στην καριέρα του αλλά εδώ και μια διετία είναι ο παίκτης που όλοι περίμεναν πως θα γίνει κάποια στιγμή. Όταν σε τέτοιο παιχνίδι έχεις 13 πόντους με 10/14 επιθέσεις (71% με μόλις ένα λάθος), έναν άσο (μόλις δύο χαμένα σέρβις), δύο μπλοκ και 73% υποδοχή με 60% άριστες (χωρίς λάθος) σε 15 προσπάθειες, τότε αξίζεις το βραβείο.
Από την άλλη, κάποιες πάσες του Τράβιτσα ήταν πραγματικά ονειρεμένες. Άψογες συνεργασίες ως συνήθως με τον Παγένκ, καλό διάβασμα του αντίπαλου μπλοκ και των θέσεων και φυσικά αξιοποίηση όλων των συμπαικτών του που άγγιξαν το 60% στην επίθεση. Χώρια φυσικά τα τρία μπλοκ που έκανε με περίσσεια αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα.
Χωρίς να πάρει τους πολλούς άσους (Παγένκ και Στερν έκαναν σπουδαία δουλειά στο σέρβις), ο Ολυμπιακός τράβηξε τη Μακάμπι μακριά από την μπροστινή ζώνη όπως στο Τελ Αβίβ και απέκτησε τον πλήρη έλεγχο του αγώνα. Το side out λειτούργησε επίσης μια χαρά και στην κόντρα μπάλα υπήρχαν οι παίκτες για να τελειώσουν τις φάσεις σωστά.
Πέρα όμως από τη δουλειά στο τακτικό σκέλος, αυτό που πηγάζει από το ερυθρόλευκο στρατόπεδο είναι η πίστη στο σύνολο: όλοι θεωρούνται μέρος της αλυσίδας, όλοι έχουν συνεισφορά στην επιτυχία περισσότερο ή λιγότερο. Αυτό είναι και το μεγάλο κέρδος πέρα από τα όποια τρόπαια.
Η εμπιστοσύνη και το να νιώθεις καλά σε έναν οργανισμό που δουλεύει σωστά σε οικογενειακό και επαγγελματικό κλίμα με στόχο να ανταμειφθεί στο τάραφλεξ. Άλλες φορές θα πετύχεις, άλλες θα αποτύχεις γιατί πουθενά δεν αγωνίζεσαι μόνος και γιατί στον αθλητισμό υπάρχουν όλα.
Το σίγουρο είναι ότι η ομάδα του Αλμπέρτο Τζουλιάνι τράβηξε μια γραμμή στην περυσινή σεζόν και διόρθωσε τα λάθη της με σεβασμό στο άθλημα δημιουργώντας ένα σύνολο αθλητών που χαίρεται να παίζει ο ένας για τον άλλον και όλοι μαζί για τον Ολυμπιακό.
Αντί επιλόγου: Μπροστά τους οι Ερυθρόλευκοι έχουν να διεκδικήσουν ακόμα τρεις τίτλους και λόγω περιορισμών των ξένων ο Γκουσταβάο δεν θα έχει δικαίωμα συμμετοχής. Αυτό σημαίνει πως τόσο ο Λινάρδος όσο και ο Παπαγγελόπουλος θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο επιδραστικοί στο μπλοκ ακόμα κι αν αυτό δεν σημαίνει kill, αλλά τακτική με το να σπάσουν μπάλες στο φιλέ για να ακολουθήσουν κόντρα μπάλες.
Θα έχουν ενδιαφέρον οι μονομαχίες σε όλες τις διοργανώσεις. Το βέβαιο είναι πως ο Ολυμπιακός πέτυχε τον μεγαλύτερο στόχο της σεζόν που σε μεγάλο βαθμό σκεπάζει τις εγχώριες διοργανώσεις. Άλλωστε, δεν έχεις τη δυνατότητα να κατακτάς κάθε χρόνο ευρωπαϊκό τίτλο.