Ο Άρης έφυγε ηττημένος από τη Λεωφόρο σε ένα ματς που κατέβηκε για να μην το χάσει, ζόρισε αρκετά τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό αλλά στο τέλος μόνο σοφότερος δεν έγινε.
Κι αυτό γιατί ο Άλαν Πάρντιου περισσότερε μπέρδεψε τους παίκτες του παρά τους ένωσε σαν σύνολο, κάτι που φάνηκε από την 5η διαφορετική ενδεκάδα που επιλέγει σε ισάριθμα ματς στον πάγκο των Κιτρίνων.
Βέβαια, στο ντέρμπι του «Απόστολος Νικολαϊδης» ο Βρετανός τεχνικός είχε ένα πλάνο -έστω αμυντικό- το οποίο υπηρέτησε μέχρι το τέλος ψάχνοντας παράλληλα τη στιγμή του στην επίθεση. Ένα πλάνο που έφερε τον Εμπακατά σε θέση εξτρέμ για να περιορίσει την δραστήρια αριστερή πλευρά των Πρασίνων με Βέρμπιτς και Χουάνκαρ και για κάποιο λόγο (ξανά) τον Μανού Γκαρθία στον πάγκο για 90 λεπτά και τον Γκρέι… ξενερωμένο ως δεύτερη επιλογή πίσω από τον Ζερβινιό.
Εκ του αποτελέσματος, ο Άρης πλήρωσε μία κακή στιγμή του σε μία στημένη μπάλα, αν και και το κακό είχε γίνει από το 60′ όταν χωρίς λόγο «πρόδωσε» το πλάνο που υπηρέτησε σε μεγάλο βαθμό στο πρώτο 45λεπτο και αποφάσισε να οπισθοχωρήσει, χάνοντας αρκετά από την ανασταλτική του λειτουργία -έως και κυριαρχία- στο χώρο της μεσαίας γραμμής, μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Εκεί, για άλλο ένα παιχνίδι, κυριαρχούσε ο Πίτερ Ετέμπο. Για τον Νιγηριανό χαφ τα είπαμε και σε προηγούμενο κείμενο, καθότι η ποιότητά του και η φρεσκάδα που προσδίδει στο κέντρο του Άρη φάνηκαν από την αρχή. Στη Λεωφόρο έδειξε ότι μπορεί να ανταπεξέλθει εξίσου καλά και σε καταστάσεις που η ομάδα του είτε θα βρεθεί πίσω από την μπάλα είτε θα χρειαστεί να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο και να «χτυπήσει» στην κόντρα.
Σε 97 λεπτά στη Λεωφόρο, ο Αφρικανός μέσος έκανε συνολικά 62 επαφές με την μπάλα, δείγμα του ότι σχεδόν κάθε επίθεση του Άρη περνούσε από τα πόδια του, ενώ για δεύτερο σερί ματς διατήρησε τα αρκετά υψηλά ποσοστά ευστοχίας του στις μεταβιβάσεις (41/49, 84%). Παράλληλα, κέρδισε τις μισές μονομαχίες στις οποίες αναμείχθηκε (5/10) και όπως βλέπετε στο παρακάτω γράφημα ήταν και πάλι παντού στη μεσαία γραμμή, καλύπτοντας μέχρι και χώρους στους οποίους θα έπρεπε να βρίσκονται οι Νταμπό και Ματέο Γκαρσία.
Τη στιγμή που ο Ετέμπο έφτιαχνε τα πάντα από πίσω, ο Ιτούρμπε τα «χαλούσε» όλα μπροστά. Σε δύο και μάλιστα «κολλητές» περιπτώσεις ο Παραγουανός άσος κρέμασε την ομάδα του με τις επιλογές του και απέδειξε ότι πολλές φορές το ταλέντο των Λατίνων ποδοσφαιριστών μπαίνει πάνω από το καθαρό μυαλό. Γιατί αυτό έπρεπε να έχει στη φάση του 16ου λεπτού, όταν στην πρώτη καλή επιθετική ενέργεια των Θεσσαλονικέων αρκούσε μία δική του πάσα για να φέρει τον Ζερβινιό φάτσα με το 0-1.
Δεν τη μοίρασε ποτέ και στη νέα ευκαιρία που του παρουσιάστηκε λίγο αργότερα πήγε να κρεμάσει αντί να εκτελέσει συρτά τον Μπρινιόλι. Βέβαια, για εκεί δεν μπορείς να του πεις κάτι, καθώς ήταν ούτως ή άλλως σε δύσκολη γωνία και έπρεπε να σκεφτεί γρήγορα. Στη φάση με τον Ζερβινιό, όμως, δεν βρίσκονται δικαιολογίες.
Μέσα σε όλα αυτά τα γεγονότα του χθεσινοβραδινού αγώνα, ο Πάρντιου δεν μπόρεσε όπως και στα παιχνίδια με Βόλο, Ιωνικό και ΑΕΚ να αλλάξει το κουμπί και τη ρότα του αγώνα για την ομάδα του, δεν πήρε ρίσκα, τα περίμενε όλα από τον Ετέμπο και τελικά το πλήρωσε.
Μάλιστα, η ήττα σε μία δύσκολη έδρα όπως αυτή του Παναθηναϊκού θα είναι το λιγότερο κακό, σε περίπτωση που συνεχιστεί η «ξενέρα» των Γκρέι και Μανού Γκαρθία. Δύο παικτών που αποκτήθηκαν για βασικοί κι από παίκτες-κλειδιά του φετινού ρόστερ καταλήγουν να βλέπουν την πλάτη του ξεχασμένου Ματέο και του 35άρη Ζερβινιό…
Υ.Γ. Ο Άρης είναι μία εντελώς διαφορετική ομάδα χωρίς τους Μαντσίνι, Μπράμπετς και Ντουκουρέ. Η επιστροφή τους κρίνεται απαραίτητη, αν και από μόνοι τους δεν αρκούν για να αλλάξουν την κατάσταση σε μία ομάδα που μπαίνουμε στον Νοέμβριο κι αυτή ακόμα χτίζεται. Οι 13 διαφορετικές ενδεκάδες σε 13 ματς έως τώρα στη σεζόν, δείχνουν την σκληρή αλήθεια.