Τα λάθη του Μπούργος, η ατυχία του Καμάτσο και η ρεβάνς στο κατάμεστο Βικελίδης που για τον Άρη κρύβει κάτι από Ατλέτικο, Μόλντε και Αστάνα…
Ο Άρης έκανε λάθη, τα πλήρωσε και τελικά έφυγε με σκυμμένο κεφάλι από το Τελ Αβίβ, παρόλο που θα μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα του ενόψει της ρεβάνς με ένα απλό άγγιγμα. Απλό στα λόγια και για όσους το είδα από τις κερκίδες ή τον καναπέ. Για τον Ράφαελ Καμάτσο ήταν μία άτυχη στιγμή, που θα μπορούσε να τύχει στον καθένα.
Για τον Άρη όμως αποτελεί ένα πισωγύρισμα στο καλοκαίρι του 2019 όταν έφυγε με 3 γκολ στην «πλάτη» από τη Νορβηγία αλλά «έπνιξε» τη Μόλντε στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Το ότι τελικά αποκλείστηκε δε λέει και πολλά, αφού εκείνες οι συνθήκες του δείχνουν τον (μονό)δρομο στο σήμερα, απέναντι στην σαφώς πιο έμπειρη και ψιλιασμένη Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Ναι, οι Κίτρινοι ήταν κάκιστοι στην ανασταλτική τους λειτουργία κυρίως στο πρώτο ημίχρονο και νωθροί, σχεδόν ανοργάνωτοι στην άμυνα. Αλλά αυτό μπορεί και πρέπει να αλλάξει σε έξι ημέρες από σήμερα (11/8) σε μία ρεβάνς που ο κόσμος θα δώσει το «παρών» με τις μνήμες του 15Αγυουστου του 2019 έντονες στο μυαλό του.
Τότε ο Άρης κυνηγούσε να επιστρέψει από το 3-0 της Νορβηγίας και τα έκανε όλα σωστά. Ακόμα και στην παράταση που δέχθηκε τη «μαχαιριά» του 3-1 δεν έχασε την προσήλωσή του, παρέμεινε πιστός στο πλάνο και δημιούργησε ευκαιρίες για να μπει ξανά στο παιχνίδι της πρόκρισης. Μάλιστα, κάτι ανάλογο έγινε και πέρυσι κόντρα στην Αστάνα, με τον Άρη να καλείται να ανατρέψει το 2-0 του Καζακστάν αλλά «θόλωσε» στο Βικελίδης όταν σχεδόν άγγιξε το θαύμα της ανατροπής.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ο Άρης παρουσιάστηκε αδιάβαστος στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού στο «Μπλούμφιλντ» και με απανωτά λάθη στον χώρο της μεσαίας γραμμής δεν βρήκε ποτέ τον απαιτούμενο ρυθμό για να ανταπεξέλθει στα τρεξίματα της πιο έτοιμης Μακάμπι.
Οι Κίτρινοι με την είσοδο του Μανού Γκαρθία έγιναν πιο δραστήριοι μεσοεπιθετικά, με τον Ισπανό να βγάζει ορισμένες ατομικές ενέργειες που δείχνουν σε μεγάλο βαθμό την ποιότητά του, αλλά και την ανάγκη να ξεκινήσει από την αρχή στο ματς της επόμενης Πέμπτης.
Εκεί ο Άρης θα χρειαστεί, πέρα από τη δεδομένη στήριξη του κόσμου, ένα 90λεπτο χωρίς λάθη τουλάχιστον μεσοαμυντικά, με κοντά τις γραμμές του, πιο αποτελεσματικούς τους εξτρέμ του (Ιτούρμπε – Μαντσίνι ή Καμάτσο – Πάλμα) και τα μπακ του μεγάλη ημέρα.
Στο Τελ Αβίβ ο Εμπακατά βρέθηκε σε κακή βραδιά έχοντας πολλά θέματα από την πτέρυγά του, από την οποία οι Ισραηλινοί χτυπούσαν κατά ριπάς στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Μπούργος θα πρέπει να κάνει ένα τηλέφωνο στον Σιμεόνε αναφορικά με το πώς θα «δέσει» την άμυνά του ώστε σε πρώτη φάση να κρατήσει το μηδέν στο Βικελίδης και σε δεύτερη να κοιτάξει να εκμεταλλευτεί την μεσοεπιθετική του ποιότητα, που φέτος ξεχειλίζει.
Εν ολίγοις, ένας αγώνας δίχως αύριο, περιθώρια για λάθη και… άστοχα κουντεπιέ μπροστά στη «φλόγα» του Χαριλάου. Σαν αυτούς από το καλοκαίρι του 2019 και του 2021, όταν ο Άρης άγγιξε την υπέρβαση αλλά είχε την τύχη απέναντί του. Ίσως ήρθε η ώρα να τού χαμογελάσει, στην τρίτη και φαρμακερή…