Στο τέταρτο και πιο δυνατό φιλικό παιχνίδι της καλοκαιρινής προετοιμασίας, ο Ολυμπιακός ήταν συμπαγής και ανώτερος από τη Σλάβια Πράγας (1-1). Δεν έδωσε δικαιώματα μεσοαμυντικά, με τη μορφή του Κώστα Μανωλά να δεσπόζει, ενώ δημιούργησε σημαντικές φάσεις για να πάρει τη νίκη και στάθηκε άτυχος στο γκολ της ισοφάρισης (στο σουτ του Ούσου, η μπάλα χτύπησε στον πολύ καλό Κούντε), όπου χρειαζόταν καλύτερη ομαδική αντίδραση έπειτα από την εκτέλεση του κόρνερ. Η μπάλα έπρεπε να απομακρυνθεί, άμεσα και χωρίς δεύτερη σκέψη, εκτός μεγάλης περιοχής.
Προφανώς, σε όλα αυτά τα ματς, το αποτέλεσμα περνάει σε δεύτερη μοίρα. Από τη στιγμή που ο πρώτος επίσημος αγώνας της νέας σεζόν είναι προγραμματισμένος μέσα στον Ιούλιο, η ομάδα πρέπει να είναι έτοιμη και αποτελεσματική στις 20/7, καθώς διακυβεύεται ο πρώτος μεγάλος στόχος, που είναι η επιστροφή στη φάση των ομίλων του Champions League.
Το θετικό σημάδι, σε ομαδικό επίπεδο, είναι πως έπειτα από μία σεζόν ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται ξανά να αυξήσει την ένταση και την πίεση στο παιχνίδι του. Δεν θα περιμένει πια τον αντίπαλο στο μισό γήπεδο (ιδιαίτερα στα σημαντικά παιχνίδια), όταν δεν έχει την μπάλα στην κατοχή του, αλλά θέλει να στηριχθεί στην επιθετική άμυνα και το στοχευμένο πρέσινγκ προκειμένου να κερδίσει μπάλες και να εκμεταλλευτεί την τακτική των αντεπιθέσεων μέσα από την ανισορροπία που μπορεί να προκαλέσει στην άμυνα και τις γραμμές της αντίπαλης ομάδας.
Από εκεί και πέρα, είναι ξεκάθαρο πως χρειάζεται και άλλη ενίσχυση δημιουργικά με έναν καθαρόαιμο winger που θα έχει ευχέρεια στο ένας εναντίον ενός. Οι Ζινκερνάγκελ και Αμπουμπακάρ Καμαρά έπαιξαν μόλις τα πρώτα τους αγωνιστικά λεπτά στο ματς με τη Σλάβια και η άμεση προσαρμογή τους θεωρείται σημείο-«κλειδί» για να μπορέσει ο Ολυμπιακός να «λυθεί» από τη μέση και μπροστά.
Ο Δανός μεσοεπιθετικός είναι παίκτης που τού αρέσει να παίρνει πρωτοβουλίες και οι Ερυθρόλευκοι έχουν ανάγκη τις ενέργειές του, ενώ ο Μαυριτανός κυνηγός δείχνει έτοιμος να αρπάξει την ευκαιρία και να βρει άμεσα θέση στην εντεκάδα, παίζοντας στα πλάγια, όταν η ομάδα θα αγωνίζεται με διάταξη είτε 4-2-3-1 είτε 4-3-3. Όταν ο Ολυμπιακός παίζει με 4-4-2, αναμένεται να έχει τον περιφερειακό ρόλο στην επίθεση, παίζοντας λίγο πιο πίσω από τον Ελ Αραμπί.
Ατομικά, ο ποδοσφαιριστής που πρέπει να βρει ξανά τα γερά πατήματά του είναι ο Γιώργος Μασούρας, ο οποίος μέσα στο 2022 έχει χάσει κάποιες απίστευτες ευκαιρίες και δείχνει κάπως «μαγκωμένος». Στα τελευταία δύο φιλικά κόντρα σε Κρακόβια και Σλάβια Πράγας βρέθηκε σχεδόν με την μπάλα στα δίχτυα (από μία φορά σε κάθε αναμέτρηση), αλλά δεν κατάφερε να βρει στόχο. Ο Έλληνας μεσοεπιθετικός είναι παίκτης που χρειάζεται απλά μία επαφή για να σκοράρει και τα γκολ του είναι απαραίτητα. Δεν πιστεύω ότι τίθεται θέμα αυτοπεποίθησης, απλά δείχνει υπερβολικά αγχωμένος όταν βρίσκεται σε θέση βολής και σκέφτεται περισσότερο από όσο πρέπει την ώρα της τελικής προσπάθειας.
ΥΓ: Επειδή παρερμηνεύτηκε αυτό που έγραψα για τον Μαμαντού Κανέ, ο μέσος από τη Γουινέα είναι το δεύτερο καθαρόαιμο «εξάρι» της ομάδας, με συγκεκριμένα αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Με ειδικό ρόλο όταν αγωνίζεται. Προφανώς, οι Αγκιμπού και Μαντί Καμαρά έχουν την επιθετική άμυνα στο ρεπερτόριό τους, μπορούν και αυτοί να πιέσουν ψηλά και να… αρπάξουν την μπάλα από τον αντίπαλο, αλλά στον Κανέ αυτό το στοιχείο είναι το βασικό χαρακτηριστικό που καθορίζει το παιχνίδι του. Και το έχει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τους δύο συμπατριώτες του, που κινούνται σε άλλους χώρους πάνω στο χορτάρι και παίζουν πιο ψηλά, έχοντας και άλλες αρμοδιότητες. Ο Κανέ κινείται σε συγκεκριμένα μέτρα και τετραγωνικά, οπότε το μεγάλο αγωνιστικό πλεονέκτημά του κρίνεται απαραίτητο για μία ομάδα που θέλει να πιέσει και να κερδίσει μπάλες, αποκτώντας ξανά τον έλεγχο όταν χάσει την κατοχή.