Ο Βασίλης Σπανούλης και το μπάσκετ πάνε μαζί. Ο «V-Span» πριν καν προλάβει να βγάλει τα μπασκετικά του παπούτσια, πρόλαβε να φορέσει στα σκαρπίνια και τις φόρμες! Και το έκανε με το δικό του ξεχωριστό στυλ, με το οποίο και πρόκειται να πορευθεί και στην πορεία του ως προπονητής.
https://athlosnews.gr/to-video-me-ti-vravefsi-tou-spanouli-apo-tin-armani-milano-apotheothike-apo-ton-kosmo-sto-mediolanum-forum/
Τα πρώτα δείγματα με την ομάδα Rinsing Stars στο Adidas Next Generation Tournaments είναι κάτι παραπάνω από θετικά και ο ίδιος με αφορμή την παρουσία του στο Βαρέζε της Ιταλίας για το νέο τουρνουά υπό την αιγίδα της Euroleague, δηλώνει ανυπόμονος για αυτό το νέο κεφάλαιο που ανοίγει στο χώρο του μπάσκετ, υπογραμμίζοντας πως «γνωρίζει ότι μπορεί να γίνει ένας καλός προπονητής, αρκεί να υπερασπιστεί και τις αξίες που είχε σαν παίκτης».
Αναλυτικά τα όσα είπε στο κανάλι των Ακαδημιών της Βαρέζε:
Για τα πράγματα που θέλει να κάνει ως προπονητής: «Οι μελλοντικοί παίκτες, εκείνοι δηλαδή που θα παίξουν τα επόμενα χρόνια στην EuroLeague και το ΝΒΑ, είναι απλώς παιδιά που χρειάζονται αυτό το έξτρα κίνητρο, την έμπνευση και τη βοήθεια ώστε να κάνουν το επόμενη βήμα στην καριέρα τους. Οι λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με την τελειότητα και τη δουλειά είναι πολύ σημαντικές παράμετροι στο μπάσκετ, μαζί φυσικά με την πειθαρχία και τον σεβασμό. Έτσι ήμουν κι εγώ σαν παίκτης. Αφοσιωμένος και πειθαρχημένος, σεβόμουν τους πάντες, δούλευα σκληρά και θέλω να κάνω τα ίδια πράγματα σαν προπονητής».
Για την εμπειρία του στα τουρνουά του Βελιγραδίου και της Πάτρας: «Στο Βελιγράδι παίξαμε διαφορετικό μπάσκετ, στην Πάτρα παίξαμε επίσης διαφορετικό μπάσκετ κι επίσης στο Βαρέζε. Δεν είναι τόσο εύκολο για μένα, να κοουτσάρω δηλαδή διαφορετικούς παίκτες, 12 διαφορετικές κουλτούρες όμως γι’ αυτό είμαι εδώ, για να βοηθήσω αυτά τα παιδιά, για να τα εμπνεύσω και να τους δείξω τον τρόπο να παίξουν μπάσκετ, να τους δώσω κίνητρο. Αν μπορούμε να τους προσφέρουμε κάτι που θα τους φανεί χρήσιμο τα επόμενα χρόνια, θα είμαστε πολύ χαρούμενοι με αυτό».
Για το αν πιστεύει ότι μπορεί να γίνει καλός προπονητής: «Το έκανα συνέχεια, ακόμα κι όταν ήμουν παίκτης. Πάντα μιλούσα με τους προπονητές και τους συμπαίκτες μου, πάντα είχα ιδέες που μοιραζόμουν με τους προπονητές μου. Επομένως, για μένα είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό, έρχεται αυθόρμητα. Ξέρω ότι μπορώ να γίνω καλός προπονητής επειδή έχω το μπάσκετ στο αίμα μου! Όλη τη ζωή μου βλέπω μπάσκετ, είναι κάτι που σκέφτομαι συνέχεια. Είναι πολύ δημιουργικό για μένα να κοουτσάρω παιδιά».
Για τον τρόπο προσέγγισης των νέων παικτών: «Η δουλειά μου είναι να εμπνέω τα νέα παιδιά, να τους δείξω πόσο σημαντικό είναι να δουλεύουν σκληρά, να ακούν, να είναι συγκεντρωμένα, να βάζουν πάντα την ομάδα πάνω από τον εαυτό τους. Αυτή είναι η δουλειά μας. Γι’ αυτό είμαστε εδώ. Έχει να κάνει με την προσωπικότητα και το πως θα προσεγγίσεις τους παίκτες. Πως θα αγγίξεις την καρδιά τους. Όλοι είναι διαφορετικοί χαρακτήρες και πρέπει να βρεις το κουμπί τους. Σε κάποιον πρέπει να φωνάξεις, σε κάποιον πρέπει να δώσεις ένα ποτήρι κρασί! Πρέπει να πάρουμε το 100% από τον καθένα, να αγγίξουμε την καρδιά του και να τον κάνουμε να καταλάβει πως είμαστε ειλικρινείς και θέλουμε το καλύτερο γι’ αυτόν. Όλοι κάνουν λάθη. Κι εμείς κάνουμε λάθη, κάθε μέρα. Το θέμα είναι να τα αναγνωρίζεις, να δεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να βελτιώνεσαι. Το ίδιο ισχύει με τους παίκτες και την ομάδα».