Ο Ανδρέας Μπουχαλάκης δεν έχει ανάγκη (όπως κάθε άνθρωπος) καμία δημόσια συνηγορία, δική μου ή άλλων, υπέρ της ποδοσφαιρικής του αξιοσύνης και της στάσης του απέναντι στα πράγματα, την οποία καθημερινά καταθέτει και επιβεβαιώνει μέσα και έξω από το γήπεδο.
Ο διεθνής χαφ έχει μια συγκριμένη, σχεδόν διάφανη πορεία στα γήπεδα από τότε που ξεκίνησε στον Εργοτέλη, σε όλους τους ενδιάμεσους σταθμούς και και την τελευταία τριετία στον Ολυμπιακό, άρα ουδείς λόγος συνηγορίας μπορεί να αλλάξει την εκτίμηση του καθενός για τον ποδοσφαιριστή και τον άνθρωπο Μπουχαλάκη.
Ανεξάρτητα από την προσωπική του καθενός άποψη για την αγωνιστική του αξία, την «δίκαιη ή μη» παρουσία του στο ρόστερ του Ολυμπιακού και την συμμετοχική προσφορά του στην ομάδα, για τον Μπουχαλάκη όλοι συμφωνούν σε μια, καθολικά επιζητούμενη και στο ποδόσφαιρο, ιδιότητα του: Ο Ανδρέας είναι ένας τίμιος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, δεν έχει παραστήσει ποτέ κάτι που δεν είναι, δεν επιζήτησε ποτέ «να μπει σε ξένα παπούτσια», καταθέτει στο χορτάρι το ταλέντο του, την ικανότητα του, την ετοιμότητα του και περιμένει γι’ αυτά που είναι δικά του αποκτήματα να κριθεί και όχι για όσα δεν μπορεί να κάνει.
Δεν συμφέρει πολλές φορές επικοινωνιακά η στάση αυτή, αλλά ο Μπουχαλάκης αυτήν επέλεξε. Γούστο του και καπέλο του, ευτυχώς για τον ίδιο έχει μια παράξενη ικανότητα οι προπονητές του να τον κρίνουν με αυστηρά ποδοσφαιρικά κριτήρια και όχι με τη «μ@λ@κί@ που δέρνει τον καθένα από εμάς στις εξέδρες, η αξιολόγηση του από τους ειδικούς δείχνει πως και αξία ποδοσφαιρική έχει και ηγετική παρουσία και συνεκτικό ρόλο στην ομάδα του.
Η Λανς εμφανίστηκε στο μετεγγραφικό προσκήνιο του Μπουχαλάκη μετά από ένα δημοσίευμα ενός δημοσιογράφου που (όπως ομολογείται) έχει εξειδίκευση στα θέματα της γαλλικής ομάδας και είναι έγκυρος.
https://athlosnews.gr/i-lans-etoimazei-protasi-6-000-000-eyro-gia-mpoychalaki-symfona-me-toys-galloys/
Η δημοσιοποιημένη πρόθεση (και όχι απόφαση) της ομάδας να ασχοληθεί με τον διεθνή χαφ έγινε ζήτημα στα εγχώρια ΜΜΕ όχι για την αγωνιστική αξία του ποδοσφαιριστή, αλλά για το ποσό με το οποίο αυτή αποτιμάται στο σημερινό ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα.
Τα έξι εκατομμύρια (6.000.000) ευρώ είναι που ξένισαν και προκάλεσαν μια επικοινωνιακή αναταραχή (όχι ακριβώς καταιγίδα), προφανώς στο μυαλό των ειδικών του fb και των υπόλοιπων social media το «προτεινόμενο» ποσό είναι υπερβολικό, γι’ αυτούς ο Μπουχαλάκης κοστίζει «μάξιμουμ ένα, άντε ενάμισι εκατομμύριο, με έξι τον στέλνουν πακέτο και με φιόγκο στη Γαλλία και καθαρίζουν».
Οι αιτιάσεις αυτού του είδους όταν προέρχονται από οπαδούς άλλων ομάδων κρίνονται (και στην οπαδική λογική είναι) λογικές, ανεκτές είναι η καλύτερη έκφραση. Θολώνει ο νους μπροστά στην αξιολόγηση του αντιπάλου όταν ακολουθείς μανιωδώς άλλη ομάδα.
Όταν, όμως, η αρνητική αξιολόγηση προκύπτει, ως συμπέρασμα που αφορά στη σχέση «αξίας χρήσης και αξίας» του διεθνή χαφ από τους οπαδούς της ομάδας του, τότε υπάρχει ένα γενικότερο ζήτημα που αφορά στο ποιος κάνει κουμάντο στο μαγαζί και πως ο κάθε οπαδός αντιλαμβάνεται τα αποτελέσματα του κουμάντου.
Στον Ολυμπιακό και στην αξιολόγηση του Μπουχαλάκη κουμάντο κάνουν ο Μαρτίνς κι ο Μαρινάκης. Ο πρώτος είναι υπεύθυνος για την αγωνιστική εικόνα του ποδοσφαιριστή κι ο δεύτερος πληρώνει. Ο Μπουχαλάκης κάνει και στους δύο για μερικούς πολύ συγκεκριμένους λόγους, άλλωστε αν δεν ήταν έτσι ο προπονητής δεν θα τον είχε στους 12-13 πρώτους στην ομάδα, δεν θα τον ονόμαζε αρχηγό κι ο Μαρινάκης δεν θα του έκανε νέο συμβόλαιο.
Η Λανς, που φέρεται να ψάχνεται για τον Ανδρέα, βλέπει, διαβάζει, μελετάει, ψάχνει, αναζητεί, ικανοποιείται από όσα ο Μαρτίνς κι ο Μαρινάκης εκτιμούν στον κάθε Μπουχαλάκη, αυτά αξιολογεί και γι’ αυτά προσφέρει (αν προσφέρει) αυτά τα χρήματα. Ότι σε κάποιους «εξεδράρχες» φαίνονται πολλά είναι θέμα που αφορά τη δική τους ψυχοπαθολογία και όχι της Λανς.
Δεν είναι βέβαιο πως η Λανς θα κάνει πρόταση για τον Μπουχαλάκη, ούτε πως ο Ολυμπιακός θα διευκολύνει την μετακίνηση του ποδοσφαιριστή σε άλλη ομάδα, εκτός συνόρων. Δεν είναι καθόλου σίγουρο αν ο ίδιος ο Ανδρέας απαιτεί η εργάζεται για μια τέτοια μετακίνηση.
Ό,τι και να συμβεί το θέμα είναι ένα: ο Μπουχαλάκης (ο κάθε αντίστοιχος Μπουχαλάκης) αξιώνει (και πολύ καλά κάνει) μια τίμια αντιμετώπιση από τον καθένα που μεταξύ τυρού και αχλαδιού κρίνει την αξία του και την προσφορά του, όπως τίμιος στο γήπεδο και έξω από αυτό είναι ο ίδιος τόσα χρόνια, με τόσους προπονητές και τόσους συμπαίκτες.
Δεν είπε ποτέ ότι είναι «ο Μέσι των χαφ», δεν ζήτησε ποτέ καμία χάρη στην κοινή κρίση, δεν έψαξε ποτέ περίεργες οδούς προς την αγωνιστική του καταξίωση στη δυσκολότερη ομάδα της χώρας. Προφανώς ψάχνει να κριθεί γι’ αυτό που ο ίδιος είναι (και όχι κάποιος άλλος), αυτό ζητάει κι εκεί η δυσκολία βρίσκεται σε όσους τον κρίνουν, είναι πάντα περισσότερο δύσκολο να κρίνεις την τιμιότητα από την επικοινωνιακή φούσκα.
Αυτά και… καλό του ταξίδι αν αποφασίσει να πάει γι’ άλλες πολιτείες, εξωτικές, δική του είναι η απόφαση, δικό του και το ρίσκο, υγεία να έχει και να συνεχίσει να «προκαλεί» όλους τους προπονηταράδες του πλανήτη! Είναι κι αυτό ένα πολύ μεγάλο προσόν!