Πολλά πράγματα βοήθησαν για να γίνει το «The Last Dance» μία τρομακτική επιτυχία για το Netflix πριν από ελάχιστους μήνες. Από την ανάγκη των ανθρώπων για διασκέδαση σε μία περίεργη εποχή μέχρι τη δίψα που υπάρχει ακόμη και σήμερα για οτιδήποτε σχετίζεται με τον Μάικλ Τζόρνταν, η σειρά που κάλυψε την τελευταία σεζόν της παντοκρατορίας των Σικάγο Μπουλς στο ΝΒΑ άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις.
Είναι, βέβαια, προφανές ότι όλα περιστρέφονται γύρω από τις εκπληκτικές εμφανίσεις του «Air», χάρη στις οποίες οι Μπουλς κατέκτησαν έναν ακόμη τίτλο υπό αρκετά αντίξοες συνθήκες. Ο σκηνοθέτης όμως εξηγεί ότι η σειρά που δημιούργησε ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο από μία βιογραφία του Τζόρνταν. Ο Τζέισον Χέιρ αποκάλυψε ότι η σειρά των δέκα επεισοδίων μπορεί να εστίασε στην τελευταία σεζόν στο ΝΒΑ του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών, όμως στόχος του σκηνοθέτη ήταν να αναδείξει την προσπάθεια που κάνει κάθε κορυφαίος αθλητής στον κόσμο για να κατακτήσει την κορυφή, τη δόξα και το μεγαλείο της αναγνώρισης.
Ο Τζόρνταν δεν ήταν, άλλωστε, κάποιος «άγιος» και δεν δίστασε να τσαλακωθεί με την παρουσία του στο ντοκιμαντέρ. Γνωστός για την αγάπη του σε άλλα πράγματα εκτός μπάσκετ, κυρίως για τη λατρεία που έχει στο γκολφ, στο μπλακ τζακ και στο μπέιζμπολ, ο «Air» φάνηκε ότι δεν φόρεσε κάποιο προσωπείο. Αντίθετα, αποφάσισε να εστιάσει σε όλα όσα χρειαζόταν για να πετύχει τον στόχο του κι αυτός ήταν το δαχτυλίδι του πρωταθλητή για τη σεζόν 1997-1998.
Ο Χέιρ αποκάλυψε ότι το υλικό που χρησιμοποιήθηκε για το «The Last Dance» ήταν συγκεντρωμένο κι έτοιμο ήδη από το δεύτερο μισό του 1998. Όμως έπρεπε να φτάσει το 2016, σχεδόν 20 χρόνια μετά, για να πάρει το πράσινο φως και να αρχίσει να δουλεύει με αυτό. «Με κάλεσαν στο τηλέφωνο και μου ζήτησαν να φτιάξουμε αυτό το ντοκιμαντέρ» είπε ο σκηνοθέτης: «Τα αθλητικά ντοκιμαντέρ στη δεκαετία του ’90 και του ’00 δεν ήταν δημοφιλή. Τουλάχιστον όχι όσο είναι σήμερα».
Εξαιτίας του ρόλου που διαδραματίζει ο Τζόρνταν στη σειρά, ο Χέιρ και οι παραγωγοί δεν μπορούσαν να αφήσουν τον σούπερ σταρ εκτός συζητήσεων. Η συνεργασία του παίκτη-θρύλου του ΝΒΑ και του σκηνοθέτη ήταν συνεχής. Σε αντίθεση με τα όσα φημολογούνται όμως, ο Τζόρνταν δεν παρενέβη ποτέ στην διαδικασία παραγωγής, ούτε είχε λόγο σε όσα συμπεριλήφθηκαν στο ντοκιμαντέρ. «Δεν είχε καμία ανάμιξη» είπε ο Χέιρ: «Δεν μας πίεσε για κάτι, δεν μας ζήτησε να μείνει εκτός κάτι που ίσως δεν του άρεσε».
Ο σκηνοθέτης της σειράς είπε αντιθέτως ότι ο «Air» δεν είχε καν την ευκαιρία να δει τις διαφορετικές εκδοχές πριν το τελικό αποτέλεσμα:
«Δεν είχε κάποια ιδιαίτερη μεταχείριση, όλα είχαν σαν στόχο τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ που θα έδειχνε όλες τις πλευρές μίας ομάδας. Δεν θα συμφωνούσα με ένα πλάνο που θα είχε τον Τζόρνταν ως αποκλειστικό πρωταγωνιστή. Αν οι παραγωγοί ήθελαν να φτιάξουν μία σειρά δέκα επεισοδίων που θα έδειχνε πόσο σπουδαίος ήταν ο Μάικλ, μπορούσαν να μπουν στο Youtube και να δουν τα καλύτερα στιγμιότυπα της καριέρας του.
Αυτό που ήθελα να κάνω ήταν μία σειρά που να παρουσιάζει μία συνεπή και σωστά δομημένη εικόνα ενός ηγέτη. Όλα αυτά, όμως, στα πλαίσια της ομάδας και της συλλογικής προσπάθειας για την επίτευξη του στόχου. Έπρεπε να μπούμε σε μέρη και να αναζητήσουμε πληροφορίες που θα έκαναν τον Μάικλ να νιώσει άβολα. Το κάναμε. Και από την πρώτη στιγμή όλες οι πλευρές συμφώνησαν ότι όλα θα γίνουν με βάση αυτό το πλάνο.
Βασικός στόχος μου ήταν να παρουσιάσω τον άνθρωπο Μάικλ Τζόρνταν. Να ρίξουμε φως στις ιστορίες πίσω από τους ανθρώπους που κίνησαν τα νήματα και λάδωσαν τη μηχανή των Σικάγο Μπουλς, ώστε ο άνθρωπος Τζόρνταν να μεγαλουργήσει. Αναδείξαμε τα σημεία-κλειδιά στα οποία στηρίχθηκε η αθλητική δυναστεία μίας μοναδικής ομάδας στη δεκαετία του ’90. Φυσικά ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν το μεγάλο της αστέρι. Όμως, δεν ήταν το μοναδικό. Το «The Last Dance» δεν είναι μία σειρά για τον «Air Jordan» και τη ζωή του στο χώρο του μπάσκετ. Είναι η προσπάθεια κάθε υπεραθλητή να κατακτήσει την κορυφή και να εκπληρώσει τις προσδοκίες του ίδιου και όσων τον θαυμάζουν».