Δεν έχουν περάσει παρά μόλις τρεις μήνες, από την 23η Ιουλίου 2018, την αποφράδα εκείνη ημέρα που ακόμα κι αν περάσουν χρόνια θα μνημονεύουμε σαν μέρα θλίψης και οδυνηρής απώλειας.
Την ημέρα που σημάδεψε τη ζωή όχι μόνο των ανθρώπων που έχασαν τους αγαπημένους τους, αλλά και όλων εμάς που επιχειρήσαμε έστω και για ένα λεπτό να μπούμε στη θέση τους και μην αντέχοντας, «δραπετεύσαμε» άμεσα για τη δική μας καθημερινότητα που ακόμα κι αν δεν είναι η καλύτερη, φαντάζει παράδεισος συγκριτικά με τη δική τους.
Ομως, η ζωή προχωρά και τρεις μήνες μετά, στην καρδιά του φθινοπώρου μάλιστα, η Φύση έστειλε το δικό της μήνυμα ελπίδας. Μια ιδέα από χρώμα αρχίζει να καλύπτει τη μαυρίλα και μοιάζει λες και το Μάτι αναγεννάται από τις στάχτες του.
Τα κυκλάμινα που άρχισαν να σκεπάζουν την καμένη γη που άφησε πίσω της η καταστροφική πυρκαγιά, δίνουν ελπίδα σε εκείνους που μένουν πίσω και παλεύουν να ξαναχτίσουν από την αρχή τη ζωή τους.
Η ζωή συνεχίζεται κι αυτά τα κυκλάμινα είναι σα να δείχνουν το δρόμο.
Και όπως τα βλέπει κανείς διάσπαρτα, ανάμεσα στα καμμένα, είναι σα να βλέπει τις 99 αδικοχαμένες ψυχούλες που στέλνουν το δικό τους μήνυμα στους αγαπημένους τους να κοιτάξουν μπροστά…
