Λένε πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία από το να κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα. Τότε είναι που δίνεις κάθε φορά το 100% και ακόμα παραπάνω. Όπως οι σχολιαστές της Nova στο ΟΑΚΑ, εκεί όπου οι ύμνοι και οι διθύραμβοι διαταράσσονται μονάχα από τις διαμαρτυρίες για τη διαιτησία, αφού είναι πλέον γνωστό σε όλους ότι όλοι οι Ευρωπαίοι διαιτητές έχουν προηγούμενα με τον Παναθηναϊκό.
Υπάρχουν βέβαια και στιγμές που καλείσαι να πας κόντρα στο συναίσθημα και να λειτουργήσεις ως ψυχρός επαγγελματίας παρά τις δυσκολίες που σου εμφανίζονται. Σε εκείνες τις περιπτώσεις η πρόκληση είναι μεγάλη, αφού θα πρέπει να βρεις τρόπους για να βάλεις λίγο χόμπι και λίγη διασκέδαση προκειμένου να βγει η επαγγελματική υποχρέωση. Συνήθως είναι οι στιγμές που τα πάντα πηγαίνουν καλά για τον Ολυμπιακό κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, ίσως περισσότερο καλά απ’ όσο πρέπει και αντέχεις.
Οι οπαδοί του Ολυμπιακού είναι εδώ και χρόνια έξαλλοι με τη Nova και τους ανθρώπους που διαχειρίζονται την τύχη των μπασκετικών μεταδόσεων και εκπομπών. Θα μπορούσε κάποιος να τους χαρακτηρίσει υπερβολικούς, αν δεν είχαν παρατηρηθεί μερικά αδιανόητα περιστατικά σε βάρος των Ερυθρολεύκων. Όπως το περιβόητο «αχ, τι σαδισμός ήταν αυτός» σε σουτ του Λουντμπέργκ στο φινάλε του Ολυμπιακός – Βίρτους τον Μάρτιο του 2024.
Ή τα περί ανέμων και υδάτων σχόλια όταν οι Ερυθρόλευκοι καθαρίζουν ένα ματς με μπασκετικό ρεσιτάλ, όταν η εξέλιξη του αγώνα μοιάζει τόσο απογοητευτική που αναζητείται αποκούμπι σε άρες μάρες κουκουνάρες και αναφορές σε εντελώς άσχετα πρόσωπα και αθλήματα. Όπως είχε συμβεί στον θρίαμβο επί της Μπαρτσελόνα το φθινόπωρο, σε αντίθεση με τους αμέτρητους ύμνους που ακούγονται αυθόρμητα και εκστατικά όταν π.χ. ο Παναθηναϊκός νικά εύκολα αντιπάλους του επιπέδου της Βιλερμπάν. Προφανώς διόλου τυχαίο το παράδειγμα.
Είναι επίσης οι στιγμές που καλείσαι να σχολιάσεις μια διαιτητική απόφαση με κρύα καρδιά, όταν δεν νιώθεις την αδικία να ξεχειλίζει από μέσα σου. Όπως συμβαίνει σε κάθε σφύριγμα εις βάρος των Πρασίνων στο ΟΑΚΑ ή σε κάθε φάση που δεν δίνεται υπέρ τους. Στις βραδιές που δεν υπάρχει το ίδιο πάθος, ώστε να βλέπεις ακόμα και τα καθαρά φάουλ του Λεσόρ ως φλόπινγκ των αντιπάλων του σαν άλλος Ντιφαλά, η αντικειμενικότητα χτυπάει κόκκινο σε σημείο που να απορούμε κιόλας αν οι διαιτητές πάνε στην οθόνη και δεν δώσουν τελικά αντιαθλητικό εναντίον του Ολυμπιακού μετά από challenge του αντίπαλου προπονητή.
Ή να ψάχνεις να βρεις εξήγηση για να αιτιολογήσεις την απόφαση ενός διαιτητή να μη δώσει αντιαθλητικό υπέρ του Ολυμπιακού όταν ένας παίκτης του έχει δεχτεί αγκωνιά, μπουνιά ή χαστούκι από αντίπαλο, εντός ή εκτός φάσης. Κι αν δεν ψάχνεις εξήγηση, να το αφήνεις τέλος πάντων να περάσει χωρίς να βγαίνεις από τα ρούχα σου αν π.χ. ο Ιμπάκα χτυπάει με μίσος τον Παπανικολάου χωρίς να τιμωρηθεί (όπως συνέβη πέρυσι στο Μόναχο).
Να μην ξεχάσουμε επίσης και την επική στιγμή πέρυσι στην Κωνσταντινούπολη όταν ο Γουίλιαμς-Γκος δέχτηκε ένα πεντακάθαρο φάουλ στην τελευταία επίθεση του ματς που δεν σφυρίχτηκε, αλλά παρότι το πλατς από το χτύπημα του Μαντάρ ακούστηκε στην απέναντι πλευρά του Βοσπόρου, ο σχολιαστής τη Nova δεν αντιλήφθηκε κάτι επιλήψιμο. Όπως ενδεχομένως θα είχε κάνει αν στη θέση του Αμερικανού βρισκόταν παίκτης του Παναθηναϊκού.
Σε αντίθεση λοιπόν με τις απολύτως «χρωματισμένες» μεταδόσεις στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού, ο επαγγελματισμός και η αμεροληψία (σε βαθμό παρεξηγήσεως) στο ΣΕΦ είναι στοιχεία αδιαπραγμάτευτα. Ένα περίεργο πράγμα δηλαδή, σαν να παίζουν πάντα δυο ξένες ομάδες εκεί μέσα.
Πριν από λίγους μήνες βέβαια είχαμε και άλλο κρούσμα, το οποίο δεν σχετιζόταν με την ένταση που υπάρχει κατά τη διάρκεια της μετάδοσης όπου μπορεί η εξέλιξη να σε παρασύρει και να πεις μια κουβέντα παραπάνω, ανάλογα με το γήπεδο στο οποίο βρίσκεσαι. Όπως το περιστατικό που ο παρουσιαστής της εκπομπής της Euroleague ειρωνεύτηκε τον Γιώργο Μποζίκα, όταν μάλιστα ο τελευταίος δεν βρισκόταν πλέον στον αέρα. Το αποτέλεσμα ήταν να απαντήσει ο βοηθός του Μπαρτζώκα στην επόμενη εκπομπή με άκρως αποστομωτικό τρόπο, δείχνοντας σε όλους τους Έλληνες φιλάθλους ότι η άποψη που έχουν για τη Nova δεν είναι αποκύημα της φαντασίας τους.
Από εκείνο το unfair πέρασαν δυο μήνες και κάτι, ο Ολυμπιακός ανέβηκε στην κορυφή της βαθμολογίας, η χρονιά άλλαξε και με τη συμπλήρωση δέκα ημερών στο 2025 οι Ερυθρόλευκοι έμειναν μόνοι πρώτοι με τον πιο επικό τρόπο που θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος. Αυτό όμως που για κάποιους συνιστά όνειρο, για μερικούς άλλους μπορεί να είναι εφιάλτης.
Ο Σάσα Βεζένκοφ είναι μακράν ο πιο συμπαθής και ταυτόχρονα ο πιο αντι-σταρ παίκτης στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, τουλάχιστον απ’ όσους είχαν την ικανότητα να αναδειχθούν MVP της Euroleague. Έχει όμως και ένα μεγάλο κουσούρι που για κάποιους δεν είναι δυνατόν να παραβλεφθεί: φοράει τη φανέλα του Ολυμπιακού και βαδίζει στα χνάρια των πιο εμβληματικών παικτών του Θρύλου.
Επίσης ο Βεζένκοφ είναι Έλληνας. Κανονικός Έλληνας, γεννημένος στην Κύπρο από Βούλγαρους γονείς και μεγαλωμένος στην Ελλάδα με ό,τι αυτό συνεπάγεται και με το ελληνικό διαβατήριο στην κατοχή του εδώ και πολλά χρόνια. Όσο αδιαμφισβήτητα Έλληνας είναι π.χ. ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και τα αδέρφια του. Το ότι αναφέρεται από πολλούς ως Βούλγαρος και όχι έστω ως Ελληνοβούλγαρος (όπως λόγου χάρη συμβαίνει με τους ομογενείς) ίσως να σχετίζεται με το γεγονός πως δεν αγωνίζεται στην εθνική Ελλάδας. Λες και φταίει ο ίδιος γι’ αυτό και όχι οι κάκιστοι χειρισμοί της σκοτεινής εποχής Βασιλακόπουλου.
Όσο συμπαθής και παιχταράς όμως κι αν είναι ο Σάσα, το κουσούρι του να έχει επιλέξει να παίζει στον Ολυμπιακό δεν συγχωρείται εύκολα. Το αποτέλεσμα είναι αυτά που έζησαν όλοι οι συνδρομητές της Nova το βράδυ της Παρασκευής, όταν λίγα λεπτά μετά τη μεγαλύτερη εμφάνιση Έλληνα παίκτη (αλλά και παίκτη ελληνικής ομάδας) στην ιστορία της Euroleague έγιναν μάρτυρες αποκρουστικών καταστάσεων.
Οι Έλληνες δημοσιογράφοι του καναλιού που έχει τα δικαιώματα της Ευρωλίγκας για τη χώρα μας δεν μπορούσαν με τίποτε να χωνέψουν ότι ο παίκτης που είχαν κοντά τους και που μόλις πριν λίγη ώρα έγραψε ιστορία, δεν είναι κάτοικος ΟΑΚΑ αλλά ΣΕΦ. Ήδη κατά τη διάρκεια της μετάδοσης είχαν φροντίσει να αναφέρουν κάμποσες φορές το όνομα του Ναν, λες και ο Αμερικανός βρισκόταν κι αυτός στο παρκέ.
Το ασίγαστο πάθος για Ναν MVP δεν είναι βεβαίως καινούργιο. Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τότε που ο Βεζένκοφ ήταν και πάλι ο MVP της αγωνιστικής, αλλά στο μυαλό των σχολιαστών της Nova ο τίτλος ανήκε στον Κέντρικ Ναν. Πρόσθεσαν στον Αμερικανό μερικούς βαθμούς PIR παραπάνω και όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Ούτε λόγος για συγνώμη στη συνέχεια της εκπομπής, έστω και για τα μάτια του κόσμου.
Εννοείται ότι σε μια αντίστοιχη βραδιά στο ΟΑΚΑ δεν θα χωρούσε η παραμικρή παραπομπή σε οτιδήποτε ερυθρόλευκο κατά τη διάρκεια της μετάδοσης αλλά και στην εκπομπή που ακολουθεί. Όπως είπαμε όμως στην αρχή, ακόμα και όταν έχεις κάνει το χόμπι σου επάγγελμα υπάρχουν κάποιες στιγμές που οι δυσκολίες είναι μεγάλες.
Εν προκειμένω οι δυσκολίες αποδείχθηκαν αξεπέραστες. Μαζί με την αγωνιστική αξιοπρέπεια της Μπάγερν πήγε περίπατο και κάθε ίχνος επαγγελματισμού. Με αποτέλεσμα να ερωτάται επίμονα ο απόλυτος πρωταγωνιστής της βραδιάς αλλά και ολόκληρης της διοργάνωσης ως τώρα για το αν θα ψήφιζε τον Ναν ως MVP. Στην αρχή η ερώτηση τέθηκε με δήθεν τακτ («αν δεν μπορούσες να ψηφίσεις τον εαυτό σου, ποιον θα ψήφιζες ως MVP;») και ο Βεζένκοφ έκανε τη χάρη στον κατά τα άλλα πολύπειρο δημοσιογράφο να του δώσει την απάντηση που ήλπιζε.
Επειδή όμως ο πρώην παίκτης που έχει ρόλο σχολιαστή στο στούντιο δεν άκουσε ή δεν πρόσεχε εκείνη την ώρα, τον ρώτησε χωρίς περιστροφές; «Θα ψήφιζες τον Ναν για MVP αν δεν μπορούσες να ψηφίσεις τον εαυτό σου;». Ο οποίος πρώην παίκτης τυγχάνει να έχει βρεθεί στο ρόστερ του Ολυμπιακού έστω και ως «συμπληρωματικός», τη χρονιά που οι Ερυθρόλευκοι πανηγύρισαν το back to back στο Λονδίνο δίχως ο ίδιος να συμμετέχει στην αποστολή του φάιναλ φορ.
Απολαύστε την ερώτηση του Δημήτρη Μαυροειδή σε έναν άνθρωπο που μόλις έχει γράψει ιστορία:
Ακόμα και οι πλέον αφελείς κατάλαβαν πόσο αυθόρμητες ήταν αυτές οι ερωτήσεις. Οι οποίες ξεπέρασαν κατά πολύ το unfair με τον Μποζίκα, ανεβάζοντας τον πήχη πιο πάνω και από τους 52 βαθμούς PIR του Βεζένκοφ. Κι αν κάποιος θεωρεί ότι είμαστε αυστηροί, τον προκαλούμε να ανατρέξει σε αντίστοιχες συνεντεύξεις στον Κέντρικ Ναν και να μας βρουν μια, έστω μια φορά που ο Αμερικανός – ή κάποιος άλλος παίκτης του ΠΑΟ – ρωτήθηκε για οποιονδήποτε αντίπαλο και ειδικά για τον Βεζένκοφ. Είτε ευθέως είτε με υπαινιγμό.
Ταπεινά και με παιδική αφέλεια ο Σάσα τους έκανε τη χάρη να τους δώσει την ατάκα που έψαχναν (αλλά και τίτλο για αντίστοιχα άρθρα σε «αντικειμενικά» ΜΜΕ) αντί να τους στείλει στον αγύριστο, ειδικά σε μια τόσο μεγάλη βραδιά για τον ίδιο. Το ότι ο ίδιος θα πρέπει να εμφανίζεται περισσότερο υποψιασμένος απέναντι στους πονηρούληδες είναι πλέον επιβεβλημένο. Μακάρι να γίνει κάτι και ως δια μαγείας να αλλάξουν οι συμπεριφορές αλλά και η διαφορά μεταχείρισης μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, ωστόσο είναι τόσα πολλά τα κρούσματα για αγνοηθούν και να αποδοθούν σε «συγκυρίες» και «ατυχείς στιγμές»…