Τα social media είναι μια κατάρα της εποχής έτσι κι αλλιώς, ο καθένας ποστάρει την «αλήθεια» του και ψάχνει τη δικαίωση με τα like που θα πάρει, για να αισθανθεί σε μικρό ή μεγάλο βαθμό ότι συμμετέχει σ’ αυτό το ψευτο-γίγνεσθαι της καθημερινότητας. «Θύματα» φυσικά των social media και οι προπονητές κατά βάση, οι παίκτες, οι παράγοντες κλπ.
Φυσικά, το πραγματικό γίγνεσθαι, ουδεμία σχέση έχει με την αλήθεια του κάθε «πονηρού» και «υποψιασμένου», ο οποίος στην ουσία είναι ένας ανενημέρωτος εγωπαθής και τίποτα περισσότερο. Ποια ενδεκάδα θα κατεβάσει ο Πέδρο Μαρτίνς στο αποψινό ντέρμπι με την ΑΕΚ; Κι αν χάσει, θα πρέπει να φύγει ή να μείνει»; Γίνεται γι αυτό ένα πάρτι παραφιλολογίας και κυρίως… «αμπαλοφιλοσοφίας» γύρω από το θέμα αυτό στα social media.
Ημιμαθείς ή άσχετοι «μάγοι» στην κατάρτιση της ενδεκάδας, της τακτικής και των συστημάτων του Μαρτίνς, της ψυχολογίας των παικτών φυσικά και της απόλυτης γνώσης των ενδότερων των αποδυτηρίων του Ολυμπιακού, έχουν βγάλει ήδη τα συμπεράσματά τους. Τα οποία, βέβαια, δεν συμπίπτουν μ’ αυτά του… διπλανού, αλλά δεν έχει σημασία. Σημασία έχει τι λέμε εμείς.
Κι ο κάθε προπονητής, ο Μαρτίνς εν προκειμένω, πρέπει να καλύψει τις επιθυμίες της κάθε ελαφρότητας των social media. Δηλαδή, να κατεβάσει γύρω στις 50 διαφορετικές ενδεκάδες στο ντέρμπι. Αλλιώς, θ’ αφήσει πολλούς… παραπονούμενους.
Όλοι αυτοί οι «παραπονούμενοι» ενεργούν από τη μία ως «δικαστές προθέσεων» του Μαρτίνς κι από την άλλη, ως μεταφυσικοί – δικαιωμένοι! Παράδειγμα: «Δικάζουν» τον Πορτογάλο προπονητή γιατί κάνει αλλαγή τον Φορτούνη, θεωρώντας ότι τον… προετοιμάζει για τον πάγκο, προκειμένου να χρησιμοποιεί βασικό τον Τουρέ!
Κι αν ο Φορτούνης δώσει τη νίκη με δικό του γκολ απόψε, τότε ακολουθεί η μεταφυσική παράκρουση, «αν δεν το έγραφα εγώ, θα τον πετούσε έξω το Φορτούνη και δεν θα έβαζε το γκολ». Τρέλα, παράκρουση, παράνοια, σχιζοφρένεια, έλεος.
Τα ίδια κι απαράλλαχτα συμβαίνουν για όλους τους προπονητές κι όχι μόνο στον Μαρτίνς, στο αχανές κι απρόσωπο τοπίο των social media. Αυτό είναι απόρροια της απόλυτης εξίσωσης των Μέσων του διαδικτύου με τους «πελάτες» τους από τους οποίους προσμένουν τα μαρκετίστικα «κλικ».
Όταν τα sites δίνουν «ελεύθερο» – και καλά εν ονόματι της συμμετοχικής δημοκρατίας – πεδίο στους χρήστες για τον καταρτισμό της 11αδας των ομάδων, αδιαφορώντας για την εξίσωση μαζί τους, ο λόγος που το κάνουν είναι προφανής. Το «κλικ». Κι ο κάθε «συμμετοχικός»… συμμετέχει και νομίζει ότι μπορεί να επηρεάσει καταστάσεις. Το «κλίμα», όμως, έχει ήδη διαμορφωθεί για να επιβεβαιώσει την αξία του… τίποτα των social media.
