Ο Ολυμπιακός έχασε μία χρυσή ευκαιρία να φύγει με το τρίποντο από το ερυθρόλευκο Βουκουρέστι -το οποίο μετέτρεψαν σε Καραϊσκάκη οι 5.500 οπαδοί του- και θα τα είχε καταφέρει αν ήταν λίγο πιο τυχερός κι αν έπαιρνε κάτι από τις αλλαγές του.
Ήταν φανερό, ακόμα και πριν την αποβολή των Ρουμάνων, ότι η Στεάουα φοβήθηκε ή αν θέλετε σεβάστηκε στον μέγιστο βαθμό τον Ολυμπιακό, που με τη σειρά του ήταν σε ακόμη ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι άψογος και σχεδόν αλάνθαστος τακτικά αλλά κάτι του έλειπε μπροστά. Κόντρα στη Ρέιντζερς έπαιξε περισσότερο κάθετα, είχε και τον Ελ Κααμπί να κάνει τα… δικά του και το βρήκε το γκολ. Το ίδιο και στο Μάλμε. Στο Βουκουρέστι, όμως, έζησε μία συνθήκη αγώνα Super League. Κι όχι ντέρμπι που βρίσκει χώρους και «σκοτώνει» τον αντίπαλο όπως έκανε με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, αλλά απέναντι σε μία κλειστή άμυνα που είχε τις γραμμές της με μακρινότερη απόσταση στα 5 μέτρα.
Με λίγα λόγια, ο Ολυμπιακός έζησε στην «Νational Arena» μία συνθήκη αγώνα του ελληνικού πρωταθλήματος απέναντι στους λεγόμενους «μικρομεσαίους» που τού έχουν δημιουργήσει και τα μεγαλύτερα προβλήματα ως τώρα στη σεζόν (βλέπε Παναιτωλικό, Λεβαδειακό και Αστέρα).
Η Στεάουα έπαιξε με ένα αρκετά «σφιχτό» σχήμα, σαν να είχε κυκλώσει πριν καν τη σέντρα τον στόχο του ενός βαθμού, ο οποίος εν τέλει δεν τη… χάλασε. Απεναντίας, το πανηγύρισαν σαν νίκη στη Ρουμανία καθώς παραμένουν δυνατά στο κόλπο της 8άδας και της απευθείας πρόκρισης στα νοκ-άουτ του Europa League. Αυτό είναι το στυλ τους, αυτό παίζουν στην Ευρώπη και για την ώρα τους βγαίνει.
Κάπως έτσι κατάφερε η ομάδα του Χαραλάμπους να αποδράσει από την Τούμπα απέναντι στον ΠΑΟΚ στις αρχές Οκτωβρίου, στο ίδιο ποδοσφαιρικό μοτίβο το πήγε και με τον Ολυμπιακό με διαφορά πως αυτή τη φορά δεν κατάφερε όχι να σκοράρει αλλά ούτε να ανησυχήσει τον θεατή Τζολάκη.
Και ο Ολυμπιακός από την πλευρά του δεν είναι ότι είχε πολλές κλασσικές ευκαιρίες για γκολ, όμως έμοιαζε και ήταν η ομάδα που το έψαχνε περισσότερο και θα μπορούσε να βρει τη στιγμή της είτε με τον Ελ Κααμπί είτε με τον άτυχο Γιάρεμτσουκ μετά το αριθμητικό πλεονέκτημα λόγω της αποβολής του Μπριλίτζεα.
Τελικώς, η μπίλια έκατσε στο μηδέν και οι Πειραιώτες θα έχουν τη δυνατότητα με 3/3 στις εναπομείναντες αγωνιστικές να πάρουν το εισιτήριο για την 8άδα ενώ υπό προϋποθέσεις θα τους κάνουν και 2 νίκες απέναντι σε Τβέντε, Πόρτο και Καραμπάγκ. Την 24άδα δεν την έχουν εξασφαλίσει ακόμα μαθηματικά αλλά έχουν αποδείξει πως εύκολα ή δύσκολα θα το πράξουν μέχρι τον Γενάρη. Ο στόχος της απευθείας πρόκρισης στους «16» είναι ξεκάθαρος και έγινε ακόμη πιο εφικτός μετά τις δύο μεγάλες νίκες με Μπράγκα και Μάλμε.
Πάντως, το ματς στο Βουκουρέστι ήταν η τέλεια δοκιμασία, το ιδανικό τεστ για την ομάδα του Μεντιλίμπαρ κι ενόψει της συνέχειας στη Super League. Ο τρόπος παιχνιδιού της Στεάουα, που το πήγε περισσότερο στη δύναμη και βαρούσε στο… ψαχνό τους παίκτες του Ολυμπιακού, αποτελεί οδηγό για τον ΟΦΗ τουλάχιστον στο τακτικό – μεσοαμυντικό κομμάτι και μένει να φανεί πώς θα αντιμετωπίσουν οι Ερυθρόλευκοι δύο σχεδόν ίδιες συνθήκες αγώνα σε διάστημα τριών ημερών.
Αν, μάλιστα, βρουν τρόπο να πάρουν περισσότερα πράγματα από τον πάγκο (που στο Βουκουρέστι δεν τους έδωσε τίποτα) και να ανοίγουν τις κλειστές άμυνες με κάθετο ποδόσφαιρο, τότε θα έχουν να φοβούνται μόνο τις στιγμές ατυχίες (έχουν μαζευτεί ήδη αρκετές) και τον κακό τους εαυτό…