Μια ομάδα χαμηλής δυναμικότητας όπως η Στρούμιτσα, δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα στον Ολυμπιακό ONEX. Σε όποια κατάσταση κι αν είναι οι δύο ομάδες, οι Ερυθρόλευκοι πολύ ή λιγότερο εύκολα θα περνούσαν ένα σύνολο που έχει ελάχιστη ποιότητα στις τάξεις του.
Ακόμα και δύσκολος να ήταν ο αντίπαλος του 1ου προκριματικού γύρου, ασφαλή συμπεράσματα δεν θα μπορούσαν να εξαχθούν. Άλλωστε, ο Αντρέα Γκαρντίνι μίλησε ξεκάθαρα για την «ασυνήθιστη κατάσταση», με την (καινούργια) ομάδα του να δίνει επίσημο παιχνίδι χωρίς φιλικό.
Οι νταμπλούχοι Ελλάδας έχουν θέσει πολλούς και σημαντικούς στόχους στην ιστορική σεζόν των 100 ετών. Όλοι είναι αυτονόητοι για μια ομάδα που ζει και αναπνέει μέσα από την πίεση απλώς φέτος είναι ακόμα μεγαλύτερη η ανάγκη για το κάτι παραπάνω στην Ευρώπη λόγω του ομίλου που τους περιμένει στο CEV Champions League, εφόσον περάσουν τα προκριματικά.
Την Τρίτη στο Ρέντη ο Ολυμπιακός θα την πάρει την πρόκριση. Δεν (πρέπει να) τον ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή αν θα παίξει θεαματικά, – πώς θα ήταν δυνατόν αυτό τέτοια εποχή – αλλά να περάσει τον μαραθώνιο των προκριματικών και να κόψει πρώτος το νήμα. Η τύχη του χαμογέλασε μόνο βγάζοντας τη Στρούμιτσα στον δρόμο του κι αυτό φάνηκε από το πόσο εύκολα ήρθε η νίκη στο πρώτο παιχνίδι.
Πέρυσι, οι Ερυθρόλευκοι έδωσαν τρία παιχνίδια μέσα σε 72 ώρες (σε τουρνουά με βαθμολογία) για να επιστρέψουν στους ομίλους της κορυφαίας διοργάνωσης, φέτος θα δώσουν έξι και τα τέσσερα – αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις – θα είναι… πόλεμος.
Όχι γιατί ο Ολυμπιακός δεν είναι η καλύτερη ομάδα του «ταμπλό» αλλά γιατί ο χρόνος δεν είναι αρκετός για να βγάλει τόσο σύντομα τους αυτοματισμούς που θέλει, με τις αλλαγές που έχει στο ρόστερ του: τα δύο πιο βαριά όπλα του στην επίθεση αντικαταστάθηκαν από Πέριν και Ατανασίεβιτς, παίκτες με βαριά βιογραφικά και επιτυχίες σε κορυφαία πρωταθλήματα.
Αν και το δείγμα μοιάζει (και είναι) μικρό και όχι απόλυτα ασφαλές λόγω της δυναμικής του αντιπάλου, στη Στρούμιτσα οι παίκτες του Αντρέα Γκαρντίνι έκλεισαν το… μάτι στο μπλοκ – που και φέτος θα είναι το δυνατό τους σημείο – και στην επίθεση από το «6». Ο Πέριν πολλές φορές απείλησε με πάιπ, έστω κι αν πάτησε γραμμή σε κάποιες περιπτώσεις λόγω κακής συνεννόησης με τον Τράβιτσα. Είναι ένα στοιχείο που το θέλει ο φετινός Ολυμπιακός να το εντάξει στο παιχνίδι του.
Ο Καναδός έχει τεράστια ποικιλία στον τρόπο που σερβίρει ή τελειώνει τις επιθέσεις, έχει κάποιες «κοφτές» κινήσεις που είδαμε στη Στρούμιτσα και σίγουρα θα δώσει και μεγαλύτερη σταθερότητα στην υποδοχή, καλύπτοντας καλύτερα τους χώρους στην πίσω ζώνη.
Επιπλέον, ο Ατανασίεβιτς φαίνεται να μπαίνει στο ερυθρόλευκο πνεύμα παιχνιδιού, είναι σημαντικό που έχει συνυπάρξει ξανά με τον Τράβιτσα και ξέρει από μεγάλα παιχνίδια. Αν το μπλοκ δεν τον διαβάσει σωστά, τότε πραγματικά ο Σέρβος μπορεί να τελειώσει με οποιοδήποτε τρόπο κάθε μπάλα. Υγιής είναι μια σπουδαία αναβάθμιση. Δεν περιμέναμε τη Στρούμιτσα για να το διαπιστώσουμε…
Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά σε μια εβδομάδα, ο Ολυμπιακός θα βρει μπροστά του τη Λας Πάλμας: ομάδα που πέρυσι στην παρθενική της παρουσία στο CEV Champions League έφτασε ως τα προημιτελικά κι αποκλείστηκε στο χρυσό σετ (!) στην Άγκυρα από τη Ζιράτ.
Η πρωταθλήτρια Τουρκίας της άρπαξε – όπως έκανε και με τον Στερν από τον Ολυμπιακό – τον Πάολο Τζόνκα που ήταν ο MVP της.
Ούτε εκείνη είναι έτοιμη (παρότι έδωσε πολλά φιλικά και θα δώσει και κάποια επίσημα), παρόλα αυτά είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος που θα μπορούσε να τύχει στους Πειραιώτες λόγω της σταθερής υποδοχής, του αξιόπιστου Βραζιλιάνου διαγώνιου, Γουάλα, των δύο καλών πασαδόρων (Ντε Άμο – Ντε Άρο). Η εικόνα της κόντρα στην Μπενφίκα έδειξε πολλά από αυτά. Είναι η ομάδα που βγάζει στην επιφάνεια το ισπανικό βόλεϊ, έχει έδρα και τα Κανάρια νησιά είναι δύσκολο ταξίδι.
Έχουμε τον χρόνο να τα δούμε ως τότε, πάντως, ο Ολυμπιακός είναι και θα παραμείνει το φαβορί και σε κάθε περίπτωση, είτε Ισπανοί, είτε Πορτογάλοι, ξέρουν τι έχουν να περιμένουν και τι να φοβούνται. Τώρα μετρούν μόνο οι προκρίσεις και στη συνέχεια τα υπόλοιπα.