Με ένα συναισθηματικά φορτισμένο κείμενο, ο Κώστας Καραπαπάς έστειλε το μήνυμά του προς όλους τους φίλους του Ολυμπιακού, αυτούς που θα βρεθούν απόψε στην OPAP Arena, αυτούς που θα δουν το ματς από την τηλεόραση, σε όποιο μέρος του πλανήτη κι αν μένουν, ακόμα και σε όσους δε βρίσκονται πια στη ζωή, αλλά ονειρεύτηκαν ένα ματς σαν το σημερινό.
Η ανάρτηση του αντιπροέδρου του Ολυμπιακού:
«Αυτό το βράδυ αξίζουμε να το ζήσουμε.
Ο ΛΑΟΣ μας, που το περιμένει χρόνους 100 και το αξίζει γιατί είναι ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Η μεγαλύτερη κοινωνική ομάδα στην ΕΛΛΑΔΑ, πύρινος και ανίκητος λαός.
Ο Πρόεδρος μας. Που λίγοι ξέρουν πόσα πραγματικά έχει προσφέρει και σε τι αντίξοες συνθήκες. Αλλά το ατσάλι λυγίζει. Ο άνθρωπος σχεδόν ποτέ. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος ποτέ. Είναι γεννημένος ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και ΝΙΚΗΤΗΣ απο την πρώτη ανάσα. Και αξίζει τόσο αυτό το βράδυ.
Η ομάδα μας είναι ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Ειδικά στα δύσκολα. Βλέπετε, όταν χάνουμε (σπανίως αλλά συμβαίνει και αυτό) είμαστε λίγοι μετά τα παιχνίδια, συζητάμε τι έφταιξε αλλά ειμαστε αγαπημένοι. Όλη η φετινή χρονιά παίχτηκε σε μια κίνηση στο σκάκι. Μετά το 1-4 απο τη Μακάμπι στο Καραισκάκη, όπως πάντα, συγκεντρωθήκαμε όλοι. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης κάλεσε στο τραπέζι του τον Προπονητή και τον Ατζέντη του που είχε έρθει για το παιχνίδι. Συζήτησαν οι τρείς τους. Σηκώθηκε, ήρθε στο μέρος μας και μας είπε: Ο προπονητής ανανέωσε. Έχουμε συμφωνία. Ακολούθησαν τα θαύματα. Το αδιανόητο 1-6, ο αποκλεισμός της υπεροπτικής Φενέρ, ο αποκλεισμός της Άστον Βίλα του Champions League. O τελικός.
Έτσι κάπως γράφεται η Ιστορία.
Το αξίζει ο προπονητής μας που έδειξε το δρόμο και οι παίκτες μας παλιοί και νέοι. Ήδη έχουν γράψει Ιστορία. Ήδη ο Θρύλος μας έκανε το αδιανόητο. Να κατακτήσει η ομάδα Νέων το Champions League και η πρώτη ομάδα να είναι σε Ευρωπαικό τελικό.
Το αξίζουν οι σκληρά εργαζόμενοι στην ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, στο Καραισκάκη, στο Ρέντη, στις Σχολές μας, στην Ακαδημία. Ξέρω, καμμιά φορά τους βασανίζω, αλλά τους αγαπώ και το ξέρουν.
Αξίζουμε όλοι να το ζήσουμε αυτό το βράδυ.
Είμαι τόσο χαρούμενος που είστε όλοι τόσο χαρούμενοι. Και σας αξίζει.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ ΜΟΥ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Σε προσωπικό επίπεδο, έχω δει χιλιάδες αγώνες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και εννοώ στο γήπεδο. Τα τελευταία 13 χρόνια έχω χάσει 4 αγώνες που δεν ήμουν στα γήπεδα που έπαιζε η ομάδα μας. Αυστραλία, Αμερική, σε όλη την Ευρώπη, στην Ελλάδα. Εκατοντάδες παιχνίδια. Μετρήστε βροχές, μετρήστε κινδύνους, χαρές, λύπες, τίτλους, θριάμβους…
Όμως αυτό το βράδυ θα είναι αλλιώς. Αυτό το βράδυ πηγαίνοντας με την ομάδα στο γήπεδο, είμαι βέβαιος ότι στο δρόμο θα δω ένα αυτοκίνητο με κασκόλ στα παράθυρα και στο δεξιό καθρέφτη (για γούρι).
Θα μου κορνάρουν ο Παντελής και ο Κυριάκος.
Οι θείοι μου, που με πρωτοανέβασαν στα σκαλιά της Θύρας 7, μετά λίγο αριστερά και είδα αυτή την ερυθρόλευκη θάλασσα.
Και που μου λείπουν τόσο.
Θα είναι δίπλα μου στο γήπεδο. Θα είναι και οι φίλοι που οργώσαμε την Ελλάδα και την Ευρώπη, εκείνοι που λείπουν αλλά θα είναι πάντα εδώ.
Και εκεί στο γήπεδο της ΑΕΚ θα είναι και οι 21 άγγελοι του καταραμένου Φλεβάρη, που ξεριζώθηκαν σαν λουλούδια απο το χώμα μετά απο ένα παιχνίδι με την ΑΕΚ. Πόσα σημάδια.
Οι τυχεροί που θα είναι στο γήπεδο θα φέρουν μαζί τους τους δικούς τους που λείπουν. Και τα εκατομμύρια που δε θα βρεθούν στο γήπεδο θα βλέπουν τον αγώνα όπου γης και θα σκέφτονται την πρώτη φορά που πήγαν γήπεδο, το πρώτο κασκόλ, το πρώτο σύνθημα, τους δικούς τους ανθρώπους.
Και ασχετα απο το τι θα γίνει στα 90 λεπτά, το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι θα ξαναβρεθούμε όλοι μαζί εκεί…
Ο Θρύλος μας στον τελικό.
Παντελή, Κυριάκο, Σάββα, Άρη, Μιχάλη, Κωστάρα, πάμε. Πλησιάζει η ώρα…»