Ο Σαντιάγκο Έσε είναι ο ακούραστος εργάτης φέτος στη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού και από τη στιγμή που «κόλλησαν» δίπλα του στο αρχικό σχήμα των Πειραιωτών οι Τσικίνιο και Όρτα, είναι άλλος παίκτης.
Πιο δυναμικός, πιο ουσιαστικός, πιο αθλητικός και με σιγουριά ο νούμερα ένα x-factor του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ για τη σωστή -κυρίως ανασταλτικά- λειτουργία της μεσοαμυντικής σύνθεσης των Ερυθρολεύκων στον φετινό μαραθώνιο αγώνων.
Ο Αργεντινός χαφ ήταν εξαιρετικός και στο ντέρμπι της περασμένης Κυριακής κόντρα στην ΑΕΚ στην OPAP Arena, όπου «κατάπιε» 12,6 χιλιόμετρα (πρώτος στη σχετική λίστα για τον Ολυμπιακό) και ήταν σχεδόν αλάνθαστος με 83% στις πετυχημένες πάσες, 5/5 κερδισμένες μονομαχίες στο έδαφος, μία key pass, μία πετυχημένη ντρίμπλα και 4/4 ανακτήσεις μπάλας με τάκλιν. Μάλιστα, είχε και την ευκαιρία του να σκοράρει όταν με έξυπνη κίνηση πάτησε περιοχή στο τελευταίο κομμάτι του πρώτου ημιχρόνου αλλά νικήθηκε από τον ανίκητο Αθανασιάδη.
Κυρίαρχος στον χώρο της μεσαίας γραμμής απέναντι στο «τρικ» του Αλμέιδα με Γιόνσον και Σιμάνσκι για να περιοριστεί η δράση του Φορτούνη στο «10», ήταν μαζί με τον Τσικίνιο οι παίκτες που έτρεχαν και για τον απόντα Αντρέ Όρτα, η απουσία του οποίου ήταν κομβική και φάνηκε κυρίως στα τελευταία λεπτά που οι «παρτενέρ» του στο κέντρο έδειξαν σημάδια κόπωσης.
Ο Έσε, αν και ακούραστος εργάτης των Ερυθρολεύκων με συνεχείς παρουσίες στην ενδεκάδα και 37 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις από την αρχή της σεζόν, χρειάζεται οπωσδήποτε ανάσες ενόψει της συνέχειας και με το βλέμμα στις αναμετρήσεις με τη Φενέρμπαχτσε για τη φάση των «8» του Conference League. Τακτικά, σε ένα ακόμη ντέρμπι, ήταν άψογος και έδωσε το ελεύθερο στον Τσικίνιο να κινείται λίγο πιο ελεύθερα μπροστά ώστε να ανοίγει χώρους για τον Φορτούνη.
Μαζί και με τον Όρτα, οι τρεις «σωματοφύλακες» της μεσαίας γραμμής του Ολυμπιακού αποδίδουν πάντα καλύτερα, καταγράφοντας στα κοντέρ τους πολλά χιλιόμετρα με λίγα λάθη, ωστόσο ακόμα και την ημέρα που απουσίασε ο έτερος Πορτογάλος, ο Έσε τα πήγε περίφημα κερδίζοντας ξανά το χειροκρότημα και την ακόμα μεγαλύτερη εμπιστοσύνη του προπονητή του, που βασίζει πολλά στη συγκεκριμένη τριάδα ή δυάδα -αναλόγως την περίσταση- στη μεσαία γραμμή της ομάδας του. Κι όχι αναίτια.